نوشتن خاطرات و ياداشت‌هاي روزانه، روشي بسيار سودمند و مناسب براي رویارویی با استرس است. نوشتن خاطرات روزانه، هدف‌هاي

بی‌شماری را دنبال مي‌كند؛ پیش از همه، خالي كردن ذهن از چيزهايي است كه آن را اشغال كرده است. با نوشتن خاطرات روزانه‌،

ادراكات، عواطف و انديشه‌هاي مسموم را از ذهن پاك مي‌كنيد.

هدف دوم، طراحي راهبردهايي براي حل مسئله است. با توجه به نوع مسئله، اين دو مقصود مي‌توانند تهاجمي عليه استرس ايجاد كنند.

نوشتن خاطرات روزانه به عنوان يك روش تهاجمي مي‌تواند براي برخورد فوري با مسئلة موجود، مورد بهره‌برداری قرار گيرد.

شيوة نگارش خاطرات

معيارهاي زیر به شما كمك می‌كند تا از نوشتن خاطرات براي برخورد با استرس، بیشتر بهره ببرید.

1. به مسایل و مباحثي بپردازيد كه بيشترين ناراحتي، اندوه و تنش را براي شما ايجاد مي‌كنند. شناسايي محرك‌هاي تنش‌زا و اولويت

بخشيدن به آنها، در فرايند خود آگاهي نقشي مهمي دارد. براي نوشتن خاطرات روزانه مي‌توانيد با پرسشي شروع كنيد. برای مثال: امروزِ

من، چگونه بود و چگونه گذشت؟ يا در حال حاضر چه انديشه‌اي در سر دارم؟

2. از خود بپرسيد وقتي با يک محرك‌ تنش‌زا رو به رو مي‌شويد، چه احساسي پيدا مي‌كنيد. دو احساس مهم مرتبط با استرس، خشم و

هراس هستند، ولی سايه‌هاي گوناگونی از اين احساسات هم وجود دارند كه از جملة آنها مي‌توان به بی‌صبری، حسادت، ناراحتي، اندوه،

غم، سوگ، احساس گناه و نگراني اشاره كرد. پس از شناسايي حالت‌های احساسي خود، براي شناسايي مبدا احساساتتان بايد از

پرسش «چرا» بهره بگیرید (چرا ناراحت هستم؟ چرا نااميدم؟ چرا احساس مي‌كنم كه مظلوم واقع شده‌ام؟).

3. تاريخ نوشته‌هاي خود را مشخص كنيد. هر يك از نوشته‌هاي خود را با تاريخ روز و ماه و سال، مشخص کنید. ممكن است گاهی بخواهيد

نوشته‌هاي گذشتة خود را بخوانيد. وقتي اين اطلاعات را دربارة آنها يادداشت مي‌كنيد، به آسانی بيشتري مي‌توانيد شرايط مربوط به حوادث

گذشته را درك کنيد.

4. سانسور نكنيد. آنچه را به ذهنتان مي‌رسد، بی ويرايش، ‌به روي كاغذ بياوريد. ذهنيات خود را سانسور نكنيد؛ بگذاريد به همان شكلي كه

هستند، از نوك قلم شما به روي كاغذ بيايند.

5. افكارتان را آزاد بگذاريد. بگذاريد افكارتان آزادانه به هر سمت كه مي‌خواهند جاري شوند. ناگزیر نيستيد كه هميشه عبارت‌های خود را به

شكل جمله‌های كامل و بندهاي مشخص بنويسيد. آنچه را در ذهن، داريد به روي كاغذ بياوريد و سپس آنها را به هر گونه‌ای كه مي‌خواهيد،

دسته‌بندي كنيد.

6. مكاني خلوت را برگزینید.به لحاظ نظري، مطالب دفترچة خاطرات را مي‌توانيد در هر جايي بنويسيد، ولی داشتن مكان آرام و خلوت،

سببي است تا برون ريزي بيشتري داشته باشيد. مكاني بيابيد كه بتوانيد آنجا را مكان ويژة خود بدانید. فضاهاي باز نيز مجالی است تا

ذهن، انبساط پيدا كند. اگر هوا به گونه‌اي است كه مي‌توانيد مدتي در فضاي بيرون بنشينيد، درختي پيدا كنيد و زير ساية آن بياراميد.

ساحل، دامنة يك ‌كوه، روي چمن‌ها و علف‌ها، فضاهاي خوبي هستند. اين مكان را از آن خود بدانيد.

7. دفترچة خاطراتتان را دور از دسترس ديگران نگه داريد. دفترچة خاطرات و ياداشت‌هاي روزانه، دفترچة خصوصي شماست. اگر عادت كنيد

كه ذهنيات به رشتة تحرير در آمدة خود را با ديگران در ميان بگذاريد، سوگند وفاداري نسبت به خودتان به مخاطره مي‌افتد. اگر با كسان

ديگري زندگي مي‌كنيد، بهتر اين است كه دفترچة خود را به دور از چشم‌هاي ديگران قرار دهيد. بايد از تمامي كساني كه با شما زندگي

مي‌كنند بخواهيد كه نوشته‌هاي شما را نخوانند.

8. نوشتن خاطرات و يادداشت‌هاي روزانه نبايد جايگزين اقدامات مقابله‌اي كار‌آمدتر با استرس شود. توجه داشته باشيد كه يادداشت‌هاي

روزانه البته وسيله‌اي مناسب براي روبه‌رو شدن با استرس است، ولی طنين ناشي از اين نوشته‌ها بايد دعوتي باشد از شما تا راه حل‌هاي

مناسبي براي رویارویی با استرس پيدا كنيد. وقتي از نوشتن يادداشت‌هاي روزانه به جاي روش‌هاي مؤثرتر براي برخورد با استرس، چون

برقراري ارتباط مؤثر با ديگران بهره‌گیری شود، بعيد است كه برآیند چندان مطمئني داشته باشد.