سیر از سبزی هایی است که تاریخی بسیار کهن دارد. انسان خواص درمانی این گیاه را پنج قرن قبل از میلاد مسیح شناخته بود.

سیر هزاران سال برای اهداف پزشكی استفاده می شده است. این گیاه حداقل 3000 سال در طب چین كاربرد داشته است. ‏

مصریان، بابلی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها از سیر برای موارد شفابخش استفاده می ‌كرده‌اند. در جنگ‌های جهانی اول و دوم نیز از سیر ‏به

عنوان ماده ی ضد عفونی كننده برای پیشگیری از قانقاریا استفاده می‌شده است. ‏

در طول تاریخ، سیر در سرتاسر دنیا برای درمان ناراحتی ‌های مختلف شامل فشار خون بالا  ، عفونت‌ها و مارگزیدگی‌ها استفاده شده و

‏برخی فرهنگ‌ها از آن برای دفع ارواح شیطانی استفاده می ‌كردند. ‏

اهمیت و خواص زیاد سیر در احادیث اسلامی نیز مورد توجه بوده است. 1400 سال پیش‎ ‎رسول گرامی اسلام فرموده اند :

« كل الثوم فان فیها شفاء من سبعین داء لایقرب‎ ‎المسجد »؛ ‏یعنی« سیر بخورید، زیرا هفتاد نوع بیماری را شفا می دهد،

ولی در حالیكه سیر‎ ‎خورده اید به مسجد(و اماکن عمومی) نروید.»

در حال حاضر از سیر برای كاهش میزان كلسترول  و كاهش خطر بروز بیماری ‌های قلبی-عروقی  و نیز برای بهره مندی از خواص ‏ضد

میكروبی آن استفاده می ‌شود.

‏در آزمایشاتی که در سال‌های 1993 تا 1994 صورت گرفت، مشخص شد كه مصرف سیر در كاهش سطح كلسترول خون نقش اساسی

‏دارد. بر اساس توصیه‌های مهم بالینی، به بیماران گفته می ‌شود كه سیر تاثیر خفیف و كوتاه مدت در كاهش چربی خون  دارد. ‏

بیمارانی كه سابقه ی ابتلا به بیماری ترومبوز  (تشكیل لخته خونی در عروق یا قلب) را دارند، باید بدانند كه سیر می ‌تواند تاثیر اندك، ا

ما مهم روی تجمع پلاكت‌ها داشته باشد. به علاوه باید به بیماران توصیه شود كه این گیاه خاصیت كاهش خطر ابتلا به سرطان  بویژه

سرطان ‏معده و روده را دارد. ‏

تركیبات سولفور شامل آلیسین، ظاهرا تركیبات فعال آنتی اکسیدانی در ریشه ی گیاه سیر هستند. پیاز ریشه ی گیاه سیر مصرف

پزشكی دارد. از آن می ‌توان به صورت تازه، خشك و یا روغن گرفته شده استفاده كرد. از آن جا كه برخی ‏تركیبات مفید در این گیاه در اثر

حرارت غیر فعال می ‌شوند، لذا سیر پخته قدرت طبی كمتری دارد. ‏