در اولین برخورد به او گفتم: «می تونم با شما بی پرده صحبت کنم و در مورد امام زمان(عج) از صفر سوالاتم رو

بپرسم؟» گفت: «اگر غیر از این باشه اشتباه کردی. کسانی که ساختمان افکار و عقیده شون رو از رو می

سازن و زیربنای تفکرشون رو محکم نمی کنن با یک توفان یا یک سیل مختصر، شبهاتی ساده ساختمونشون

رو خراب می کنه یا عقایدشون رو سیل می بره». گفتم: «پس قبل از هر چیزی می خوام بدونم اصلا چه

ضرورتی داره من امام زمان(عج) رو بشناسم؟»

گفت:« این آیه رو شنیدی که در قرآن آمده: اطیعوا… و اطیعوالرسول و اولی الامر منکم» گفتم: «بله، یعنی از

خدا، رسول و اولی الامر اطاعت کنین» گفت: «درسته، حالا چه طور ممکنه ما از کسی که اونو نمی شناسیم

اطاعت کنیم؟» گفتم: «از کجا معلوم که مراد از اولی الامر در این آیه امام زمان(عج) باشه؟» گفت: «جالبه

بدونی همین سوال در صدر اسلام و هنگام نزول این آیه مطرح شد. جابر که یکی از اصحاب رسول خدا(ص) بود،

از ایشان پرسید: یا رسول ا…، ما خدا و رسول رو می شناسیم اما نمی دونیم مراد از اولی الامر در این آیه چه

کسانی هستن؟

حضرت فرمودند: مقصود از اولی الامر، علی و فرزندان معصوم او هستند و تک تک امامان رو تا امام زمان(عج)

نام بردند. این روایت علاوه بر مدارک ما شیعیان در برخی از کتب اهل سنت هم اومده(۱)». من هم ضمن

تشکر گفتم: «پس وقتی اطاعت از امام واجب شد، مقدمه اون که شناخته هم واجب می شه» استاد عزیز

گفت: «بله، دلایل و انگیزه های دیگه ای هم برای شناخت امام زمان(عج) داریم، مثل این حدیث از پیامبر(ص)

که فرمودند: هر کسی که امام زمان خودش رو نشناسه و بمیره به مرگ جاهلیت مرده»(۲) وقتی صحبت به

این جا رسید، خیلی بیشتر از قبل مشتاق شدم سوالاتم را درباره امام زمان (عج) بپرسم اما قرار شد این

گفت وگو در جلسه دیگری ادامه پیدا کند.

 ادامه دارد….