در بيان توبه و مذمت يأس از رحمت خداي تعالي

اي عزيز! مبادا شيطان و نفس اماره وارد شوند بر تو و وسوسه نمايند و مطلب را بزرگ نمايش دهند و تو را از توبه منصرف كند و كار تو را يكسره نمايند. بدان كه در اين امور هر قدر، ولو به مقدار كمي نيز باشد اقدام بهتر است. اگر نمازهاي فوت شده و روزه‌ها و كفارات و حقوق خدايي بسيار است و حقوق مردم بيشمار است، گناهان متراكم است و خطايا متزاحم، از لطف خداوند مأيوس مشو و از رحمت حق نااميد مباش كه حق تعالي اگر تو به مقدار مقدور اقدام كني، راه را بر تو سهل مي‌كند و راه نجات را به تو نشان مي‌دهد. بدان كه يأس از رحمت حق بزرگترين گناهي است كه در نفس گمان نمي‌كنم هيچ گناهي بدتر و بيشتر از آن تأثير نمايد. انسان مأيوس از رحمت چنان ظلمتي قلبش را فرا بگيرد و چنان افسارش گسيخته شود كه با هيچ چيز اصلاحش نمي‌توان نمود. مبادا از رحمت حق غافل شوي و گناهان و تبعات آن در نظرت بزرگ آيد. رحمت حق از همه چيز بزرگتر و به هر چيز شامل است: «داد حق را قابليت شرط نيست» تو از اول چه بودي؟ در ظلمت عدم، قابليت و استعدادي نيست؛ حق جل و علا بي‌استحقاق و استعداد و بدون سؤال و سابقه دعا، تو را نعمت وجود و كمالات وجود بخشيد؛ بسط بساط نعم غيرمحصوره و رحمت‌هاي غير متناهيه فرمود، و تمام موجودات مسخر تو كرد؛ اكنون هم از عدم صرف و از نابودي محض حالت بدتر نشده. خداوند وعدة رحمت داده وعدة مغفرت فرمود؛ تو يك قدم پيش بيا و به سوي درگاه قدس او قدم گذار، او خود از تو با هر وسيله‌اي هست دستگيري مي‌فرمايد و اگر نتوانستي تأديه حقوق او كني، از حقوق خود مي‌گذرد؛ و حقوق ديگران را اگر نتوانستي تأديه نمايي، جبران مي‌فرمايد.

اي عزيز، راه حق سهل است و آسان ولي قدري توجه مي‌خواهد. اقدام بايد كرد. با تسويف و تأخير امر را گذراندن و بار گناهان را هر روز زياده كردن كار را سخت مي‌كند؛ ولي اقدام در امر و عزم بر اصلاح امر و نفس راه را نزديك و كار را سهل مي‌كند. تو تجربه كن و چندي اقدام كن، اگر نتيجه گرفتي، صحت مطلب بر تو ثابت مي‌شود؛ و الا راه فساد باز است و دست گنهكار تو دراز…