با دیدن نقد جناب آقای ابطحی به سخنان جناب آقای «دکتر روازاده» ، خدا را شکر گفتم که بالأخره در این عرصه ی بی رقیب جولان مدّعیان طب سنّتی یکی پیدا شد که در برابر رجزخوانی این حضرات ، قدی علم کند و زبانی به انتقاد بگشاید. حضراتی که علی رغم عدم آشنایی با بدیهی ترین اطّلاعات مندرج در متون طب مدرن و سنّتی ، به مدد بوق های رایگان رسانه های گروهی ، در این چند ساله فرصتی یافته اند که با رطب و یابس بافی ، از طب مدرن ، غول هفت سری بسازند که جز خدمت به استکبار جهانی و صهیونیسم و ایضاً آسیب رساندن به مسلمانان هیچ دستاورد دیگری نداشته است!

این حضرات که با این شدت و غلظت ، طب مدرن را مورد طعن و لعن قرار می دهند در تعریف و تمجید از طب سنّتی ، چنان قلم می زنند و سخن می گویند که گویی مبانی این طب وحی منزل است و مفاهیم مندرج در مکتوبات آن مستقیما ً از دو لب مبارک انبیا و اولیاء الهی جاری شده است! در میان حضرات مذکور که بسیاری از آنها حتی یک روز هم در رشته ی پزشکی تحصیل نکرده و به قول حکیم گیلانی صاحب کتاب «حفظ الصحة ناصری» ، بوره را از نوره باز نمی شناسند ، متأسفانه نام چندین پزشک نیز به چشم می خورد که فارغ از میزان معلومات آنان در حوزه ی طب مدرن ، به کباده کشی در میدان طب سنّتی مشغول اند و هر از چندی نیز در رسانه های گروهی ، بانگ هل من مبارزی بر می آورند و ادعاهای عجیبی از ذات مبارک خود صادر می فرمایند که انصافا ً من باب ادخال سرور در قلب مؤمن ، شنیدنی است! جناب آقای دکتر «روازاده» معروف به «حکیم دکتر روازاده» از جمله این چهره های نام آشناست که هر از چند گاهی با ذکر جملات قصاری موجب می شود که عده ای از موافقان و مخالفان ایشان در فضای رسانه ای ، به مصاف یکدیگر بروند و مع الأسف هر بار به دلیل ضعف علمی طرفین نزاع ، نقد سخنان ایشان در میانه ی راه ، ابتر می ماند و باز هم روز از نو و روزی از نو!

علی ایّ حالٍ اینجانب به عنوان یک پزشک و محقّق در حوزه ی طب سنّتی امیدوارم که این بار مسوؤلان سایت «الف» با سعه ی صدر بیشتر و احترام به آزادی قلم اجازه دهند که منتقدان فرصتی بیابند تا به دور از سانسورهای معمول رسانه ای در کشوری که به ادّعای جناب آقای احمدی نژاد ، آزادترین کشور دنیاست این بحث را یک بار و برای همیشه از زوایای مختلف چکش کاری کنند تا امثال جناب آقای «دکتر روازاده» معروف به «حکیم دکتر روازاده» و همفکران ایشان گمان نکنند که در این میدان ، کسی را یارای پاسخ گویی به سخنان فاقد پشتوانه ی عقلی و نقلی ایشان نیست. متأسفانه سخنان جناب آقای «دکتر روازاده» معروف به «حکیم دکتر روازاده» در چند سال اخیر نه تنها موجب وهن علم طب شده بلکه استفاده ی نا به جای ایشان از مفاهیم دینی برای به کرسی نشاندن مشتی ادّعای سخیف و فاقد مبنای عقلی و نقلی موجب شده که عدّه ای از دشمنان اسلام با بهانه کردن همین سخنان غلط ، به تمسخر دین مقدس اسلام و معصومین (علیهم السلام) در شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی بپردازند.

ادعای تهیه ی مارگارین(کره گیاهی) از فاضلاب! ادعای مضر بودن چای به دلیل عدم هجوم الاغ ها به مزارع آن!! نقل احادیث جعلی درباره ی خواص نمک برای افزایش فروش نمک دریا!! دادن نسبت های کذب به قرآن و امامان و پیامبران برای ترغیب مردم به خرید روغن کنجد!! ادعای درمان زردی نوزادی با حجامت پشت گوش! ادعای سرطان زا بودن نمک یُد دار و فلوراید موجود در خمیردندان! ادعای انگلیسی بودن قند و شکر!! ادعای صهیونیستی بودن طب مدرن!! ادعای توطئه ی صهیونیستی برای از بین بردن مسلمانان با استفاده از مسموم کردن غذاها و میوه جات!! ادعای وجود آدمیان ۳۲۰ ساله در زمان صفویه! ادعای تأمین نیاز مس بدن از طریق پخت و پز در ظروف مسی! ادعای عدم وجود کم خونی در گذشته به دلیل استفاده از نعل آهن و کفگیر چدن در غذا!! ادعای عدم وجود پادشاهی به نام کوروش! ادّعای تأکید خدا بر استفاده از گندم سبوس دار در سوره ی مبارکه ی جمعه! ادّعای ماده شدن گنجشک های نر! ادّعای دست کاری ژنتیکی گوجه فرنگی و صدها ادّعای دیگر تنها بخش کوچکی از افاضات حکیمانه ی جناب آقای «دکتر روازاده» است که متأسفانه با استفاده از تربیون های نماز جمعه ، مؤسسه ی پژوهشی امام خمینی(ره) ، برنامه های رادیو قرآن ، برنامه های زنده ی سیمای جمهوری اسلامی ایران و … مطرح شده و هرگز به منتقدان مجالی داده نشده تا با استفاده از همین رسانه های وسیع حکومتی ، پاسخگوی این گونه لاطائلات و پریشان گویی ها باشند.

اینجانب آماده ام تا در صورت موافقت دست اندرکاران سایت «الف» به صورتی مبسوط و مفصّل به نقد سخنان ایشان در حوزه ی طب سنّتی بپردازم و کذب بودن بسیاری از ادّعاهای مطرح شده توسط این فرد را با تکیه بر مستندات عقلی و نقلی و بهره گیری از نص صریح متون طب سنّتی به اثبات برسانم. در این مجال تنها به عنوان نمونه به بررسی مختصر دو مورد از ادّعاهای کذب جناب آقای «دکتر روازاده» درباره ی مضرّ بودن گوشت «مرغ» و نیز انتساب یک نسبت کذب به قرآن می پردازم و نقد و بررسی مابقی ادّعاهای ایشان را به روزهای آینده موکول می نمایم.

ایشان در تاریخ ۱۱/۲/۱۳۸۸ در سخنرانی قبل از خطبه های نماز جمعه ی کرمانشاه ، در ضمن یک سخنرانی مالامال از جملات قصار درباره ی آنفلوآنزای مرغی نیز چنین فرموده است: “راجع به مرغ حضرت علی علیه السلام می فرماید مرغ خوک پرندگان است! ما مرغ نمی خوردیم!” حضرت حکیم در ادامه ی نقل این حدیث مجعول ، با ذکر خاطره ای از امام جمعه ی «رامسر» چنین می گوید: ” برای چی مردم ما رو مرغ خور کردید؟ کی مرغ رو در این کشور..ا ین مرغ ماشینی رو وارد کرد که حالا نگران آنفلوآنزاش باشیم؟” در باب جعلی بودن احادیثی از قبیل حدیث مذکور در ادامه ی بحث ، دلایل عقلی و نقلی کافی ذکر خواهد شد اما جالب است که جناب آقای «دکتر روازاده» ، فکر می کند که منظور از واژه ی «مرغ» در نام بیماری «آنفلوآنزای مرغی» ، همین مرغ خانگی است و نمی داند که «مرغ» در اینجا به معنای مطلق پرنده است زیرا «آنفلوآنزای مرغی» ترجمه ی فارسی عبارت«avian influenza» می باشد و واژه ی «avian» از کلمه ی «avis» گرفته شده که در زبان لاتین به معنای «پرنده» است.

بنده گمان می کنم که ایشان با این سطح اطّلاعات حتماً در هنگام خواندن اشعار کلاسیک ادبیات فارسی نیز هر جا به واژه ی «مرغ» برسند آن را مرغ خانگی تصوّر می فرمایند. مثلاً اینکه «سعدی» در قطعه ی معروف خویش فرموده است: دوش مرغی به صبح می نالید عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش از نظر ایشان یعنی اینکه یک مرغ خانگی نیمه شب از بس قُدقُد کرده که موجب از خود بی خود شدن سعدی گردیده است!

جناب دکتر «روازاده» در سخنان خویش ، قرآن را نیز از علم لدنّی خود بی نصیب نگذاشته و با اعتماد به نفسی قابل توجه در شهر قم و در حضور هزاران روحانی ادعایی عجیب در باره ی سوره ی جمعه مطرح کرده و چنین فرموده است: “…برنج! اون بیماری ای که بهش می گن بری بری مثل بربری می نویسن! اون بیماری به خاطر این اولین بار شناخته شد که ژاپنی ها تو یه سفر چند ماهه با کشتی که مسافرت می کردن فقط برنج خوردن … یا چیزی نداشتن اون موقع بخورن… کم بوده غذا… قدیمه ها!… این برنج خالی فقط خوردن بدون سبوس! بدون چلتوکش! یا شلتوک! و چون یه ویتامینی هستش که داخل اون چلتوکش هست باید وارد این برنج بشه با برنج همراه باشه! این موضوع در سوره ی جمعه هم هست!اگر دوستان علاقه دارن برن توش بگردن پیدا می کنن! تو سوره ی جمعه تاکید شده روی این موضوع که گندم باید حتما ً با سبوسش باشه! بدون سبوس هر کی بخوره عین شمشیر بدون غلافه! وقتی وارد بدن می شه همه جاتون رو سوراخ می کنه!…” بنده که به سلامت قوّه ی باصره ی خویش یقین دارم اما علی ایّ حال ٍ اگر هر یک از خوانندگان اهل فضل ، حتی کلمه ی «گندم» را نیز در سوره ی جمعه مشاهده کرد بنده را خبر کند که برای دست بوسی به محضر ایشان شرفیاب گردم چه رسد به «سبوس گندم»!