یزید که با امام حسین(ع) جنگید فرزندی داشت به نام معاویه،بعداز آنکه یزید به جهنم واصل شد،مردم با

فرزندش معاویه بیعت کردند و چهل روز از خلافت او گذشت روز جمعه به منبر رفت و بعد از حمد الهی و

درود بر حضرت رسالت پناه گفت:ای مردم بدانید که بدن من جز پوستی و استخوانی نیست و طاقت آتش

جهنمرا ندارد آگاه باشید که امر خلافت به من و خاندان ابوسفیان نسبت ندارد،و هر کس امام حق و واجب

الاطاعه می خواهد باید به نزد امام زین العابدین(ع)که دخترزاده پیامبر خدا است برود و با او بیعت کند که

او سزاوار خلافت است،این بگفت و از منبر پایین آمد و به منزل خود رفت و در را به روی مردم بست و دیگر

از خانه بیرون نیامد تا به عالم آخرت پیوست.

و در بعضی از کتب روایت شده است که منبر به جد و پدر خود لعن و نفرین کرد و چون مادرش از این جریان

مطلع شد به نزد او آمد و گفت:پسرم،کاش نطفه تو خون حیض می شد و به کهنه میریخت.(و به دنیا نمی

آمدی)و باعث ننگ دودمان خود نمیشدی،پسر گفت:ای کاش چنان که می گفتی می شدم و به ننگ فرزندی

یزید گرفتار نمی شدم.

                                منبع:آفات طلاب/شاکر برخوردار فرید