قرآن خواندن یکی از عبادتهای مهم است،که دل و جان را صیقل وجلا می دهد وانسان را از زمره غافلان خارج میکند:ازاین رو لازم است انسان در هر شبانه روز مقداری قرآن بخواند. ازمهمترین آداب قرآن خواندن،اخلاص است،که قرائت بدون اخلاص موجب خشم خدا می شود.قرآن خواندن ،آدابی ظاهری وباطنی دارد،از جمله آداب ظاهری آن،با وضو بودن،ایستاده ودر حال نمازخواندن،در خانه خواندن،ترتیل، گریه کردن درحال قرائت،از روی مصحف خواندن، با صدای بلند و نیکو خواندن و گوش دادن به قرائت دیگران است.

از آداب باطنی قرائت،فهم عظمت وبرتری کلام،بزرگداشت متکلم،حضورقلب ،تدبر ،تفهم،خالی بودن ازموانع فهم ،تخصیص،تأثر،ترقی وتبری است.موانع فهم چهارچیز است: اهتمام بیش ازحدبه تلفظ حروف،جمودبریک نظریه بدون تحقیق وپژوهش ،اصراربرگناه وآلودگی به کبروهوای نفس وجمودبریک تفسیروردکردن سایرآرای مفسران وقرآن شناسان.