ریحانه

بهانه ی دیدار تو گرفته آسایش زما

گلهای انتظار تو پژمرده گشته ای آقا

محزون و دل خسته شدن از هجر تو مسلمونا

کی میشه که کنی رها با فرج غم ز عاشقا

یاس و اقاقی ها همه وا شده ان اما آقا

زمزمه ی دلها شده ای گل فاطمی بیا

نمی یابی تو شیعه ها،از مستی و شور و نوا

آخه اونا همش می گن آقا بیا آقا بیا

آقا بیا دلهای ما خسته ز انتظار شده

دلهای ما مسلمونا بی تاب و بی قرار شده

لبریز پیمونه شده صبر همه منتظرا

این همه بی تابی دیگه بسّمونه آقا بیا

آقا برای ما همه صبح تا به شب دست به دعا

بیاین که ما هم بخونیم بهر فرج خدامونو

جای گناه و فتنه ها یاری کنیم آقامونو

چشم آقا لبریز اشک از این همه تباهی ها

مسلمونا توبه کنید تا شسته شید از گناها

تا دل آقامون بشه شاد و بیاد همین روزا

خدایا حاجاتمونو بهر فرج بکن روا

با فرجش رهامون کن ز غربت و تنهاییها

بیاین که در اعمالمون کنیم اطاعت خدا

دوری کنیم با دل و جون ز دنیا و دنیاییها

اونوقته که آقا میاد،جهان همه شور و نوا

جهانی پر ز عدل و داد،آکنده از عطر خدا

آقا بیا آقا بیا ای یوسف زهرا بیا

آقا بیا آقا بیا ای یوسف زهرا بیا

به کوری چشم:
وطن فروشان
خائنان
جباران
بی غیرتان
ظالمان…

او حرف آخر را مي زند

 فضای مجازی حقیقتا قتلگاه جوانان و نوجوانان ما شده است.الآن یک منطقه عظیمی از این فضا در اختیار دشمن است و هر کار می خواهد می کند و انواع ضربه ها را به ما می زند شما هم البته کار کردید و خوب کار شده لکن کافی نیست.

ابتکار نیاز است
باید کاری کنید که دشمن را از فضای مجازی برانید. هدف را این بگذارید که دشمن را بتارانید و پس بزنید. بخشی از آن بر می گردد به کار قانونی..
در اینجا هم احتیاج است به تشکیل هیات های اندیشه ورز قوی و موثر که بیایند راهکار بدهند.
و داریم در جوانان کسانی که مثل شما
فعال هستند
و مطلعند.
متعدد هم هستند.
افرادی هستند جوان
علاقه مند
مسلط بر فضای مجازی
و معتقد
داریم از این دست آدم ها که
من تعدادیشان را خودم دیده ام.

باید یک شبکه پیام رسان وسیع با ظرفیت ۲۰ میلیونی ایجاد کنید با تمام جذابیت هایی که شبکه های آن طرفی دارند. باید کاری کنید که مردم دیگر نیازی به تلگرام نداشته باشند.همت را بر این بگذارید.

از من سوال می شود که به شبکه های اجتماعی و مجازی کنونی که متعلق به دشمن است وارد بشویم یا نه
به نظر ما ورود هوشمندانه خوب است
ولی افرادی بروند
و کار دسته جمعی کنند
و بنیه داشته باشند که خودشان غرق نشوند و مثال آن غلام و آب جو نشود.
غلامی که آب جوی آرد
آب جوی آمد و غلام ببرد

ورود تهاجمی لازم است و گرفتن میدان از دست دشمن.
اثرگذار باشید نه اثر پذیر.

 ۹۵/۸/۱۹ - در دیدار فعالان فرهنگی

… آری، درود بر تو، ای بانوی شجاعت و ای زینت پدر!

ای آبروی روی علی، عشق فاطمه!

آری! درود بر تو و بر دست های تو

بر خاک پای تو.

دیدگان خویش را که گشودی، زهره و ناهید در اندرون آبی حیدر و زهرای پاک درخشید و الماس های سیرت و صورت آن دو تابناک، بی دریغ بر همگان تابید.

خوش آمدی، ای امید حیدر و آرزوی مادر!

… و باز امیرالمۆمنین علی علیه السلام، در انتظار پیام آور خورشید ماند؛ برای نامگذاری افلاکی این فرشته آدمیزاده.

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم که آمد، دختر ماه را به آغوش پرنیانی اش سپردند و باز پیامبر خورشید، در انتظار امین وحی خدا، جبرائیل… .

اهالی آسمان غرق در شور و شعور و پای کوبی اند و به تنزیه و تقدیس پروردگار یاس و آب و آیینه، آسیمه.

جبراییل که بر پیامبر لبخند نازل شد، عرض کرد: نام این زیور حبل المتین را «زینب» بگذار! زینبی که زینت پدر، بهشت مادر، آبی بی کرانِ حسن و شریک غم های حسین است.

پس رسول رحمت خداوند فرمود: «همگان، دختر اقیانوس آرام را رعایت کنند و آبیِ زلال این خدیجه ثانی را بپایند، که او مرهم زخم های خورشید حسین است و آبی عنّابی کربلا». خوش آمدی ای بانوی آیینه، ای سرو سپید، ای پرستار!

تو که آمدی، دل اندوهگین بشیر رحمت، از اندوه زخم های حسین، سرخ بود، امّا آبی شد.

تو که آمدی، عبداللّه جعفر طیّار، در طواف ضریح چشم های تو شفا گرفت.

تو که آمدی، ای تهلیل گوی خداوند ابرها! علی در شگفت ماند؛ آن جا که به تو عدد می آموخت: بگو یک! گفتی: یک؛ بگو دو! و تو، از زلالِ جانت کوثر حقیقت جوشید که «پدر جان! کسی که گفت «یک» چگونه می تواند بگوید «دو».

که یکی هست و هیچ نیست جز او     وحده لا اله الاّ هو

و خورشید تو را بوسید و به سینه چسبانید و فدای تو شد.

خوش آمدی ای زبان یکتا گوی خدای بی همتا! ای سرو پاکباز! عالم فدای تو که غرق عنایتی.

ای «عالمه غیر معلَّمه»، استادِ بی استاد، آموخته به علم لدنّی که «سجّاد» معرفت و «زین العابدین» عشق، درّ و یاقوت سخن فرو هشت و به سینه روزگار سپرد که: عمه جان زینب! بحمداللّه دانش تو دانشی الهی است نه آموختنی و قابل وصف و چشمه فهمی که در قلب شریف تو جاری است از منبع فیاض الهی است، «اَنْتِ بِحَمْدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَیْرُ مُعَلَّمَةٍ وَ فَهِمَةٌ غَیْرَ مُفَهَّمَةٍ»

نازک خیال علی! تو نازنین گلی، که شهد وصال را از لعل انگبینی پیام آور عرش و از سفره رنگین کمان مادر توحید و از جاری همیشه مهتاب امیرالمۆمنین حیدر، در کشیدی و بر جا نماز بانوی ذوالفقار، «عارفه» شدی.

در عصر زعامت آفتاب و درخشش مهتاب، برای زنان کوفه تفسیر نور داشتی و قندیل بلور در دلشان می گذاشتی.

ای مفسّر قرآن و معلّم عرفان! مصر نجابتی و خلف یوسف عفاف که همسایه خاکی ات حتّی، یک بار تو را ندید و صدایی از تو نشنید؛ شگفتا از تو و اللّه اکبر.

همراهِ آن بی اندازه فلک پرواز، قربانی عظیم خداوند، آن لاله لاله پرور و آن مه جبین سپهر نشین، به سفر آسمان تن سپردی و پروانه شمع برادر به آتش نینوا می غنودی!

مرحبا و مریزاد!

در کشتی شکسته توفان کربلا، چه نیک پرستاری کردی از معجزه بی دریغ حضرت سبحان و امانت ارجمند حسین؛ یعنی سلامت خلف امامت؛ آن هم در خیمه نیم گداخته آذرین.

از آن ترسم که آتش برفروزد     میان خیمه بیمارم بسوزد

خوش آمدی، ای بهورز ساقه های شکسته کربلا!

بیا تا شفق گرفته آسمان، یتیمان جگر سوخته را گِرد آوری و خار مغیلان از دامن و پایشان بچینی و دست ناز به نیاز سرو رویشان کشی و زنان مویه کُن موی کَن را دل آرام گردی و سنگ صبور.

ای عزیز خاندان هاشم، «عقیله» بانو!

ای مرهم مهر، پر شکیب! ایّوب زخم از بردباری تو در شگفت است.

ای سرپرستِ اسارت! چه بودی که سیاه دلان خون ریز کوفه در کویر عقل و عاطفه، از زمرّد احساس و درّ نجف بلاغت و عقیق عشق و فیروزه آرامشت، در جاری کربلا و چهل منزل کوفه و شام، انگشت به دهان ماند و مبهوت شد؛ «فَبُهِتَ الَّذی کَفَرَ»!

صاحب کرامتی، ای صاعقه قهر خداوند بر پیر زن ناصبی شام!

صاحب کرامتی، ای لاجوردی پوش حیات و شفا بر لاعلاج کور، ای بانوی صبور! صاحب کرامتی

از آبی زلال اطلسی ات، از سرخ فام مهرت و از عطر یاسِ انفاس قدسی ات، سرشارمان کن!

1-آگاهی و معرفت پیدا کردن به فرمول زندگی دینی

تا آگاهی های لازم را از دستورات دین در زمینه های مختلف نداشته باشیم،نمی توانیم به فرامین دین به عنوان نسخه بدل سبک زندگی غربی،عمل کنیم.

2- اقدام کردن در مسیر زندگی دینی با اقتدای به ولایت(دین داری)

تبعیت از اهل بیت(علیه السلام)تنها راه رسیدن به فرمول های زندگی دینی است،در زمان غیبت هم این مسئولیت به عهده علماست.اگر کسی می خواهد اه صحیح سعادت را بداند باید در مدرسه معاذف قرآن و عترت زانو بزند و از آن ها تبعیت کند.

3- افتخار به تبعیت از سبک زندگی اسلامی

اگر کسی نسبت به آنچه دارد،احساس افتخار و خوش بختی نداشته باشد،نمی تواند به صورت واقعی از آن بهره ببرد و آن را حفظ کند و به دیگران پیشنهاد دهد.

4- ترویج و تبلیغ آن به وسیله عمل صحیح و ایجاد مدل موفق در حد توان(تمدن اسلامی)

اگر نتوانیم مدلی اگر چه ناقص از جامعه مهدوی را در دوره غیبت به وجود آوریم کسی رغبتی به ظهور امام زمان(عج)پیدا نخواهد کرد.تا مردم طعم عدالت و خوبی را نچشند،به داشتن آن اشتیاق ندارند.