امام حسن در کودکی در مجلس رسول خدا صلی الله و علیه و آله شركت مى كرد، سخنان حضرت را مى شنيد و حفظ مى كرد. وقتى محضر

مادرش مى آمد آنچه را كه حفظ كرده بود بيان مى نمود.

اميرالمؤمنين به منزل كه مى آمد، فاطمه آيه تازه اى از قرآن را براى آنحضرت مى خواند، اميرالمؤمنين مى فرمود: فاطمه جان! اين آيه را از كجا

ياد گرفته اى تو كه در مجلس پيامبر نبودى؟

مى فرمود: پسرت حسن در مجلس بابايش ياد مى گيرد و برايم مى گويد: روزى على در گوشه منزل پنهان شد امام حسن مانند روزهاى

گذشته محضر مادرش فاطمه آمد، تا آنچه را كه از آيات قرآنى شنيده بيان كند. زبانش به لكنت افتاد، نتوانست سخن بگويد، فاطمه از اين

پيشامد تعجب كرد!

امام حسن عرض كرد:مادر جان ! تعجب نكن ! حتما شخص بزرگوارى سخنانم را مى شنود، گوش دادن او مرا از سخن گفتن بازداشته است .

ناگاه على بيرون آمد و فرزند عزيزش حسن را بغل گرفت و بوسيد.