- بکوش تا این ماه نقطه عطفی برای محاسبه نفس و تقویت اعمال و برگشت از گناهان و

تصحیح زندگیت باشد.

- از اسراف در مال و دیگر چیزها بپرهیز زیرا اسراف حرام است و نصیبت را از صدقات کاهش

می دهد.

ـ عزمت را جزم کن تا آنچه را که در رمضان انجام می دهی استمرار داشته باشد.

- بدان که خداوند نعمت فراغت را به ما ارزانی داشته تا در امور حلال به کارببریم و اگر ما تمام

وقتمان را صرف تفریح بکنیم خیر زیادی را از دست داده ایم.

- این ماه در واقع ماه عبادت و عمل است نه ماه خواب و کسالت.

- زبانت همیشه بوسیله ذکر خداوند تر باشد و از جمله کسانی مباش که خداوند را یاد نمی

کنند مگر اندکی.

- هنگامی که احساس گرسنگی و تشنگی کردی به یاد بیاور که تو همیشه به غذا و دیگر

نعمتهای خداوند محتاجی.

- این ماه را به عنوان فرصتی برای رها کردن امور غیر ضروری و بیهوده غنیمت بشمار.

ـ بدان که عمل امانتی است و نفست را محاسبه کن که آیا این امانت را به نحو شایسته

بجای آورده یا نه.

- برای طلب بخشش از کسانی که ظلمی در حق آنها کرده ای بشتاب قبل از اینکه از

حسناتت برداشته شود.

- بر افطاری دادن به روزه دار حریص باش تا از اجر او بی نصیب نگردی.

- بدان که خداوند بزرگوارترین بزرگواران و آمرزنده ترین آمرزندگان است و توبه توبه کنندگان را

می پذیرد و هچنین شدید العقاب است که مهلت می دهد اما رها نمی کند.

- هرگاه گناهی انجام دادی و خداوند آنرا پوشاند بدان که این فرصتی است برای توبه پس

بشتاب و بر ترک این گناه عزمت را استوار گردان.

- بر یادگیری و شناخت تفسیرقرآن ،احادیث رسول صلی الله و علیه وسلم ، زندگانی

پربربارش و علوم دین کوشا باش زیرا طلب علم عبادت است.

- مداومت بر رفتن اول وقت به مساجد سبب ازدیاد شوق و خشوع درعبادت و مناجات

پروردگار می شود.

- بکوش تا به زیر دستانت مسائل دینشان را بیاموزی زیرا آنان به سخن تو بیش از دیگران

گوش فرا می دهند.

- سفره افطارت را زیاد رنگین مساز زیرا این کار سبب مشغولیت اهل خانه در هنگام روز

رمضان می شود و آنها را از قرائت قرآن و عبادات دیگر باز می دارد.۱۹- از زیاد رفتن به سوی بازار در شبهای رمضان ، مخصوصا شبهای آخر آن برحذر باش تا این

اوقات گرانبها از دستت نروند.

- بر قیام ده شب آخر رمضان حریص باش زیرا این شبها شبهای با ارزشی هستند و شب

قدر که بهتر از هزار ماه می باشد دراین ده شب است.

- بدان که روز عید روز سپاسگزاری از پروردگارت است پس آنرا نقطه شروع کارهایی که

نفست را از آن باز می داشتی قرار مده.

- از خوردن روزه بدون عذر بر حذر باش زیرا هر کس یک روزه از روزهای رمضانش بدون عذر

فوت شود روزه دهر هم نمی تواند آنرا قضا(جبران) کند.

- برای نفست بهره ای هر چند اندک از اعتکاف باقی بگذار.

- برای نفست بهره ای از روزه های سنت بگذار و تنها در رمضان روزه مباش.

ـ نفست را در تمامی امور محاسبه کن و از جمله: نماز جماعت- زکات- صله رحم-

نیکی به والدین- احوال پرسی همسایه- آشتی با کسی بین تو و او کدورتی وجود دارد- عدم

اسراف- تربیت زیردستانت- اهتمام به امور مسلمانان- عدم استفاده از اموالی که به دست تو

داده شده برای امور شخصی- قبول کردن نصیحت از دیگران- دوری از ریا- برای برادرت آنرا

بپسند که برا ی خویش می پسندی- کوشش برای اصلاح- پرهیز ازغیبت- تلاوت قرآن و تدبر در

معانی آن- خشوع هنگام شنیدن قرآن.