تجلی عشق و عرفان در کلام شهید چمران

خدایا ! از آنچه کرده ام اجر نمی خواهم و به خاطر فداکاری های خود بر تو فخر نمی فروشم، آنچه داشته ام تو داده ای و آنچه کرده ام تو میسر نمودی . همه ی استعداد های من همه قدرت های من ، همه وجود من زاده اراده توست ، من از خود چیزی ندارم که ارائه دهم ، از خود کاری نکرده ام که پاداشی بخواهم .

خدایا ! هنگامی که غرش رعد آسای من در بحبوحه طوفان حوادث محو می شد و به کسی نمی رسید ، هنگامی که فریاد استغا ثه ی من در میان تهمت ها و دروغ ها ناپدید می شد … تو ای خدای من، ناله ضعیف شبانگاه مرا می شنیدی و بر قلب خفته ام نور می تافتی و به استغاثه من لبیک می گفتی.

تو ای خدای من در مواقع خطر مرا تنها نگذاشتی ، تو در تنهایی ، انیس شب های تار من شدی، تو در ظلمت نا امیدی دست مرا گرفتی و هدایت کردی . در ایامی که هیچ عقل و منطقی قادر به محاسبه نبود ، تو بر دلم الهام کردی و به رضا و توکل مرا مسلح نمودی … خدایا تو را شکر می کنم که مرا بی نیاز کردی تا از هیچ کس و هیچ چیز انتظاری نداشته باشم …