ریحانه

همزمان با برگزاری موفق مراسم باشکوه عزاداری اربعین حسینی در کربلای معلی در امنیت کامل، نخست‌وزیر عراق

خواستار تسهیل بازگشت زائران شد. طرح امنیتی تا 6 روز دیگر ادامه دارد.

• به گزارش گروه بین‌الملل ، مراسم اربعین حسینی -علیه‌السلام- امسال با حضور بیش از 20 میلیون زائر از داخل

و خارج عراق در کربلای معلی در فضایی امن برگزار شد. مراسم عزاداری اربعین در کربلا بزرگ‌ترین تجمع بشری

است که بعد از سقوط رژیم سابق عراق، هر ساله، باشکوه‌تر از سال گذشته برگزار می‌شود.

مردم عراق و خارج آن، از 10 تا 12 روز قبل از اربعین حرکت پیاده به سوی کربلا را از نقاط مختلف آغاز کردند. از آنجا که

700 هتل و مسافرخانه کربلا گنجایش میلیون‌ها زائر را ندارد، مردم عزادار سطح کوچه‌ها، گذرها و خیابان‌های کربلا را

با چادرهای خود پوشاندند و بسیاری نیز میهمان منازل مردم کربلا شدند.

مراسم اربعین با حضور دسته‌جات مختلف در بین‌الحرمین و حرم امام حسین و حضرت عباس علیهماالسلام برگزار شد

و عزادارن با هروله کردن شعار «لبیک یا حسین» سر دادند و بر سر و سینه زدند.

با پایان مراسم عزاداری، وسایل نقلیه عمومی در اختیار زائران قرار گرفته تا از کربلا خارج شوند و به شهرها و

کشورهایشان باز‌گردند.

ادامه طرح امنیتی تا شش روز:

هرچند که پایان مراسم اربعین به معنای پایان طرح امنیتی ویژه عراق برای این روز نیست و از آنجا که هنوز، حملات

تروریستی، زائران را تهدید می‌کند، تدابیر امنیتی ویژه تا یک هفته پس از این نیز ادامه خواهد داشت تا از ایجاد هرگونه

خلا امنیتی در سراسر کشور جلوگیری به عمل آید. همچنین خروج ناگهانی خیل عظیم عزادار از کربلا در یک روز میسر

نیست و بتدریج زائران این شهر را ترک خواهند کرد. به گفته مسئولان پیش‌بینی می‌شود، روند بازگشت زائران از

کربلا، یک هفته به طول انجامد.

افزایش شمار زائران در مقایسه با سال گذشته:

با وجود آنکه مراسم اربعین امسال، همزمان با تهدیدهای گروهک‌های تکفیری (مانند داعش) برگزار شد، اما جمعیت

زائران امسال، در مقایسه با سال گذشته شاهد افزایش تا بالای 20 میلیون بود در حالی که سال گذشته این جمعیت

حدود 18 میلیون اعلام شد.

حضور باشکوه زائران از 60 ملیت مختلف

«خالد العبیدی» وزیر دفاع عراق، در خلال بازدید خود از نقاط مختلف کربلاء، اعلام کرد: شمار زائران وارد شده از خارج

از عراق تا دو روز پیش از روز اربعین حسینی (ع)، به چهار میلیون و پانصد هزار نفر از 60 ملیت رسیده است که

بیشترشان ایرانی هستند.

در ابتدا تعریفی از «تمركز» ارائه می‌دهیم: تمركز حالتی است كه در آن از میان افكار و

آراء مختلف شخص، یك فكر در مركز قرار می‌گیرد و بقیه افكار و آراء او نسبت به آن

فكر، جنبه پیرامونی دارند. بنا به تعریفی دیگر، تمركز حواس یعنی توانایی ثابت نگه

داشتن توجه و دقت روی موضوع یا كاری كه به میل و اراده انتخاب شده است و مانع

شدن از اینكه این دقت و توجه به سوی موضوعات دیگر منحرف شود.

- برای ایجاد تمركز و تقویت آن ابتدا باید عواملی را كه باعث می‌شوند تمركز حواس

شخص از بین برود شناسایی كرد و سپس با راه‌های مقابله با آن‌ها آشنا شد. این

عوامل عبارتند از:
1

. عدم علاقه نسبت به موضوع مورد مطالعه: از مهم‌ترین عوامل عدم تمركز حواس، آن

است كه خواننده نسبت به كتاب یا موضوع مورد مطالعه، علاقه نداشته باشد. بهترین

شیوه مقابله با این حالت، آن است كه بین این موضوع یا كتاب، با آنچه مورد علاقه

شدید خواننده است ارتباطی برقرار شود. مثلاً دانش آموزی كه به قبولی در كنكور

علاقه زیادی دارد، باید میان این كتاب و قبولی در كنكور ارتباطی برقرار كند تا از این راه،

حالت بی علاقگی او زایل شود.

2. آشفتگی‌های درونی: منشأ این آشفتگی‌ها در درون انسان قرار دارد مانند: نگرانی،

ترس، اندوه، حسادت و به طور كلی احساسات هیجان آمیزی كه در ذهن مانع تمركز

می‌شود. بهترین راه برای منحرف كردن توجه فكر از نگرانی‌ها این است كه آن‌ها را در

كاغذی یادداشت كنید و به خودتان بگویید كه بعد از مطالعه درباره آن‌ها فكر خواهید

كرد. با این روش ساده، ذهن شما تنها متوجه مطالعه خواهد شد و به صورت موقت از

پرداختن به نگرانی‌ها منحرف می‌گردد و قدرت تمركز را افزایش می‌دهد.

3. عدم هماهنگی بین قدرت اراده و تخیل: اگر تخیّل خواننده با اراده‌اش هم سو نباشد

نمی‌تواند تمركز حواس كافی داشته باشد. در روان شناسی ثابت شده است كه در

این تضاد و ناهماهنگی، قدرت تخیّل قوی‌تر از اراده است. مثلاً دانشجویی كتابی را باز

می‌کند و به مطالعه آن می‌پردازد، پس از مدّت كوتاهی افكاری به ذهنش خطور

می‌کند مثلاً با دوستانش بازی می‌کند، به سینما می‌رود… این تخیلات باعث می‌شود

كه خواننده تمركز خود را از دست دهد. برای غلبه بر این مشكل خواننده وقتی

می‌خواهد موضوع خاصی را مطالعه كند بهتر است خود را در حال و هوای مخصوص

آن موضوع قرار دهد. مثلاً اگر كتاب پزشكی می‌خواند، خود را در حال و هوای پزشك

قرار دهد.

4. آشفتگی‌های بیرونی: این آشفتگی‌ها از تحریک‌های غیر عادی حواس مختلف

انسان ایجاد می‌شود، هر گونه تحریك غیر عادی حواس، ممكن است فرایند تمركز را با

اشكال مواجه كند. تشنگی، گرسنگی، درد، گرما، سرما و … موجب بر هم خوردن

تمركز می‌شود. برای رفع این آشفتگی‌ها باید تا حدّ امكان محیط مطالعه را از

محرک‌های خارجی دور ساخت. مثلاً محیطی را برای مطلاعه انتخاب كنید كه در آنجا

صداهای ناهنجار، رفت و آمد وسایل نقلیه و … نباشد. همچنین نور محل مطالعه هم

باید به اندازه كافی باشد.

وجود محركهاي ديگر، مانند گوش دادن به موسیقی يا تماشاي هم زمان تلويزيون

هنگام مطالعه باعث انحراف توجه و كاهش تمركز می‌شود. این كه بعضی‌ها می‌گویند

كه صدای رادیو یا نوار موسیقی در تمركز به آن‌ها كمك می‌کند درست نیست. اگر

دانش آموزی با این طریق مطالعه، خوب یادمی‎گیرد با حذف موسیقی نمراتش بهتر

خواهد شد.

اقدامات زیر همچنین برای ایجاد تمركز در هنگام مطالعه مفید خواهد بود:

ـ طرح سؤالات و یافتن جواب آن‌ها هنگام مطالعه موجب از بین رفتن بی حوصلگی و

باعث تمركز بهتر می‌شود.

ـ تجسم كردن، یعنی استفاده از حواس مختلف و تفكر بر روی مطالب و در نتیجه معنا

بخشیدن به كلمات و پی بردن به هدف نویسنده.

ـ یادداشت كردن، خلاصه كردن، علامت گزاری، حاشیه نویسی و مرور مطالب. تمام

این كارها یادگیری را آسان و تمركز را بهبود می‌بخشد.

عبارت خواندن، تمركز را افزایش می‌دهد. زیرا از طریق عبارت خوانی، شما با سرعت

نزدیك به سرعت اندیشیدن خود، می‌خوانید. در حالی كه در كلمه خوانی مجبورید با

پهلوی هم قرار دادن كلمات به معانی برسید، كه این خود باعث حواس پرتی می‌شود.

یه لطف خدا به من این بوده که من رو در کنار بزرگان قرار داده مثلا یکی از اون ها یه استاد اخلاقه . اگه اسم می بردم

می شناختیدش .

وقتی فهمید ما بچه دار نمی شیم . یه روز نصیحتم کرد از اون نصیحت های دوست داشتنی . می گفت :

مراقب دعا کردنت باش . مراقب باش هر چیزی از خدا نخواهی . مراقب باش چه چیزی از خدا می خواهی . خدا بهتر

از ما صلاح کار رو می دونه .

می گفت یکی بهشون مراجعه کرده و بچه دار نمی شده ، یه فقیری از روستاهای دورافتاده بهشون مراجعه کرده و

گفته نمی تونه خرج بچه هاش رو بده . این خانواده بچه شون رو می دن اون یکی خانواده بزرگ می کنه و هردو خانواده

الان زندگی خوبی دارن .

اما …

این استاد می گفت :یکی بود که بچه دار نمی شد . اتاق بچه رو چیده بود و هی آه و زاری می کرد ، می گفت خدا یا

یه بچه به من بده مثل این عروسک ها تو بغلم بگیرم .

استاد می گفت : خدا بهش یه بچه داد ولی مثل عروسک ، بچه بیمار بود و هیچ رشد و حرکتی نداشت . چندین سال

این مادر غصه می خورد که این چه دعایی بود که کردم .

از یه مادر مفقود الاثر شنیدم که می گفت : وقتی پسرم تو شکمم بود پدرش مرد ، 16 ساله بود که مفقود شد . خدا

دور و برم رو خلوت کرد تا بیشتر باخودش باشم و بیشتر قرآن بخونم .

تفاوت ما آدم ها در نوع نگاهمون به دنیاست . یکی از دست دادن بچه اش رو توفیقی برای نزدیک شدن به خدا می

دونه و یکی بچه نداشتن رو …

وقتی این حرف ها رو تو ذهنم مرور می کنم ، می بینم هنوز به حکمت های الهی ایمانی رو که باید داشته باشم

ندارم .

روزی امام حسن(ع) هنگام عبور از كوچه‌ای، چند فقیر را دید كه روی خاك

نشسته‌اند و به خوردن نان‌های خرده و خشك مشغولند. آن ها تا امام را دیدند،

گفتند:

بفرما از غذای ما بخور! امام حسن(ع) نزد آن ها رفت و فرمود:

«خداوند متكبران را دوست ندارد.» سپس با آن ها غذا خورد و آن ها را به خانه

خود دعوت كرد. آن ها به خانه امام حسن(ع) آمدند و غذا خوردند. هنگام رفتن

نیز امام حسن(ع) به هر یك لباسی عطا فرمود.

(مردى از امام درخواست اندرز کرد) امام علی علیه‌السلام فرمودند:

از کسانى مباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است، و توبه را با آرزوهاى دراز به تأخیر مى‌اندازد.

در دنیا چونان زاهدان سخن مى‌گوید، اما در رفتار همانند دنیا پرستان است.

اگر نعمت ها به او برسد سیر نمى‌شود، و در محرومیت قناعت ندارد.

از آنچه به او رسید شکرگزار نیست و از آنچه مانده، زیاده‌طلب است.

دیگران را پرهیز مى‌دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبردارى امر مى‌کند اما خود فرمان نمى‌برد.

نیکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را دوست ندارد. گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکى از گناهکاران است.

و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمى‌دارد ، اما در آنچه که مرگ را ناخوشایند ساخت پافشارى دارد.

اگر بیمار شود پشیمان مى‌شود ، و اگر مصیبتى به او رسد به زارى خدا را مى‌خواند.

اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روى بر مى‌گرداند.

نفس به نیروى گُمان ناروا بر او چیرگى دارد، و او با قدرت یقین بر نفس چیره نمى‌گردد.

براى دیگران که گناهى کمتر از او دارند نگران، و بیش از آنچه که عمل کرده امیدوار است.

اگر بى نیاز گردد مست و مغرور شود، و اگر تهى دست گردد، مأیوس و سْست شود.

چون کار کند در آن کوتاهى ورزد، و چون چیزى خواهد زیاده روى نماید.

چون در برابر شهوت قرار گیردگناه را برگزیده، توبه را به تأخیر اندازد، و چون رنجى به او رسد از راه ملت اسلام دورى

گزیند.

عبرت آموزى را طرح مى‌کند اما خود عبرت نمى گیرد، در پند دادن مبالغه مى‌کند اما خود پند پذیر نمى‌باشد.

سخن بسیار مى گوید، اما کردار خوب او اندک است!

براى دنیاى زودگذر تلاش و رقابت دارد اما براى آخرت جاویدان آسان مى‌گذرد.

سود را زیان و زیان را سود مى‌پندارد.

از مرگ هراسناک است اما فرصت را از دست مى‌دهد.

گناه دیگران را بزرگ مى‌شمارد، اما گناهان بزرگ خود را کوچک مى‌پندارد.

طاعت خود را ریاکارانه برخورد مى‌کند.