ذوالنّون مصری،یک زن غیر مسلمان را دید که در فصل زمستان مقداری گندم به دست گرفته و برای پرندگان بیابان برد

وجلو آنها ریخت.به آن زن گفت <تو که کافر هستی،این دانه دادن تو به پرندگان چه فایده ای دارد؟>او گفت چه فایده

داشته باشد یا نه،من این کار را می کنم.چند ماه از این جریان گذشت.ذوالنّون در مراسم حج شرکت کرد.همان زن رادر

مکه دید که همراه مسلمانان به انجام مراسم حج اشتغال دارد.آن زن وقتی که<ذوالنّون>راشناخت،به او گفت:<احسن الی

نعمة الاسلام بقبضة من الحبّه:به خاطر همان یک مقدار گندم که به پرندگان دادم،خداوند نعمت اسلام را به من احسان نمود

و توفیق قبول اسلام را یافتم.>

                                                                                                                                    تفسیر روح البیان،ج9،ص310