ماه “ربیع الاول” همانگونه كه از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به

جهت اینكه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر بركات خداوند

و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله

علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرینش ‍ زمین

رحمتى مانند آن به خود ندیده است .

ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله ،اشک ریختیم و

دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت

به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در

این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر

بدانیم و بندگی کنیم.

ماه “ربیع الاول” همانگونه كه از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به

جهت اینكه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر بركات خداوند

و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله

علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرینش ‍ زمین

رحمتى مانند آن به خود ندیده است . چرا كه او داناترین مخلوقات خداوند و

برترین آنها و سرورشان و نزدیكترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و

محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست . و گویا روزى

است كه كامل ترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شامل ترین رحمت ها 

برترین بركت ها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است .

پس بر انسان مسلمان كه برترى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را

قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش مى باشد واجب است در این ماه به

شکرانه ارازنی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق

بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود

اما “آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".