ریحانه

حاج امین در خانه را کاملا باز کرد. تاکسی‌اش را از خانه بیرون آورد. به خیابان اصلی رفت . با حرکت آرام به کناره‌ی خیابان نگاه می کرد و مسافران را سوار می کرد. مسافرِ اول پیاده شد و گفت : آقا ! چقدر باید بدهم ؟
حاج امین به بالای شیشه‌ی جلو نگاهی کرد . زیر لب چیزی گفت. بعد به مسافر رو کرد و گفت: 100 تومان.

تاکسی پولش را گرفت و حرکت کرد.

اندکی بعد، مسافر دوم گفت: «آقا اینجا پیاده می شم. چقدر می شه »
دوباره حاج امین به بالای شیشه‌ی جلو نگاهی کرد . زیر لب چیزی گفت. بعد به مسافر گفت: 125 تومان.
مسافر از قیمت منصفانه اش تعجب کرد. آرام به شیشه‌ی جلو نگاهی کرد. روی کاغذ ساده‌ای با خط زیبا نوشته بود:

امان ز لحظه‌ی غفلت که شاهدم باشی یا بن الحسن

نهال عاشورا در عصر ظهور به ثمر می‌نشیند و یاران وفادار و فداکار امام حسین(ع) الگوی حسینى ‌بودن و زینبى ‌ماندن را به منتظران واقعى عرضه می‌‌کنند.

جریان امامت و ولایت ائمه اطهار(ع) جداى از یکدیگر نبوده، بلکه متناسب با شرایط و مقتضیات زمان، جلوه‌هاى گوناگونی به خود گرفته است. این جریان گاه در قیام سرخ، گاه در نهضت فرهنگى و علمی، گاه در لباس اسارت و گاه در تبعید و هجرت، متبلور شده است اما از آنجا که همه معصومین(ع)، یک نور واحد هستند؛(خَلَقَکُمُ ا… أَنْوَارا)، هدف واحدی را نیز دنبال مى‌کنند.

حفظ مکتب، هدایت امت، تبیین و اجراى حق و عدل و نیز ستیز با باطل، هدف مشترک همه امامان(ع) است که همچون رودخانه‌اى که در مسیر خود، پیچ‌وتاب خاصى مى‌یابد، در هر زمان به شکلی بروز یافته تا همگان را حیات بخشد و سرانجام به اقیانوس حاکمیت عدل و امن الهى در زمان حضرت ولی‌عصر‌(عج) بپیوندد.

ولی در این میان، پیوستگى و ارتباط میان قیام امام حسین‌(ع) و انقلاب حضرت مهدى‌(عج) نمود بیشتری دارد. گویا نهضت نینوا، نهال و بذرى بود که در روز عاشورا کاشته شد تا در گذر زمان، رشد کند و در عصر ظهور، به ثمر بنشیند، آن هم در عصری که همه پیامبران و امامان(ع)، در انتظار فرا رسیدن آن بوده‌اند؛ عصری که در آن وعده‌هاى الهی درباره حکومت جهانی حق و عدل، تحقق می‌یابند و آیه «استخلاف» عینیت پیدا می‌کند.

نمودهای پیوند عاشورا و انتظار
1. امام حسین(ع) به فرزندشان، امام سجاد(ع) فرمودند: «اى فرزندم! به خدا سوگند خون من از جوشش نمی افتد تا آنکه خداوند مهدى‌(عج) را برانگیزد و انتقام خونم را بگیرد.»

2. در دعاى ندبه و شرح غم هجران مهدى موعود‌(عج)، از میان صدها شهید خاندان پیامبر(صل‌ا… علیه و آله)، تنها از شهید کربلا سخن به میان می‌آید.

3. شعار قیام جهانى امام منتظَر و یارانش، «یا للثارات الحسین» است.

4. بیش از 200روایت به این موضوع اشاره دارد که حضرت حجت(عج) فرزند و از نسل امام حسین(ع) است و خود این نکته گویاى رمز عمیق این ارتباط است. از جمله پیامبر(صل‌ا… علیه و آله) در بیانى به فاطمه زهرا(س) فرمودند: «قسم به خدایى که جز او معبودى نیست! مهدى این امت که عیسى‌بن‌مریم، پشت سر او نماز مى‌خوان، از ماست» و آن‌گاه با دست مبارک بر شانه امام حسین(ع) زدند و سه‌مرتبه فرمودند: «او از حسین(ع) است».

امام على(ع) نیز خطاب به امام حسین(ع) می‌فرمایند: «‌اى حسین! نهمین فرزند تو کسى است که بر اساس حق، قیام می‌کند. دین را ظاهر و حاکم می‌‌کند و عدالت را گسترش می‌دهد» و آن‌گاه که امام حسین‌(ع) از ایشان می‌پرسد: «آیا این امر واقع می‌شود؟» ادامه می‌دهند: «آری، قسم به خدایى که محمد(صل‌ا… علیه و آله) را به پیامبری برگزید و او نیز مرا بر همه آدمیان، مبعوث کرد. ولی این امر بعد از غیبت و دور‌ه حیرت است.»

5. در آیات و روایات بی‌شمارى حضرت مهدى‌(عج) به‌عنوان انتقام‌گیرنده قیام عاشورا و خون به ناحق‌ریخته امام حسین‌(ع) معرفى شده است که این موضوع، به‌روشنی رابطه تنگاتنگ انقلاب امام عصر(عج) را با ماجرای کربلا بیان می‌کند.

6. توصیه و سفارش به زیارت حضرت اباعبدا…الحسین(ع) در شب میلاد امام عصر(عج)، نشانه آن است که این زیارت بافضیلت‌ترین اعمال آن شب و موجب آمرزش گناهان و ثواب فراوان است و این خود پیوند دیگری میان این دو امام بزرگوار است.

7 طبق احادیث واردشده، قیام حضرت مهدى(عج) در سال فرد(مانند قیام عاشورا که در سال 61 هـ ق واقع شد) و در روز عاشورا اتفاق خواهد افتاد. چنان که امام باقر(ع) فرموده‌اند: «گویا مى‌بینم امام قائم(عج) در روز عاشورا قیام کرده و بین رکن و مقام ایستاده و جبرئیل اعلام مى‌کند: البیعه‌ا….»

8. گویاتر از همه در پیوستگى این دو رخداد بزرگ و بى‌نظیر تاریخ، کلام مولایمان حضرت بقیه‌ا…(عج) است که بعد از ظهور، بین رکن و مقام مى‌ایستد و ندا مى‌دهد: «‌اى جهانیان! آگاه باشید و بدانید که من امام قائم و شمشیر انتقام‌گیرنده هستم. ‌اى اهل عالم! آگاه باشید که جدم حسین‌(ع) را تشنه‌کام کشتند.»

9. در زمان رجعت که پس از ظهور امام عصر‌(عج) به وقوع می‌پیوندد و اعتقاد به آن جزو عقاید مسلم دینى ماست، امام حسین‌(ع)، نخستین امامی است که به دنیا بازمى‌گردد و هم ایشان خواهند بود که امام قائم(عج) را غسل و کفن کرده و به خاک مى‌سپارد.

این شواهد و شواهد بی‌شمار دیگر، گویاى پیوند و ارتباط عمیق میان قیام عاشورا و قیام جهانى حضرت مهدى‌(عج) است که توجه به این حقیقت بزرگ، رسالت و مسئولیت منتظران را در دوران غیبت، ترسیم می‌کند

حضرت امام زین العابدین علیه السلام فرمودند: غیبت به وسیله دوازدهمین جانشین رسول خدا (ص) و ا

مامان طولانی میشود و مردم زمان او که معتقد به امامت او هستند و منتظر ظهور او میباشند از مردم

تمام زمانها بهترند چون خداوند عقل و فهمی به انها داده است که غیبت در نزد انها حکم مشاهده را دارد.

پروردگار انها را در ان زمان مثل کسانی میداند که با شمشیر در پیش روی پیامبر اکرم (ص) علیه دشمنان

دین پیکار کرده اند. ایشان مخلصان حقیقی و شیعیان راستگوی ما هستند که مردم را به طور اشکار

ونهان به دین خدا دعوت میکنند. همچنین فرمودند: انتظار فرج بزرگترین فرج است.

دلم گفت بگويم بنويسم كه چرا عشق به انسان نرسيده است؟ چرا آب به گلدان نرسيده

است؟ چرا لحظه ي باران نرسيده است؟

و هر كس كه در اين خشكي دوران به لبش جان نرسيده است، به ايمان نرسيده است و غم

عشق به پايان نرسيده است.

بگو حافظ دلخسته ز شيراز بيايد، بنويسد: كه هنوزم كه هنوز است، چرا يوسف گمگشته به

كنعان نرسيده است؟ چرا كلبه ي احزان به گلستان نرسيده است؟

دل عشق ترك خورد، گل زخم نمك خورد، زمين مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه

فقط برد، فقط برد، زمين مرد، زمين مرد.

خداوند گواه است، دلم چشم براه است، و در حسرت يك پلك نگاه است. ولي حيف نصيبم

فقط آه است و همين آه خدايا برسد كاش به جايي، برسد كاش صدايم به صدايي…

عصر يك جمعه ي دلگير وجود تو كنار دل هر بيدل آشفته شود حس، تو كجايي گل نرگس؟

به خدا آه نفس هاي غريب تو كه آغشته به حزني است، زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل

عالم و آدم.

اي عشق مجسم كه به جاي نم شبنم بچكد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت، نكند باز

شده ماه محرم كه چنين مي زند آتش به دل فاطمه، آهت! به فداي نخ آن شال سياهت، به

فداي رخت اي ماه بيا! صاحب اين بيرق و اين پرچم و اين مجلس و اين روضه و اين بزم تويي.

آجرك الله! عزير دو جهان يوسف درچاه، دلم سوخته از آه نفس هاي غريبت، دل من بال كبوتر

شده، خاكستر پرپر شده، همراه نسيم سحري، روي پر فطرس معراج نفس، گشته هوايي و

سپس رفته به اقليم رهايي، به همان صحن و سرايي كه شما زائر آني و خلاصه شود آيا كه

مرا نيز به همراه خودت زير ركابت ببري تا بشوم كرب و بلايي!

به خدا در هوس ديدن شش گوشه، دلم تاب ندارد. نگهم خواب ندارد،قلمم گوشه ي دفتر غزل

ناب ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد. همه گويند به انگشت اشاره، مگر اين عاشق بيچاره ي

دلداده ي دلسوخته ارباب ندارد؟…

تو كجايي؟ تو كجايي؟ شده ام باز هوايي، شده ام باز هوايي… تو كجايي …. تو كجايي… گل

نرگس…

در کلمه ای قدسی نقل است که خداوند تعالی فرمود :

« محبوب ترین بندگان نزد من ، کسانی هستند که حق مرا برپا داشته اند ، و برترین و گرامی

ترین این افراد ، محمد است که سید و آقای خلائق است و بعد از او علی مرتضی برادر محمد

مصطفی است و پس از علی دیگر امامان راستین ، که حق را به پا می دارند . در رتبه بعد از

ایشان کسانی قرار دارند که آنان ( یعنی پیامبر و جانشینان او ) را برای دستیابی به حقشان

یاری می کنند و در درجه بعد کسانی هستند که آنان ( یعنی پیامبر و اهل بیتش ) را دوست

دارن و از دشمنان بیزارند ، اگر چه اهل بیت را یاری و نصرت نکرده باشند . »

از این گفتار خدای بلند مرتبه در می یابیم که بالاترین درجه ای که یک شیعه می تواند بدان

دست یابد « رتبه یاری اهل بیت علیم السلام » است و رتبه « محبت اهل بیت و بغض

دشمنان ایشان » رتبه ای پایین تر از مرتبه « نصرت و یاری گری » است .

عموم شیعیان در دل خود محبت امام زمانشان را دارند و از دشمنان ایشان بیزارند ، لیکن

عموم آن ها توفیق یاری آن حضرت را ندارند . خیلی از ما اصلا نمی دانیم که بالاتر از مقام

محبت مرتبه دیگری هم به نام « مقام نصرت » یعنی « مقام یاری امام عصر » وجود دارد . چه

بسا اگر بدانیم که علاوه بر محبت ورزیدن به امام عصر باید به یاری او نیز اقدام کنیم ، به این

کار توفیق یابیم .پس یکی از رسالت های افراد آگاه این است که شیعیان و دوستداران امام

عصر را به یاری و هواداری از ایشان دعوت نمایند و به آنها گوشزد کنند که : « مقام یاوران امام

بالاتر از مقام دوستداران امام است و ثواب و ارزش آنها نزد خدا بالاتر و محبت خدا نسبت به

آنها بیشتر است . پس سزاست که ما به محبت قلبی به حضرتش اکتفا نکنیم ، بلکه در عمل

به جمع یاوران حضرتش بپیوندیم .»

پس از اینکه اهمیت و ارزش « یاری امام عصر » را دانستیم و خواستیم که به ابن کار اقدام

کنیم این سؤال پیش می اید که چگونه می توان امام زمان عليه السلام را یاری کرد ، باری از

دوش ایشان برداشت و غمی از غم های ایشان زائل ساخت.

این سؤالی است که ها با آن مواجه اند ، اما چون پاسخش را نمی دانند نمی توانند به

اقدامی عملی در این راه دست بزنند . در مسیر دستیابی به مقام نصرت گردنه ها و گلوگاه

هایی وجود دارد که بسیاری ، از گذر کردن از آنها باز می مانند و در عمل موفق به این کار نمی

شوند . اولین گلوه گاه ، جهل و بی خبری از این است که نصرت و یاری امام عصر در دین

اسلام جایگاهرسمی دارد و دومین گلوه گاه ، این است که شخص بداند چگونه می تواند امام

را یاری کند .

در این گفتار قصد بر این است که به پنج راه فراگیر و عمومی برای یاری امام عصر - ارواحنا فداه

- اشاره کنیم . خصوصیت این شیوه ها قابلیت فرا گیر شدن آنهاست ، به این معنی که همه

شیعیان اعم از متخصصان و غیر متخصصان می توانند به آنها عمل کنند و به عنایت الهی

نشان یاری امام عصر را نصیب خود سازند .

این پنج شیوه در یاری امام عصر علیه السلام از این قرارند :

1ـ دعوت از دیگران جهت بهره مند شدن از برکات امام زمان عليه السلام:

هرشیعه که نعمت وجود امام عصر را درک کرده و حلاوت عنایات او را چشیده باشد ، می تواند

وجود این نعمت را به دیگران خبر دهد و از آنها دعوت کند که با توسل به امام زمان عليه

السلام از عنایات او بهره مند گردند . ارجاع دیگران به امام زمان عليه السلام برای رفع نیازهای

مادی و معنویشان کاری بسیار ساده است . این کار زمینه قدرشناسی امت از امام عليه

السلام را فراهم می آورد و در غربت زدایی از این مولای کریم بسیار مؤثر است ، از این رو به

نوبه خور نوعی یاری امام عصر به شمار می آید .

2ـ تجلیل از امام زمان عليه السلام در جامعه:

هر شیعه ای می تواند در تجلیل و بزگداشت از امام زمان خود در جامه بکوشد . این کار

( یعنی گرامیداشت امام عصر در جامعه ) ، از غربت آن مولا می کاهد و توجه همگانی را به

ایشان بیشتر می کند .

همه ما می توانیم تابلویی از نام امام جود را به جهت ابراز ارادت به امام عصر و تجلیل از

ایشان در خانه یا محل کار نصب کنیم .

همه ما می توانیم به هنگام ذکر نام ایشان با احترام از آن حضرت یاد نماییم و بر او درود و

صلوات بفرستیم .

همه می توانیم به هنگام بردن نام خاص ایشان یعنی لقب « قائم » برخیزیم ، دست بر سر

نهیم ، ادای احترام کنیم و برای فرج ایشان دعا کنیم .

همه می توانیم در روزهای منسوب به ایشان همچون نیمه شعبان ، روز های جمعه و عید

غدیر با برگزاری مراسم ویژه برای آن حضرت ولایت و امامت او را به یکدیگر یادآور شویم . حتی

اگر نتوانیم برگزار کننده چنین مراسمی باشیم می توانیم در آن خدمت کنیم یا لااقل با حضور

خالصانه خود به آن رونق بخشیم .

همه این کارها ، تجلیل و بزرگداشت از امام عصر عليه السلام به شمار می آید و شیوه ای از

شیوه های یاری آن حضرت است .

3ـ یاری شیعیان امام زمان عليه السلام:

بخش مهمی از دغدغه های امام زمان عليه السلام به گرفتاری شیعیان ایشان مربوط می

شود . شیعیان ، خانواده امام زمان عليه السلام به شمار می آیند . آن حضرت ایشان را مانند

فرزندان خود دوست می دارد ، به واسطه گرفتاری آنها اندوهگین می شود و از بابت پیروزی و

نجات آنان شاد می گردد .

در تعالیم اهل بیت بیان شده که خوشحال کردن شیعیان ائمه در حکم خوشحال کردن خود

آنهاست ، دیدار و عیادت از شیعیان در حکم دیدار و عیادت از خود اهل بیت است و کمک مالی

به شیعیان گرفتار به منزله کمک مالی به خود امام زمان عليه السلام است .

بر این مبنا اگر کسی نسبت به شیعیان امام عصر - که جان هایمان فدایش باد - احساس

غیرت و وظیفه کند ، گویی نسبت به پاسداشت حریم خود امام عصر غیرت ورزیده و به شخص

ایشان یاری رسانده است .

بیایید به نیت یاری امام زمان عليه السلام ، به یاری شیعیان گرفتار آن حضرت بشتابیم و به

نیت خدمت به امام زمان در عزت بخشیدن به جامعه ی شیعه کوشاتر از پیش گام نهیم .

4ـ زینت بودن برای صاحب الزمان به وسیله جدیت در درستکاری و پرهیز از رفتارهای زشت:

گناهان به خصوص گناهان بزرگ و زشت کاری های فاحش اگر از ناحیه کسانی سر بزند که

منتسب به امام زمان هستند و شیعه آن حضرت به شمار می روند ، آبروی آن بزرگوار را در نزد

بیگانگان به مخاطره می افکند و دل آن عزیز را آزرده می سازد . در مقابل ، درستکاری ،

خویشتنداری و پرهیزگاری شیعیان به عزت امام عصر در جامعه می افزاید و قلب آن مولا را شاد

می سازد . همه ما می توانیم برای حفظ آبروی امام عصر و مکتب تربیتی ایشان نسبت به

درستکاری و پرهیز از کارهای زشت ، دقت و تلاش دو چندان داشته باشیم و بدین گونه ، امام

وقت خود را یاری کنیم ، چنانکه امیرالمؤمنان به یاران خویش فرمود : « مرا با خویشتنداری

( نسبت به زشتی ها ) و تلاش ( در راه خوبی ها ) یاری کنید . »

5ـ جلب یاری های آسمانی برای امام زمان عليه السلام:

همه ما می دانیم که کمک به فقرا ( یا همان صدقه ) رفع بلا می کند ، پس می توانیم با دادن

صدقه از طرف امام عصر در رفع بلا از وجود شریفش گام برداریم .

نیز همه ی ما می دانیم که دعا ، در تعجیل فرج امام عصر و ایجاد گشایش در کار ایشان مؤثر

است ، پس می توانیم به دعا و نیایش در درگاه الهی روی آوریم و مرتبا از خدا بخواهیم که فرج

ایشان را به پیش اندازد و همّ و غمّ و گرفتاری را از وجود شریفش به کلی زایل سازد .

جذب یاران و جلب یاری برای امام عصر ، خود از بهترین شیوه های یاری امام عصر به شمار

می آید ، به خصوص اگر بتوانیم این یاری را از فضل خدا تمنا کنیم .

ما بی تو تا دنیاست ، دنیایی نداریم چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم

ای سایه سار ظهر گرم و بی ترحم جز سایه دستان تو جایی نداریم