بسمه تعالی

به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) در مورخه 28/1/97 جلسه از سلسله جلسات اخلاق با موضوع تاثیر ذکر و مناجات در غفلت زدایی با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر صفی زاده در این حوزه مبارکه برگزار گردید .

ایشان بیان داشتند که در جلسه قبل  از موانع سیر الی الله و کسب تاج بندگی و عبودیت پروردگار بحث غفلت اشاره کردیم که به عنوان یک مانع بزرگ برای رسیدن به آن مقصد است علامه طبابایی می فرماید : آنچه که مانع شناخت انسان هاست جهل انسان ها نیست ما مشکل جهل نداریم بلکه آنچه که مانع شناخت خدا است غفلت است و این غفلت نیز عمدتا به خاطر مشغول شدن انسان ها به چیز های بی ارزش دنیوی است یعنی این خاطرات نفسانی و دل مشغولی های دنیوی باعث می شود انسان حتی آن علمی را هم که دارد تاثیری در زندگیش نداشته باشد پس غفلت مهمترین مانع است برای از بین بردن غفلت راهکار های خیلی جدی  مطرح شده است که مهمترین این راهکار ها مبارزه با غفلت ، ذکر خدا و یاد پروردگار است . حدیثی از پیامبر (ص) داریم که می فرماید : «   » شما در زندگیتان متوجه یک مطلب باید باشید و آن اینکه در ایام حیات و زندگی شما بعضی مواقع نسیم های رحمتی می وزد یعنی شرایطی خاص پیش می آید که در آن شرایط خاص انسان بهتر می تواند بندگی خدا را کند بعد می فرماید : « الا فتعرضوا لها » مواظب باشید که این فرصت های طلایی را از دست ندهید که این فرمایش پیامبر گرامی اسلام را مولانا هم به شعر در آورده است

گفت پیغمبر که نفحت های حق اندر این ایام می آورد سبق

گوش و هش دارید این اوقات را در ربایید این چنین نغمات را

نفحه ای آمد مرشما را دید و رفت هر که را می خواست جان بخشید و رفت

مولانا می گوید اتفاقا انسان هایی که به مقامات بالایی می رسند هنرشان این بوده که این فرصت ها را قدر می دانستند و استفاده می کردند

نفحه ای دیگر رسید آگاه باش تا از این هم وا نمانی خواجه تاش

می گوید حالا که گذشته که گذشت ولی مواظب باش دوباره همچون نسیم هایی در زندگی شما می وزد این فرصت های طلایی که در آینده نصیب شما می شود در آینده ، این ها را از دست ندهید . بر اساس فرمایشاتن بزرگان دین و آنهایی که اهل سیر و سلوک الی الله بودند یقینا یکی از این فرصت ها و نفحه ها فرصت های ماه رجب و ماه شعبان است که مقدمه ای برای ورود به ماه مبارک رمضان است که ماه مهمانی خداست به عبارت دیگر در همین زندگی دنیای خودمان دیدید وقتی انسان به جایی مهمان است چکار می کند ؟ خوب ماه رمضان ماه مهمانی خداست وبه این مهمانی کسی یکدفعه نمی تواند وارد شود برای ورود به این مهمانی آمادگی لازم است و خدا برای ورود به این مهمانی دو مقدمه قرار داده است که یکی ماه رجب و یکی ماه شعبان است که تعبیر است که دالان و دهلیز ورود به ماه رمضان درک فضایل ماه رجب و شعبان است هر کدام از این دو نیز برای خود خصوصیاتی دارند در مورد ماه رجب که مناسبت های بسیار مبارکی بود سفارش شده بود به اینکه در ماه رجب روزه بگیریم اگر کسی سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب را روزه بگیرد و معتکف شود چه اندازه فایده دارد و مناسبت های دیگری مثل ولادت امام علی ()ع) و مبعث پیامبر گرامی اسلام را داشتیم ولی ما در ماه رجب بیشتر سفارش شده ایم به اینکه اهل استغفار باشیم اهل روزه باشیم ولی خوب امشب که وارد می شویم به ماه شعبان باید بدانیم که شعبان هم یک سری خصوصیات دارد و اتفاقا مهمترین خصوصیت ماه شعبان این است که ماه شعبان ماه ذکر است ماه مناجات است همان که گفتیم مهمترین درمان غفلت ذکر است فلذا از شعبان به عنوان ماه ذکر و ماه مناجات با خدا نام می برند ما در ماه شعبان مناجاتی داریم به نام مناجات شعبانیه حتما ملاحظه کرده اید که یک مناجاتی است از امام علی (ع) و تنها مناجاتی است که همه امامان معصوم (ع) نسبت به آن مراقبت و مواظبت داشته اند و هر کسی که اهل دلی شده است مراقبت بر مناجات شعبانیه داشته است از حضرت امام راحل رضوان الله تعالی علیه نقل شده است که بسیار بر مناجات شعبانیه تاکید می کرد .

آنچه که در مناجات شعبانیه است اگر انسان به آن دقت کند خیلی می تواند در ساختن انسان تاثیر گذار باشد اصلا دعا و مناجات تاثیرش در زندگی انسان خیلی زیاد است یکی از مصادیق ذکر ، دعا و مناجات است از دعا ها در لسان اهل بیت (ع) تعبیر می شود به قرآن صاعد یعنی قرآنی که از زمین به آسمان می رود قرآن کلام خداست با ما انسان ها . فلذا بعضی موارد خدا از زبان ما با ما صحبت می کند و این خودش ملاحظاتی دارد ولی معصومین (ع) خودشان انسانند اینکه ما چگونه با خدا صحبت کنیم بر می گردد به دعاهایی که از معصومین (ع) وارد شده است یعنی ادب صحبت با خدا و نجوای با خدا و … را ما از دعاهای وارده می آموزیم که مثلا یک امام معصوم (ع) چگونه عرض حاجت می کند در پیشگاه پروردگار ش .

سر اینکه پیامبر ما را توصیه کرده است به عترت یک علتش همین است که عترت قرآن صاعد است ما به عنوان یک طلبه باید با دعاها مانوس باشیم همانطوری که با قرآن مانوس هستیم و مانوس بودن با قرآن کریم هیچگاه ما را بینیاز از انس با دعا نمی کند میرزا آقا ی جوادی تبریزی استاد تمام عرفای عصر حاضر ایشان می فرمایند : بزرگی دعای شعبانیه آنقدر زیاد است که اگر کسی با قلب سالم این دعا را بخواند یا بشنود محال است به مقامات عالی نرسد مضامین بسیار بلند و عرفانی که در دعای مناجات شعبانیه هست

پس بنابراین راه غفلت زدایی ذکر است و یکی از مصادیق ذکر ادعیه ای است و مناجاتی است که از ایمه معصومین (ع) وارد شده است که یکی از این ادعیه ها و مناجات ، مناجات شعبانیه است امام صادق (ع) می فرمایند که من در تورات دیدم که نوشته بود « یا بن ءادم تفرق لعبادتی املا قلبک غنن » من در تورات دیدم که نوشته شده بود ای فرزند آدم برای عبادت من ، خود را فارق کند اگر این کار را کنی قلب تو را بی نیاز می کنم .