بسمه تعالی
به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) جلسه ای در مورخه 9/8/95 با سخنرانی سرکار خانم کبودی مسئول تربیتی این حوزه برگزار گردید .
ایشان در ابتدا فرمودند : «قال الله تعالی فی کتاب المبین (من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه ومنهم من ینتظر وما بدلوا تبدیلا.22/احزاب)»
قرآن کریم در اوصاف برخی مومنین چنین میفرماید: در میان مومنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بسته اند ایستا ده اند . بعضی از آنها به عهد خود وفا کرده جان به جان آفرین تسلیم نمودندو در میدان جهاد شربت شهادت نوشیدند و بعضی نیز که در انتظارند .و هیچ گونه تغییر وتبدیل در عهد وپیمان خود ندادند و کمترین انحراف و تزلزلی در کار خود پیدا نکردند. این گروه از مومنان بر عکس منافقان ویا مومنان ضعیف الایمان که طوفان حوادث آنها را به این طرف وآن طرف می افکند ، مانند کوه ثابت و استوار ایستادند واثبات کردند عهدی که با پروردگار بستند هرگز گسستنی نیست . واژه نحب بر وزن عهد به معنای نذر وپیمان است گاه به معنای مرگ یا خطر یا گریه یا صدای بلند است. درباره این آیه تفاسیر زیادی آ مده است . در میان این تفسیر ها هیچ منافاتی وجود ندارد چرا که آیه مفهوم وسیعی دارد . از جمله این تفاسیر همه شهدای اسلام را که قبل از ماجرای جنگ احزاب شربت شهادت نوشیده بودند شامل می شود و منتظران نیز تمام کسانی بودند که در انتظار پیروزی و شهادت به سر می بردند حمزه سید الشهدا و حضرت علی (ع) در راس این دو گروه قرار داشتند لذا در تفسیر صافی چنین آمده است : یاران امام حسین (ع) در کربلا هر کدام که می خواستند به میدان بروند با امام (ع) وداع می کردند و می گفتند : سلام بر تو ای پسر رسول خدا . امام (ع) نیز به آنها پاسخ گفت و سپس این آیه را تلاوت می فرمود « فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر » تفسیر نورالثقلین را از مقتل ابن مخنف نقل می کند که امام حسین (ع) این آیه را به هنگامی که خبر شهادت عبدالله بن یقطر به او رسید نیز تلاوت فرمود از اینجا روشن می شود که آیه چنان مفهوم وسیعی دارد که در هر عصر و زمان را شامل می شود چه آنها که جامه شهادت را در راه خدا بر تن پوشیدند و چه آنها که بدون هیچ گونه تزلزل بر سر عهد و پیمان با خدای خویش ایستادند و آماده جهاد و شهادت بودند
ایشان در ادامه بیان داشتند که عاقلان کسانی هستند که با خدای خود عهد و پیمان می بندند عقل عملی دو مرتبه دارد یکی عقل بدلی : یعنی آنچه که فقط به تدبیر امور زندگی دنیوی می پردازد این عقل جزئی است که در آن ارضای تمایلات شهوانی مورد توجه است دوم عقل ایمانی است که شهوات و تمایلات باطل را در بند می کشد و سعادت دنیوی و اخروی را حاصل می کند عقل ایمانی نیز خود شامل دو دسته می شود 1. عقل متعارف 2. عقل برین (قدسی)
در عقل متعارف عاقبت اندیشی و عبرت آموزی و پیروی از اصول عقلانی مورد توجه است و اما همه اینها بر محور خود شخص یا مصلحت و لذت های دنیوی می اندیشد و عقل قدسی به معنای ذوب شدن در توحید است این عقل اگر چه عاقبت اندیش و عبرت آموز ی را به نحو برتر و بالاتر دارا است ، اما مصلحت اندیشی برای خود و خود ظهوری که از ویژگی های عقل متعارف در آن یافت نمی شود . وجود نازنین آقا ابوالفضل یک عشق قدسی دارد ، که با ایثار و فداکاری در راه معشوق ونادیده گرفتن مصلحت خویش ، این عشق هویدا می شود .