به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) به مناسبت هفته بسیج در مورخه 2/9/93 مراسمی با حضور خانواده های معظم شهید حاج محمد رضا زارع الوانی و همچنین شهید جواد کاکه جانی با سخنرانی سرکار خانم اعرابی و مداحی سرکار خانم کریمی در این حوزه مبارکه برگزار گردید .
سرکار خانم اعرابی در ابتدا بیان داشتند که قبل از اینکه بحثم را شروع کنم خدمت خانواده این شهدای بزرگوار عرض تسلیت و تبریک عرض می کنم و خوش آمد می گویم امیدوارم که بتوانیم یک مجلس در خور مقام و شا ن شهید داشته باشیم یک وقتی ما یک اعمالی را انجام می دهیم و می گوییم خدایا ما این اعمالی که انجام می دهیم که در شان شما نیست و یک وقتی نماز زیارتی می خوانیم و می گوییم در شان امام معصوم (ع) نیست خوب پس ما باید چکار کنیم از خداوند طلب می کنیم که انشاءالله یک اجری و ثوابی به مجلس ما بدهد که در مقام و شان این شهدای بزرگوار باشد انشاءالله
قال معصوم (ع) : « من مات علی مات حب آل محمد مات الشهدا ء» اگر کسی بر محبت آل حضرت رسول بمیرد انگار که به مرگ شهادت مرده است . می خواهیم مقداری بحث را باز کنیم منظور از مات شهیدان چیست مگر ما چند جور مردن داریم یکی از بزرگان می فرماید ما دو نوع مردن داریم : یکی مرگ اضطراری است یعنی چه بخواهیم چه نخواهیم موت اضطراری سراغ ما می آید و همه طعم آن را می چشیم خداوند در قرآن می فرماید : « کل نفس ذائقه الموت » بالاخره عمر ما یک روزی تمام می شود . اما نوع دوم مرگ اختیاری است مرگ اختیاری یعنی چه ؟ آیا به این معنی است که هر وقت دوست داشته باشیم زنده باشیم و هر وقت بخواهیم بمیریم آیا این معنا را میدهد ؟ حضرت مولا می فرماید : « موت قبل ان الموت » بمیرید قبل از اینکه مرگ شما فرا برسد یعنی چه مگر ما توحید ذاتی نداریم مگر ما توحید صفاتی نداریم پس این چطور معنا می شود . این یعنی خودم به استقبال مرگ می روم مثل شهدا مثل اون کسی که می خواهد به حج برود و محرم شود همه لباس های وجودیش را درمی آورد شهید هم همین کار را می کند خودش را از تمام متعلقات این دنیا خلاص می کند یعنی هیچ تعلق خاطری برای خودش باقی نمی گذارد به خاطر همین رها و سبک می رود حاجی قبل از اینکه احرام ببندد تکفیر می گوید و لبیک می گوید و خودش را محرم می کند شهید هم همین حالت است اما یک فرقی بین کسی که حاجی می شود با کسی که عارف و شهید می شود وجود دارد حاجی لباس احرام می پوشد ولی عارف یا شهید از هر لباس و تعلقاتی و حتی از خودش هم برهنه می شود هیچ وجودی برای خودش قائل نمی شود
حاجی رمی جمرات میکند ولی شهید رمی مضرات می کند از هر چیزی که بدی است خودش را دور میکند حاجی حلق راس می کند اما شهید ترک سر میکند . حاجی را کوه صفاست واما عارف را روح صفاست .حاجی به عرفات می رود عارف هم به عرفات می رود حاجی تا به مسجد الحرام برسد عارف از مسجدالاقصی رد شد است حاجی گوسفند قربانی می کند ولی عارف عاشق که آخرش شهادت است خودش را قربانی می کند حاجی ورود به مکه که برگردد اما شهید می رود که شهید شود پس درجه و مرتبه شهید معلوم است
هرطرف رو میکنم تویی قبله قبله ی قبله نما نمی خواهم
یک وقتی ما برای خودمان یک قبله درست میکنیم شهیداز این مرحله میگذرد قبله ای نمی بیند همه ، وجود خداست که می بیند در زیارت عاشورا می خوانیم «السلام علیک یا ثارالله و بن ثاره» مگر خدا خون دارد ، یعنی چه؟ بله خدا خون دارد منظور همان شهدا هستند حضرت رسول می فرماید : من بوی خدا را از اویس قرنی شناختم پس خدا بو دارد ، حس دارد اما اگر به آن مرتبه برسیم . می گویند اویس قرنی یک شب را تا صبح به سجود میگذراند یک شب تا صبح را روز دیگر به قیام بر می خاست می گفت لیله السجود منی لیله القیام منی ایشان که اینطور عبادت میکرد و عاشق شد اینطور هم به خدا نزدیک شد حضرت رسول را ندید ولی رسولی شد میگویند بهترین امت ، امت حضرت رسول هستند و اخصشان زمان ولی عصر (عج) است که امام زمان خودشان را ندیده اند ولی تبعیت و پیروی از امامشان را دارند.
موت اختیاری ما هم انواعی دارند مانند ( موت حسرت ، موت لعنت ، موت کرامت، موت شهادت ، موت جامعه، موت سرخ ، موت بر اساس قانون قضا مثل کسی که قصاصش می کنند)
موت لعنت : ما در سوره نباء داریم «یا لیتنی کنت ترابا» به روایتی تراب یعنی شیعه وقتی میگویند ابو تراب یعنی پدر شیعیان و این به حضرت علی (ع) اطلاق می شود در آخرت کفار خودشان را لعنت می کنند که ای کاش ما از خاک بودیم یعنی از شیعیان بودیم
من از قالوا بلی تشویش دارم گناه از برف باران بیش دیدم
قالوا بلی را ما در عالم زر گفتیم خداوند می فرماید: من به شما نگفتم که خدای شما فقط من هستم و شما گفتید بله من نگفتم به شما که تنها چاره ات من باشم گفتید بله من به شما نگفتم تصمیم گیرنده من باشم شما گفتید بله. پس معلومه که ما قالوا بلی را محکم نگفته ایم چون کسی که محکم قالوا بلی زا گفته باشد همه چیزش را از آن خداوند می داند و برای هدفش تا پای جان می ایستد
موت کرامت : حضرت مولا در غررالحکم می فرماید تحفه ی مومن مرگ است یعنی مرگ اگر مرگ است بگو تا در آغوشش بگیرم این موت کرامت است یعنی من را به درجه بالاتر می رساند .
مرگ شهادت : که مخصوص اولیا و انبیا خداوند است که امام حسین (ع) جزء این دسته است دو نفرند که به آنها سید الشهدا می گویند یکی امام حسین (ع) و یکی هم حمزه سید الشهدا همیشه در دعا هایمان این دعا را بخوانیم « الهم ارزقناشهاده فی سبیله » بالاخره که ما باید از این دنیا بریم پس بهتر این است که به بهترین نحو بریم
مرگ سرخ : که مخصوص شهیدان است . خداوند وقتی می خواهد از عظمت اینها بگوید می فرماید : « ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاهم عند ربهم یرزقون » یعنی شهدا نزد خداوند یک جایگاه خاص دارند جایگاهی که با بقیه متفاوت است
و در پایان غذای نذری که به نیت شهدا با کمک طلاب طبخ شده بود در بین طلاب توزیع شد .