خانه یا مرغدانی…

روی پشت بام خانه یکی از برادرهای بسیجی،اتاقی بود که آن را مرغدانی کرده بود ولی به علت بمباران استفاده نمی شد.

کف آن مرغدانی را آب انداختیم و با چاقو زمینش را تراشیدم.حاجی هم یک ملحفه سفید آورد با پونز زدیم که بشود دوتا اتاق.

بعد هم با پول توجیبی ام کمی خرت و پرت خریدم:دوتا بشقاب،دوتا قاشق،دوتا کاسه،و یک پتو هم از پتوهای سپاه آوردیم.

یادم هست حتی چراغ خوراک پزی نداشتیم،یعنی نتوانستیم بخریم و آن مدت اصلا غذای پختنی نخوردیم.

این شروع زندگی ما بود.

                                                       به نقل از همسر شهید محمدابراهیم همت

                                                           «روحشان شاد و یادشان گرامی»