روزی شاگردی به استادش گفت « بعضی وقت ها قرآن را می خوانم ولی چیزی از آن به دست نمی آورم» .

استاد گفت : « چون قران خیلی مطلب دارد و تو قادر به دریافت آن نیستسی » .

شاگرد حرف استاد را قبول نکرد و استاد برای اثبات سخن خود از شاگرد خواست تا لیوانی را حاضر کند سپس از او خواست تا لیوان را پر از اب  نماید . شاگرد لیوان را زیر شیر آب گرفت و آن را پر کرد . استاد این بار از او خواست تا شیر آب را تا آخر باز کند و لیوان را پر نماید .شاگرد این چنین کرد . این با ر به دلیل فشار زیاد اب فقط موفق شد مقدار کمی از لیوان را پر کند .

استاد پرسید : « بگو ببینم شیر آب ندارد یا لیوان تو کوچک است ؟ »

شاگرد گفت : « مقدار و فشار آب بالاست و ظرف من  کوچک است » .استاد گفت : « محتوای قران بسیار بالاست و ظرف تو کوچک لذا وقتی با ظرف کوچک خود به سراغ فهم قرآن می روی چیزی گیر تو نمی آید ! »