ریحانه

فرارسیدن محرم حسینی وشهادت امام حسین ویاران باوفایش بر همه شیعیان تسلیت باد

به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) : در مورخه 3/7/95  درصبحگاه این حوزه مبارکه به مناسبت هفته دفاع مقدس  مراسمی با حضور طلاب برگزار گردید و یکی از طلاب با خواندن مقاله ای در مورد دفاع مقدس یاد و خاطره شهدای گرانقدر هشت سال جنگ تحمیلی را گرامی داشتند . گزیده ای از این مقاله به شرح ذیل می باشد :

در 31شهریور 1359 رژیم بعثی عراق با تصمیم وطرح قبلی و با هدف بر انداختن نظام نو پای جمهوری اسلامی ،جنگی تمام عیار را علیه ایران اسلامی آغاز کرد جنگی نا برابر در شرایطی به ایران تحمیل شد که از جانب استکبار جهانی بویژه آمریکا تحت فشار شدیدی قرار داشت و در داخل کشور نیز جناح های وابسته به غرب و شرق با ایجاد هیاهوی تبلیغاتی و ایجاد درگیری های نظامی در صدد تضعیف نظام بودند . تحت چنین شرایطی امام خمینی (ره) به خروش آمد وندای ملکوتیش دلهای شیفتگان انقلاب ونظام را متوجه دفاع از کیان جمهوری اسلامی نمود ، به طوری که نیروهای مردمی بدون امکانات وتجهیزات و آموزشهای نظامی به مقاومت پرداختند .علی رغم کار شکنی رئیس جمهور وقت (بنی صدر) دفاع مقدس مردم مسلمان وانقلابی ایران شکل گرفت و نیروهای جوان وشهادت طلب به جبهه ها شتافتند جهاد و شهادت مردمان با ایمان و مخلص این سرزمین ستونهای نظام اسلامی را تا مدت ها مستحکم نمود .به منایبت بزرگداشت این همه ایثار و مجاهدت هر سال 31 شهریور تا ششم مهر به عنوان هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است.

در ضمن از برنامه های انجام شده در این هفته فضا سازی حوزه بود و از جناب سرهنگ شرفبیانی مسئول حفظ آثار وارزشهای دفاع مقدس دعوت به عمل آمد ولی متا سفانه به دلیل تداخل برنامه های ایشان باحوزه تشریف نیاورد  .

به گزارش معاون پژوهش حوزه علمیه ریحانه النبی (س)

جلسه دفاعیه تحقیق پایانی در مدرسه مبارکه مورخه 95/7/7 برگزار شد.

در این جلسه تحقیقات پایانی با موضوعات:

-اهمیت نماز وشیوه های دعوت به نماز از دیدگاه قرآن

-بررسی تنبیه از دیدگاه آیات و روایات

-ازدواج موقت از دیدگاه آیات و روایات

توسط طلاب محترم خانم ها"  زینب حسینی،ملیحه شهبازی وفاطمه امیریان دفاع گردید.

 مطالب زیر گزیده ای از توصیه ها و وصایای آیت الله سید علی قاضی (ره) است که به شاگردان و اطرافیان خود فرموده اند و ما آن ها را به اختصار ذکر می نماییم.

باشد که کلامش چون صاعقه ای بر قلبمان بدرخشد و راهنمایمان در تاریکی ها باشد.

نماز

شما را سفارش می کنم به اینکه نمازهایتان را در بهترین و با فضیلت ترین اوقات آنها به جا بیاورید و آن نمازها با نوافل، 51 رکعت است؛ پس اگر نتوانستید، 44

رکعت بخوانید واگر مشغله های دنیوی نگذاشت آنها را به جا آورید، حداقل نماز توابین را بخوانید [ نماز اهل انابه و توبه هشت رکعت هنگام زوال است]

مرحوم علامه طباطبایی و آیت الله بهجت از ایشان نقل می کنند که می فرمودند:

. اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند

مرحوم آقای سید هاشم رضوی هندی می فرمایند:

روزی یکی را به محضر آقای قاضی آوردند که مثلا آقا دستش را بگیرد و راهنمایی اش کند. مرحوم آقای قاضی فرموده بودند: به این آقا بگویید که نماز را در اول وقت

بخواند.بعد معلوم شد که آن آقا وسواس در عبادات داشته و نماز را تا آخر وقت به تأخیر می انداخته است.

اما وصیت های دیگر، عمده آنها نماز است. می فرمودند نماز را بازاری نکنید اول وقت به جا بیاورید با خضوع و خشوع اگر نماز را تحفظ کردید همه چیزتان محفوظ

میماند و تسبیح صدیقه کبری سلام الله علیها که از ذکر کبیر به شمار می آید و آیت الکرسی در تعقیب نماز ترک نشود.

دعا در قنوت نماز

آقای قاضی به شاگردان خود دستور می دادند این دعا را در قنوت نماز هایشان بخوانند: « اللهم ارزقنی حبّک و حبّ ما تحبه، و حبّ من یحبّک، والعمل الذی یبلغنی

إلی حبّک واجعل حبّک احبّ الاشیاء إلی.»

نماز شب

اما نماز شب پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست، و تعجب از کسی است که می خواهد به کمال دست یابد و در حالی که برای نماز شب قیام نمی کند

و مانشنیدیم که احدی بتواند به آن مقامات دست یابد مگر به وسیله نماز شب .»علامه طباطبایی می فرمودندچون در نجف اشرف برای تحصیل مشرف شدم، از نقطه

نظر قرابت و خویشاوندی گاه گاهی به محضر مرحوم قاضی شرفیاب می شدم تا یک روز در مدرسه ای ایستاده بودم

که مرحوم قاضی از آن جا عبور می کردند. چون به من رسیدند، دست خود را روی شانه من گذاردند و گفتند:ای فرزند! دنیا می خواهی نماز شب بخوان، آخرت می

خواهی نماز شب بخوان!

حاج سید هاشم حداد می فرمودند: « مرحوم آقا خودش این طور بود و به ما هم این طور دستور داده بود که در میان شب وقتی برای نماز شب برمی خیزید، چیز

مختصری تناول کنید، مثلاً چای یا دوغ یا یک خوشه انگور یا چیز مختصر دیگری که بدن شما از کسالت بیرون آید و نشاط برای عبادت داشته باشید.»