ریحانه

قرآن خواندن یکی از عبادتهای مهم است،که دل و جان را صیقل وجلا می دهد وانسان را از زمره غافلان خارج میکند:ازاین رو لازم است انسان در هر شبانه روز مقداری قرآن بخواند. ازمهمترین آداب قرآن خواندن،اخلاص است،که قرائت بدون اخلاص موجب خشم خدا می شود.قرآن خواندن ،آدابی ظاهری وباطنی دارد،از جمله آداب ظاهری آن،با وضو بودن،ایستاده ودر حال نمازخواندن،در خانه خواندن،ترتیل، گریه کردن درحال قرائت،از روی مصحف خواندن، با صدای بلند و نیکو خواندن و گوش دادن به قرائت دیگران است.

از آداب باطنی قرائت،فهم عظمت وبرتری کلام،بزرگداشت متکلم،حضورقلب ،تدبر ،تفهم،خالی بودن ازموانع فهم ،تخصیص،تأثر،ترقی وتبری است.موانع فهم چهارچیز است: اهتمام بیش ازحدبه تلفظ حروف،جمودبریک نظریه بدون تحقیق وپژوهش ،اصراربرگناه وآلودگی به کبروهوای نفس وجمودبریک تفسیروردکردن سایرآرای مفسران وقرآن شناسان.

امام رضا(علیه السلام) می فرمایند:

کسی ایمانش از همه برتر وبالاتر است که نسبت به خانواده اش،مهربانتر وخوش اخلاق ترباشد.

“یافاطمة اشفعی لنا فی الجنة “

 بی بی جون مهر تورو مانمیدیم به هردوعالم              آب شور حرمت رو نمیدیم به آب زمزم .

ولادت باسعادت حضرت فاطمه معصومه(س) وروز دختر گرامی باد.    

داغ صادق شرر سینه ام افروخته کرد

جگرى سوخته یاد از جگر سوخته کرد

جگرى سوخته کز داغ بر افروخته بود

باز هم از اثر زهر جفا سوخته بود

بر جگر آنکه ولایت به موالى همه داشت

محنت کشتن اولاد بنى فاطمه داشت

آن امامى که لواى شرف افراخته بود

زهر منصور به جانش شرر انداخته بود

آه از آن روز که بگرفت زطاغوت زمان

آتش از چهار طرف خانه او را به میان

وندرآن خرمن آتش، ولى رب جلیل

راه مى رفته و می گفت منم پور خلیل

شعله را چون به در خانه تماشا مى کرد

یاد آتش زدن خانه زهرا مى کرد

آنکه هم ظاهر و هم باطن ما مى داند

با دلش زهر چه کرده است خدا مى داند

چارمین قبله عشق است به دامان بقیع

شخصی را دیدندکه مدت 30سال نمازهایش را قضا می کرداز او پرسیدندچرا نمازهایت را قضا می کنی؟

گفت من عادت داشتم که نمازم را در مسجد و در صف اول و به جماعت بخوانم، یک روز به جهت عذری

دیر به مسجد آمدم به طوری که در صف اول جا نبود وبه ناچار در صف دوم ایستادم، در همان حال در نفس

خود حالت خجالت و شرمندگی یافتم از اینکه مردم مرا در صف دوم ملاحضه می کنند، دانستم که در این

مدت سی سال، چون مردم مرا در صف اول می دیدند، این عمل باعث خوشحالی و اطمینان خاطر من بود

ومن به وسیله آن شاد و خوشحال می شدم و متوجه نبودم که نماز را برای خدا نمی خواندم بلکه به جهت

مردم دنیا بود.

آری اگر پرده از روی کار مردم کنار رود و به دقایق امور هر کس رسیدگی شود، چه بسیار افرادی دیده

می شوند که اعمالشان از آفات سالم نمانده،در حالی که خود آنها هم متوجه نبودند، چنانچه خداوند در

قرآن می فرماید:ای پیامبر(ص) بگو آیا به شما خبر بدهیم که زیانکارترین مردم چه کسانی هستند؟آنهائی

که سعی و تلاشهایشان در زندگی دنیا گم و نابود شده، با این حال گمان می کنند که کار خوب و نیکی

انجام می دهند.