*ما در درياي زندگي در معرض غرق شدن هستيم؛ دستگيري وليّ خدا لازم است

تا سالم به مقصد برسيم. بايد به وليّ عصر (عج) استغاثه کنيم که مسير را روشن

سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد.

* دعاي تعجيل فَرج، دواي دردهاي ما است.

* با وجود اعتقاد داشتن به رئيسي که عينُ الله الناظره است، آيا مي توانيم از نظر

الهي فرار کنيم و يا خود را پنهان کنيم؛ و هر کاري را که خواستيم، انجام دهيم؟!

چه پاسخي خواهيم داد؟!

* علايمي حتميّه و غير حتميّه براي ظهور آن حضرت ذکر کرده اند. ولي اگر خبر

دهند فردا ظهور مي کند، هيچ استبعاد ندارد! لازمه اين مطلب آن است که در

بعضي علايم، بَداء صورت مي گيرد و بعضي ديگر از علايم حتمي هم، مقارن با

ظهور آن حضرت اتفاق مي افتد.

* انتظار ظهور و فرج امام زمان (عج)، با اذيّت دوستان آن حضرت، سازگار نيست!

* مهمتر از دعا براي تعجيل فرج حضرت مهدي (عج)، دعا براي بقاي ايمان و ثبات

قدم در عقيده و عدم انکار حضرت تا ظهور او مي باشد.

* افسوس که همه براي برآورده شدن حاجت شخصي خود به مسجد جمکران مي

روند، و نمي دانند که خود آن حضرت چه التماس دعايي از آنها دارد که براي تعجيل

فَرَج او دعا کنند!

* قلبها از ايمان و نور معرفت خشکيده است. قلب آباد به ايمان و ياد خدا پيدا کنيد،

تا براي شما امضا کنيم که امام زمان (عج) آن جا هست!

* اشخاصي را مي خواهند که تنها براي آن حضرت باشند. کساني منتظر فرج

هستند که براي خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه براي برآوردن حاجات

شخصي خود!

* چه قدر بگوييم که حضرت صاحب (عج) در دل هر شيعه اي يک مسجد دارد!

* هر کس که براي حاجتي به مکان مقدّسي مانند مسجد جمکران مي رود، بايد

که اعظم حاجت نزد آن واسطه فيض، يعني فرجِ خود آن حضرت را از خدا بخواهد.

*حضرت غائب (عج) داراي بالاترين علوم است؛ و اسم اعظم بيش از همه در نزد

خود آن حضرت است. با اين همه، به هر کس که در خواب يا بيداري به حضورش

مشرّف شده، فرموده است: براي من دعا کنيد!

* راه خلاص از گرفتاري ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات براي فرج وليّ

عصر (عج)؛ نه دعاي هميشگي و لقلقه زبان… بلکه دعاي با خلوص و صدق نيّت و

همراه با توبه