در سبد غذایی روزانه حتما از سبزی ها استفاده كنید چون به خاطر داشتن فیبر زیاد، موجب فعالیت حركات دودی

شكل روده و تنظیم فعالیت دستگاه گوارش و سلامتی انسانی می شود. 

اسفناج:

مدر، ملین، زود هضم و دفع كننده صفرا بوده، جهت رفع التهاب و تشنگی تب های گرم، بیماری های ریه مفید است.

غرغره آب آن جهت گلو درد و آشامیدن عصاره آن با شكر برای سنگ كلیه و سوزش ادرار مفید است. مصرف زیاد آن

برای سرد مزاجان و افراد دارای سردرد و بیماری های طحال مضر است. اسفناج به دلیل داشتن سالیسیلات باعث

دفع آهن می شود به همین دلیل خدوند متعال مقادیر زیادی آهن در آن قرار داده تا مصرف كننده دچار كم خونی نشود

پس بر خلاف تصور همگان موجب درمان كم خونی فقر آهن نخواهد شد.

تره تیزك:

باز كننده انسداد كبد و طحال، پاك كننده بدن از رطوبت لزج تحلیل برنده بادهای بدن، مدر، مولد منی و محرك نیروی

جنسی بوده و مصرف ناشتای آن بوی بد زیر بغل را رفع می كند. در احادیث آمده خوردن آن در شب مضر بوده و موجب

جذام و برص می شود.

جعفری:

تقویت كننده معده و روده و كبد، هضم كننده غذا، باز كننده انسداد كبد و طحال، گرم كننده كلیه و مثانه، چاق كننده

بدن می باشد. خوردن و بوئیدن آن جهت سرما خوردگی، دفع رطوبت و سردی مغز، سرفه خشك و ضماد آن جهت

تسكین درد و ورم بواسیر مفید است.

خرفه:

برگ و ساقه آن مدر، تسكین دهنده صفرا و خون و تشنگی، حرارت كبد و معده و رحم، تب های گرم و صفراوی بوده و

در رفع دیابت، سردرد گرم، عفونت ریه، استفراغ و سنگ كلیه موثر است. مصرف آن در گرم مزاجان لاغر و خشك، باعث

چاق شدن آن ها خواهد شد. خوردن خرفه پخته همراه با كمی روغن و پیاز جهت قطع اسهال و تقویت روده ها و

خوردن آن با سركه جهت درد كلیه مفید است. تخم خرفه در همه خواص ضعیف تر از آن بوده به جز در رفع عطش كه

قوی تر از برگ آن می باشد. نگه داشتن سائیده تخم آن در دهان، در رفع آفت دهان به خصوص اطفال موثر است.

رازیانه:

تحلیل برنده باد و اخلاط غلیظ، خشك كننده رطوبت، تقویت كننده معده، باز كننده انسداد مجاری سینه و كبد و طحال

و كلیه و مثانه و تسكین درد آن ها كه از سردی باشد، مدر، شیرافزا و باز كننده حیض می باشد. خوردن آن با گلقندع

جهت تقویت معده و رفع بلغم آن و مالیدن شیره آن بر شكم اطفال، جهت نفخ و درد شكم مفید است. كشیدن عصاره

آن در چشم برای پیشگیری از آب مروارید و تقویت بینایی نافع است.

ریحان:

جهت انسداد عروق مغزی، تحلیل ورم های جمیع اعضاء تنگی نفس و ضعف معده مفید می باشد. خوردن عصاره آن با

شكر جهت رفع درد سینه، تنگی نفس و سرفه و بوئیدن آن برای سردرد گرم مزاجان و مسافرین و رفع وبا مفید می

باشد تخم آن معتدل كننده مزاج و مقاوم در برابر سموم بوده ولی مصرف كوبیده آن منع شده است.

شوید:

تحلیل برنده و نضج دهنده اخلاط باز كننده انسداد، اشتها آور و مدر می باشد. برای تنگی نفس و امراض بلغمی سینه

و معده، سكسكه، ضعف معده و كبد و طحال سنگ كلیه و مثانه، كولیت، درد مفاصل سرد، درد قاعدگی و بیماری

های تناسلی مفید است. آشامیدن آب آن با عسل جهت رفع مسموم تحریك استفراغ، اخراج اخلاط غلیظ از معده

مفید است. زیاد خوردن آن باعث ضعف مغز، چشم، معده، كلیه، مثانه و نیروی جنسی می شود.

قارچ:

قلیل الغذا، ردی الكیموس، دیر هضم مولد خون بلغمی و نفاخ است. زیاد خوردن آن موجب سكته، فلج، سنگینی زبان

و تنگی نفس می شود. آبی كه در اثر بریان كردن آن باقی می ماند برای رفع آب مروارید نافع است.

كاسنی:

تسكین دهنده صفرا و خون و تشنگی بوده و باید تازه و نشسته مصرف شود چون در اثر شستن جزء لطیف آن از بین

می رود. برای بیماری های كبد و معده و طحال، باز كردن گرفتگی های عروق و احشاء تقویت كبد، تنقیه كلیه و

مجاری ادراری مفید می باشد. برای كبد گرم و سرد مفید بوده و هر چه تلخ تر باشد در رفع امراض كبد مفید تر است.

اگر آن را بجوشانند تا ساقه و برگ آن پاره شده و آب رقیق از آن جدا شود بعد با نبات یا ترشی مصرف كنند در تصفیه

خون بی همتا است. ضماد برگ آن با سركه جهت سردرد گرم و خشك مفید است.

كاهو:

تولید كننده خون صالح رقیق، تسكین دهنده حرارت صفرا و خون، برطرف كننده خشكی صفرا و سودا و تشنگی باز

كننده انسداد، خواب آور و ملین بوده و در سردرد و سرفه ای كه از گرمی و خشكی باشد مفید است. خوردن آن با

سركه اشتها آور می باشد. خاصیت كاهوی پخته بیشتر از خام می باشد. مصرف زیاد آن برای سرد مزاجان و نیروی

جنسی مضر است.

تخم كاهو:

سرد و خشك بوده، مخدر و خواب آور می باشد. برای رفع روماتیسم گرم، آن را نیمكوب كرده و 24 ساعت خیس كنید

و شیره بكشید و میل نمایید (جوشاندن لازم ندارد). خوردن 6 گرم تخم كاهو در روز برای قطع احتلام و كم نمودن

شهوت در جوانانی كه فرصت ازدواج ندارد مفید است.

كرفس:

باز كننده انسداد كبد و طحال، تحلیل برنده باد و نفخ، اشتها آور و باز كننده حیض بوده، باعث تقویت نیروی جنسی،

تنقیه كلیه و مثانه و خرد كردن سنگ مثانه می شود. در بیماری های مفصلی و اكثر بیماری های سرد و بلغمی موثر

است. آشامیدن آب آن جهت آسم، تنگی نفس، سكسكه و سردی احشاء مفید است. آشامیدن آب آن با آب انار و

شكر جهت درمان مسمومیت مفید است. مصرف زیاد آن در زنان باردار باعث آسیب جنین می شود.

گزنه:

لطیف كننده اخلاط لزج، تحلیل برنده ورم های سخت، مدر ادرار و حیض و شیر و عرق، چاق كننده بدن و باز كننده

انسداد كبد و طحال و فم رحم و تنقیه كننده ریه و معده می باشد. آشامیدن آب پخته آن همراه با ماءالشعیر برای

بیماری های قفسه سینه مانند تنگی نفس و دفع اخلاط لزج و غلیظ از ریه ها مفید است. ضماد كوبیده برگ آن بر

بینی باعث قطع خونریزی بینی می شود.

گشنیز:

اشتها آور، خواب آور، تسكین دهنده صفرا و تشنگی بوده، در رفع التهاب معده و استفراغ مفید است. آشامیدن آب آن

با سركه و سماق مانع صعود بخارات معده به مغز شده و از بیماری های عصبی جلوگیری می كند. مصرف زیاد آن

باعث فراموشی و اختلال ذهن و ضعف نیروی جنسی و كاهش خونریزی حیض می شود. تخم آن مفرح، تقویت كننده

مغز و قلب و معده و قابض می باشد.

نعناع:

در خواص قوی تر از پونه بوده، گرم كننده مفرح، تقویت كننده قلب، رقیق كننده خون غلیظ و حل كننده مواد بلغمی و

سوداوی می باشد. آشامیدن عصاره نعنا در نضج و دفع رطوبت های ریه و مجاری تنفسی مفید و جوشانده آن همراه با

پرسیاوشان برای تقویت معده، از بین بردن بادهای معده و آروغ، كولیت و دفع اقسام كرم شكم مفید است. خوردن آب

آن با انار ترش بر طرف كننده سكسكه، تهوع، استفراغ و اشتها آور می باشد.