روزى پيامبر گرامى اسلام (ع)در سفرى ، همراه اصحاب خود، به سرزمين بى آب و علفى فرود آمدند، آن

حضرت به يارانش فرمود: ائتوا بحطب :هيزم بياوريد كه از آن آتش روشن كنيم (و مثلا غذا بپزيم )

اصحاب گفتند: اينجا سرزمين خشكى است و هيچگونه هيزمى در آن وجود ندارد.

پيامبر(ع) فرمود: برويد هر كدام، هر مقدار مى توانيد، جمع كنيد.

اصحاب رفتند هر كدام، مختصرى هيزم يا چوب خشكيده اى با خود آورد، و همه را در پيش روى پيامبر(ع)،

روى هم ريختند، پيامبر (ع)فرمود: اين گونه، گناهان، روى هم انباشته مى شوند: سپس فرمود:اياكم

والمحقرات من الذنوب … : ((از گناهان كوچك بپرهيزيد كه همه آنها جمع و ثبت مى گردد زيرا هر چيزى،

بازخواست كننده اى دارد، بدانيد كه به فرموده قرآن، (آيه 12 سوره يس) آنچه را كه مردم (از گناهان و

ثوابها) پيش فرستاده اند و آثار آنها را مى نويسيم و همه چيز را در امام مبين لوح محفوظ يا نامه اعمال )

شمارش نموده ايم.

کافی، ج2، ص 288، باب استصغار الذنب، حديث3.