ریحانه

رمضان اسمی از اسماء الهی می باشد و نباید آن را به تنهایی ذکر کرد مثلا ً بگوییم رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه نمود. در این زمینه هشام بن سالم از حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) نقل روایت می نماید و می گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابی جعفر امام باقر (علیه السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم. امام علیه السلام فرمود: نگویید این است رمضان و نگویید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء الله است که نمی رود و نمی آید که شی ء زائل و نابود شدنی می رود و می آید، بلکه بگویید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم، اسم الله می باشد، و ماه رمضان ماهی است که قرآن در او نازل شده است و خداوند آن را «مثل» و «عید» قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ، عیسی بن مریم (سلام الله علیه) را برای بنی اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) روایت شده که حضرت فرمود: شما به راستی نمی دانید که رمضان چیست (و چه فضائلی در او نهفته است!)

واژه رمضان و معنای اصطلاحی آن

رمضان از مصدر «رمض» به مفهوم شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل… معنا شده است. انتخاب چنین واژه ای به راستی از دقت نظر و لطافت خاصی برخوردار است چرا که سخن از گداخته شدن است و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بی امانش، زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش می باشد، عطشی ناشی از آفتاب سوزان یا گرمای شدید روزهای طولانی تابستان و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشی که پیوسته می گدازد و سوزشش به راستی جبران ناپذیر است. در مقایسه این دو سوزش، دقیقا ً رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب، تشنه تر می گردد وهرگز به یک جرعه بسنده نمی کند و پیوسته آدمی را در تلاش خستگی ناپذیر جهت ارضای تمایلات خود وا می دارد.

میشود این رمضان ،موعدفرداباشد

 آخرین ما ه صیام غم مو لا با شد

میشود درشب قدرش ،به جهان مژده دهند

که همین ،سال ظهور گل زهرا باشد.

استشمام عطرخوشبوی رمضان،ازپنجره ی ملکوتی شعبان،گوارای وجودتان باد.

*التماس دعا*

                           گناهان کبیره:گناهانی است که خداوند در صورت توبه نکردن وعده عذاب و آتش داده است.

                                                                      گناهان کبیره عبارتند از: 

-غیبت کردن

-عقوق والدین

-سرقت

-ایمنی از مکر خداوند

-استمناء و خود ارضایی

-اشاعه فحشا

-سهل انگاری در واجبات

-عمل لهو و لعب

-خوردن مردار

-خوردن مال حرام

-انکار ضروری دین

-کم فروشی

-بد زبانی و فحاشی

-اسراف و تبذیر

-تخلف از جهاد

-دست دادن و روبوسی با نا محرم

-ریش تراشی

-ترک زن و مرد حقوق یکدیگر را

-پوشیدن زن و مرد لباس همدیگر را

-ترک حقوق الناس

-همسایه آزاری

-سوء خلق

-کسب خشم خدا با رضایت خلق

-حکم به ناحق

-خوردن مال یتیم

-مجسمه سازی

-حسادت ورزیدن

منبع:گناهان کبیره آیت الله ممقانی-گناهان کبیره آیت الله دستغیب شیرازی

-به قرآن عمل نمی شود.

-فقها و عالمان به قرآن اندک می شوند.

-برکت از مال مردم گرفته می شود.

-کم شدن افراد مورد اعتماد وامین.

-مال حلال کم می شود.

-کم فروشی عادی می شود.

-ازدواج مرد با مرد و زن با زن صورت می گیرد و عادی می شود.

-فساد عمومی می شود.

-بیت المال وسیله شخصی می شود.

-مسکرات حلال شمرده می شود.

-از اسلام فقط نامی باقی می ماند.

-زکات مال ترک می شود.

-صاحبان مال و ثروت بزرگ شهر می شوند.

-مردم قبور شعرا را محل عبادت می کنند.

-هیچ چیز بهتر از دروغ نمی شود.

-زبان راستگو کم است.

-مردم فرقه فرقه شده و از اهل نفاق تقلید می کنند.

-خدای مردم شکمشان می شود.

-موسیقی رواج و معمول می شود ولی کسی نهی نمی کند.

-مردم شرب خمر و می خوارگی می کنند.

-موهای زنان مانند کوهان شتر است.

-زنها لباس تنگ و بدن نما می پوشند.

-زنان رقاصه و آوازه خوان تربیت می کنند.

-مردان لباس حریر می پوشند.

-طلاق زیاد می شود.

-صورت مردم انسانی اما دلهایشان شیطانی است.

-حرف حق را تکذیب می کنند.

-در عروسیها هر کاری بخواهند می کنند.

-از مردم جدا شوی تو را غیبت می کنند.

-شنیدن آیات قرآن سنگین می شود.

منبع:گناهان کبیره(آیت الله ممقانی)-گناهان کبیره(شهید دستغیب)

يکي از بهترين سنت هاي ايرانيان، هديه دادن است. هديه دادن از ديرباز تاکنون وسيله اي براي نشان دادن محبت و عشق بوده است.

يکي از خاطرات مشترک همه ما، هديه هايي است که در دوران کودکي از بزرگ ترها گرفته ايم.همه ما به طور غريزي دوست داريم

محبوب واقع شويم و از ديگران هديه بگيريم و به کساني که دوستشان داريم، هديه بدهيم. در واقع هديه دادن نوعي ابراز علاقه و محبت

است که تنها به خانواده و اطرافيان نزديک خلاصه نمي شود؛ بلکه مردم جامعه ما نشان داده اند که تمامي افراد جامعه را عضو يک

خانواده مي بينند و هرچه در توان دارند براي نشان دادن محبت خويش به کار مي گيرند و اين ابراز علاقه مکان و زمان خاصي نمي

شناسد ، هرچند نزديک فصل بهار، رنگ و بوي بهاري مي گيرد.

۵ شيوه ابراز محبت:

هدي برازنده کارشناس ارشد روان شناسي باليني به خراسان مي گويد: هر فردي در بافت خانوادگي خود زباني را براي محبت کردن فرا

مي گيرد.اين زبان، زبان اصلي عشق يا محبت کردن براي فرد مي شود و در يادگيري اين زبان خانواده، محيط اجتماعي و فرهنگ تاثير

دارد. در واقع والدين به هر شيوه اي که به کودک ابراز محبت کنند، زبان ابراز عشق را به او آموزش مي دهند. مي دانيد که يکي از

اساسي ترين نيازهاي کودک، نياز به محبت است و پيوند دلبستگي کودک اول با مادر و سپس با پدر صورت مي گيرد. البته نياز به مهر و

محبت فقط محدود به دوران کودکي نيست و بزرگ ترها اين نياز را با خود به دوران بزرگسالي مي آورند .

محبت را مي توان به ۵ زبان بيان کرد که هر يک جايگاه و کاربردهاي مخصوص خود را دارد. بيان کلامي محبت، وقت گذاشتن براي

يکديگر، هديه دادن ، انجام کار عملي براي يکديگر، تماس فيزيکي يا لمسي، پنج زبان محبت و عشق است. کودک از بدو تولد تماس

فيزيکي را دوست دارد و والدين با اين زبان به او محبت مي کنند. سپس مادر مي تواند بيان کلامي را براي ابراز محبت به فرزندش

انتخاب کند . انسان ها زبان هاي مختلفي براي ابراز محبت انتخاب مي کنند.ممکن است زبان ابراز محبت ۲ نفري که با هم ازدواج کرده

اند، متفاوت باشد. به عنوان مثال خانمي محبت کلامي را دوست دارد اما آقا بيشتر تمايل دارد با انجام کار عملي براي خانواده به آن ها

ابراز محبت کند.شايد بتوان گفت بيشتر آقايان فقط اين زبان را مي شناسند و نيازي نمي بينند شيوه ديگري را هم براي ابراز علاقه به

همسرشان ياد بگيرند. توصيه مي شود زوج ها زبان محبت يکديگر را شناسايي کنند تا بتوانند رابطه عميق تر و بهتري با هم برقرار

کنند، ندانستن زبان عشق مثل گفت وگوي دو فرد با ۲ زبان مختلف است؛ طبيعي است که اين دو نفر نمي توانند حرف يکديگر را درست

بفهمند.

سوءتفاهم حل نشده:

در اين ميان يک نکته اساسي وجود دارد که لازم است در اين جا به آن پرداخته شود. بعضي تصور مي کنند زبان محبت و عشق فقط در

يک رابطه عاشقانه وجود دارد؛ در صورتي که اين يک اشتباه مسلم است. زيرا يک رابطه عاشقانه مدت بسيار کوتاهي دارد و طبق

تحقيقات روان شناسي حداکثر زمان يک رابطه عاشقانه ۲ سال است و بعد از آن رابطه عادي شکل مي گيرد و طرفين از شور و حال

اوليه خارج مي شوند.

برازنده ادامه مي دهد: در چنين رابطه اي مسائل فيزيولوژيکي نقش مهمي دارد و طبيعي است که اين مسائل غيرارادي رخ مي دهد و

در طول زمان غيرارادي هم کنار مي رود.

اما در يک رابطه منطقي هر قدر افراد بهتر بتوانند مخزن عاطفي يکديگر را پر کنند و آگاهانه تصميم بگيرند که به هم محبت کنند، زندگي

شيرين تري خواهند داشت. در چنين شرايطي فرد زبان محبت طرف مقابل را در مي يابد و سعي مي کند آگاهانه و با استفاده از زبان

طرف مقابل به او ابراز محبت کند. در صورتي که در يک رابطه احساسي که همراه با شيفتگي مطلق است، فرد فقط بيان کلامي محبت

را به کار مي برد و غافل است که کاربرد اين زبان به تنهايي کافي نيست.در واقع توصيه مي کنيم زوج ها زبان محبت يکديگر را

شناسايي کنند و آگاهانه با زبان مورد علاقه همسر به او محبت کنند. اگر زبان محبت همسر هديه دادن است، براي او هديه بخرند اگر

دوست دارد براي او وقت گذاشته شود، براي او وقت بگذارند. يکي از ۵ روش ابراز محبت ، بيان کلامي است و همه انسان ها دوست

دارند به شيوه کلامي مورد تحسين و تمجيد قرار بگيرند، يکي از مهم ترين جنبه هاي زبان محبت به شيوه بيان کلامي تشويق کردن

است. مي توان با تشويق قابليت هاي همسر و اشاره به توانايي هاي او به وي ابراز محبت کرد در مورد کودکان هم همين مثال مصداق

دارد و والديني که کودک را براي انجام يک کار مفيد مورد تشويق قرار مي دهند، در واقع به او ابراز محبت مي کنند و به شيوه

غيرمستقيم به رشد و تکامل شخصيت وي کمک مي کنند.

اين روان شناس باليني با تاکيد بر اين که در بيان ابراز محبت به تعداد انسان هاي روي زمين شيوه هاي مختلفي وجود دارد، مي گويد:

خلاقيت در اين زمينه نامحدود است و استفاده از زبان شعر، نقاشي و ديگر موارد به خلاقيت انسان بستگي دارد.

اما نکته اين جاست که انسان ها به زبان خودشان به يکديگر ابراز محبت مي کنند و ممکن است به علت شناسايي نکردن زبان طرف

مقابل، تصور کند همسرش او را دوست ندارد. در صورتي که ممکن است همسر وي زبان متفاوتي براي ابراز محبت انتخاب کرده باشد و

فقط شناسايي اين زبان است که مي تواند مشکل اين زوج را حل کند. به عنوان مثال خانمي که ابراز محبت کلامي را ياد نگرفته و نحوه

ابراز محبت او خدمت يا انجام کار براي ديگران است، ممکن است در زندگي خانوادگي دچار مشکل شود زيرا قادر نيست به شيوه ديگري

به همسر و فرزندانش ابراز محبت کند.در اين جا بايد يک سوءتفاهم را رفع کنيم و آن هم اين که لازم است همه افراد ۵ زبان عشق و

محبت را به کار ببرند و آن را بشناسند نه اين که بگويند من فقط ابراز محبت را به يک زبان دوست دارم .همه انسان ها از بدو تولد يک

مخزن عاطفي دارند و لازم است از ۵ روش براي شاد کردن و برآورده کردن نيازهاي عاطفي و مهر و محبت استفاده کنند.

هديه دادن و هديه گرفتن:

برازنده درباره هديه دادن و هديه گرفتن و کاربرد آن در زندگي اجتماعي مي گويد: در طول تاريخ ، هديه نماد محبت بوده و از ديرباز در

تمامي فرهنگ ها به هنگام ازدواج هديه رد و بدل مي شده و در واقع هديه نماد بصري محبت است. هديه دادن در واقع نمادي از دوست

داشتن است که دو فرد از طريق آن به هم ابراز محبت مي کنند. گاهي اوقات هديه، حضور فيزيکي فرد است و لزوما مالي نيست. به

عنوان مثال کسي که در بحران به سر مي برد، حضور دوستان و آشنايانش مي تواند بسيار کمک کننده باشد و نشانه دوست داشتن او

باشد. واقعيت اين است که جنبه مالي هديه چندان ارزشي ندارد و مهم ابراز محبت و علاقه اي است که قرار است نشان داده شود.

براي لذت بردن از اين زبان، بهتر است زبان هاي ابراز محبت را به هم ياد دهيم.

و به صورت آموزش غيرمستقيم، در صورت لزوم، پيام ضمني و تشويقي باشد. مثلا بگويد: «چقدر خوشحال مي شوم اگر… برايم

بخري» و اندک اندک اين شيوه پرورش پيدا مي کند و طرفين مي توانند راه هاي متفاوتي براي ابراز محبت به هم پيدا کنند و با اين روش

زندگي شيرين تري داشته باشند.