ریحانه

به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) در مورخه 7/10/95 جلسه اخلاقی با سخنرانی سر کار خانم مهدیه سادات موسوی در این حوزه مبارکه برگزار گردید .
ایشان سخنان خود را با یک سوال از طلاب گرامی آغاز کردند و بیان داشتند چون ایام ، ایام امتحانات است من صحبتم را با یک سوال از شما عزیزان شروع می کنم . با سواد شدن خوب است یا عالم شدن ؟ با سواد شدن با عالم شدن چه فرقی دارد ؟ با این هدف درس بخوانیم که انشاءالله در آینده عالم شویم نه اینکه فقط با سواد شویم . حالا فرق این دو چیست ؟
خواهران عزیز عالم و با سواد مترادف یکدیگرند اما اگر خوب بنگریم خواهیم دید این دو واژه کاملا از هم جدا هستند .مثلا با سواد می کوشد مغز خود را از انبوه فورمول ها و معادلات پر کند اما عالم عاقل می کوشد همدوش تحصیل اطلاعات مختلف ،خود سازی و تهذیب نفس هم داشته باشد . و این امر باید در حوزه وجهه بیشتری پیدا کند حوزه آمدن و طلبه شدن این نیست که با سواد شویم ، بلکه به خاطر این است که عالم شویم و حوزه بستری برای رشد این مطلب است . به محض اینکه می گوییم ما طلبه هستیم ذهنمان می رود به این سمت که انشاءالله می خواهیم در وادی تهذیب نفس هم قدم برداریم و خانواده و جامعه و همه از ما این انتظار را هم دارند و فقط مثل یک دانشگاهی به ما نگاه نمی کنند، بلکه به چشم این نگاه می کنند که تهذیب نفس را هم داشته باشیم حالا که حوزه آمدیم اخلاقمان را هم تغییر دهیم وبهتر شود معنویاتمان بهتر شود گفتارمان بهتر شود و زیبا تر از قبل صحبت کنیم بنابراین حوزه آمدن بستر خوبی است برای اینکه عالم شویم حالا بعضی از خواهران این عقیده را دارند که مثلا نمی دانستند که حوزه از نظر علمی چگونه است بعد وارد حوزه می شوند با این هدف که روخوانی قرآن که مشکل دارند قوی شوند یا احکام را یاد بگیرند و بعد وارد حوزه که می شوند و وقتی که حجم درسی و حجم تحقیقاتی که برای درس ها از آنها می خواهند را می بینند ، نظرشان عوض می شود و جا می خورند و زده می شوند .حالا من خدمت شما عرض می کنم که به هیچ وجه زده نشوید چون حوزه طوری است که بایدعلم و دانش ما را بالا ببرد حتی یک طلبه در کنار درس های حوزه باید درسهای غیر درسی هم بخواند. آیا عالم به کسی می گویند که فقط احکامش خوب است ؟ نه عالم به کسی می گویند که در همه حیطه های علمی حرف برای گفتن داشته باشد و به زندگی انسانی به معنای واقعی دست یابد فهم دروس باعث بالا بردن علم می شود.
با سواد در پی گرفتن مدرک است و عالم می کوشد کارایی و لیاقت به دست آورد و کاردان و گره گشا و صاحب نظر و در رشته خود پر مهارت باشد نه اینکه فقط صاحب مدرک شود
با سواد می کوشد بر حجم ثروت خود بیا فزاید و جای پای خود را در اجتماع محکم کند زندگی مرفهی برای خود فراهم کند واز نظر لذت ، تجمل و …. بهترین ها را انتخاب کند عالم می کوشد بر میزان اعتماد و علاقه مردم به خود از طریق خدمت صادقانه بیافزاید و خود را در غم و شادی شریک دیگران سازد او از رنج دیگران رنج می برد و بدون راحتی آنها احساس راحتی نمی کند .
با سواد می کوشد شغل و گاهی شغل هایی پر در آمد ( هر چه باشد و از هر طریق ممکن به دست آورد ، عالم به دنبال خدمت به اجتماع خود و کمک به نجات انسان ها و حل مشکل آنها است
با سواد خود و منافع خود را می خواهد و مسئولیت دیگری برای خود قائل نیست اما عالم منافع خود را در منافع اجتماع می بیند و خود را از هر جهت متعهد و مسئول می داند و بی تفاوت ماندن برای او مفهوم ندارد ما طلبه ها باید به فکر تبلیغ باشیم ما کارگرانی هستیم که از قبل مزد خود را گرفته ایم
حضرت علی (ع) می فرماید : عالم در برابر گرسینگی مزلومان و شکم بارگی ثروتمندان ستمگر مسئولیت دارد وخود را در برابر این مسائل در پیشگاه خداوند متعهد می بیند .و
از اینجاست که جنایات بزرگ جهان را کسانی مرتکب می شوند که به اندازه کافی سواد دارند . ولی هرگز عالم به معنای واقعی نیستند کسانی که با سوادشان قدرت وحشتناک اتم را به خدمت جنگ ها می کشند و انسان ها را به نابودی ، خانه و کاشانه ها را ویران و کودکان و خرد سالان را می کشند . اگر با سوادان دنیا عالم و دانشمند بودند چهره دنیا عوض می شد . و تحولات اصلاحی به دست دانشمندان مسئولیت پذیر انجام می شد نه با سوادان غیر مسئول . بنابراین در راه تهذیب نفس کوشش کنیم که حوزه بستری مناسب است و خود را به عالم مسئولیت پذیر تبدیل کنیم نه با سواد بی مسئولیت و به این هدف ، حوزه باشیم و درس بخوانیم که من می خواهم در راه تبلیغ دین رسول الله گام بردارم

به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س ) در مورخه 4/8/95 جلسه اخلاقی با سخنرانی سرکار خانم محمد زاده یگانه با موضوع «مقام زن در منطق وحی » در این حوزه مبارکه برگزار گردید .
ایشان سخنان خود را با دعای سلامتی امام زمان (عج) آغاز کردند و بیان داشتند که دین مقدس اسلام با دیگر ادیان و مکتب ها در تمام زمینه ها فرق های اصولی و بنیادی دارد شروع مسائل دین اسلام از قرآن مجید و ابتدای قرآن کریم با وصف رحمانیت و رحیمیت و ربوبیت وجود مقدس حق است و تفسیر این حقایق شروعش از قلب الهی و ملکوتی رسول اسلام و تداوم آن با بیانات امامان معصوم (ع) است خداوند در قرآن می فرماید : « و رحمتی وسعت کل شیء » و رحمت من همه چیز را فرا گرفته است. در آثار اسلامی آمده که حضرت حق فرمود : « حیا می کنم بنده ام مرا به رحمانیت و رحیمیت بخواند و من خواسته او را اجابت نکنم »
انسان چه مرد و چه زن دارای هویتی واحد و جوهری همسان هستند و در پیمودن راه کمال و رسیدن به درجات و مقامات معنوی هیچ فرقی با هم ندارند . مرد و زن در خلقت ظاهری و باطنی خود تجلی رحمانیت و رحیمیت و ربوبیت حضرت حق هستند و این واقعیتی است که در خود قرآن به آن تصریح شده است . زن رحمت الهی است تحقیر او ،حمله به او ، پایمال کردن حقوق او ، ضعیف شمردن او در دایره انسانیت ، بی مورد طلاق دادن او همه و همه از آثار شوم مدعیان مالکیت بشر و فرهنگ های سلطه گر است در ایتالیا وقتی مرد خانه دختر دار می شد از خوشحالی در پوست خود نمی گنجید ، چرا که شیئی به اشیائش اضافه شده بود و بعد از سیزده چهارده سال اورا به بازار می برد و می فروخت و قیمتش را مصرف مخارج روزانه زندگی می کرد از زن به عنوان خدمتکار ، کلفت ، کنیز ، کالای شهوت استفاده می کردند و هنوز هم در فرهنگ بشری از بسیاری از حقوق که حق او است محروم است
ولی در آیین حق و در منطق وحی ، زن موجودی والا منبعی از مایه های معنوی و جهانی از استعدادها و نیروی الهی است . زن اگر قدر خود را بشناسد و موقعیت انسانی خویش را حفظ کند و از تعالیم اسلام برای رشد و تربیت خود بهره بگیرد در حد توان خودش ، مریمی پاک و خدیجه ای با کرامت و زینبی شایسته و مقامی در خور حریم حضرت حق خواهد داشت و اگر غیر از این باشد مانند مردانی که راه ناسپاسی را در پیش گرفتند و به نعمت های حق کافر شدند و سر از هدایت پروردگار باز زدند دچار لعنت ابدی حضرت حق می شوند . در تفسیر مجمع البیان آمده : زمانی که اسماء بنت عمیس همراه شوهر بزرگوارش جعفر بن ابیطالب از مهاجرت حبشه بازگشت به دیدار زنان پیامبر آمد و به آنان گفت : آیا در قرآن در رابطه با ما زنان چیزی هست ؟ گفتند :نه به محضر پیامبر آمد و عرضه داشت چنانکه از مردان ذکر خیر شده از زنان نشده و خداوند مهربان این آیه را نازل فرمود : « ان المسلمین و المسلمات و المومنین و المومنات و القانتین و القانتات و…………لهم مغفره و اجرا عظیما » احزاب آیه 35
در این آیه شریفه به صراحت بیان شده که زنان نیز مانند مردان می توانند به ده مقام عالی و ملکوتی و معنوی برسند : 1. مقام اسلام 2. مقام ایمان 3. مقام طاعت و فرمانبرداری 4. مقام صدق 5. مقام صبر و پایداری در برابر تمام حوادث 6. مقام فروتنی و خوف از عظمت و عقاب حق 7. مقام کرم وجود که ثمره آن صدقه است 8. مقام روزه 9. مقام ضبط نفس و مالکیت برشهوات 10. مقام یاد و ذکر حق
اسماء بنت یزید انصاری خدمت پیامبر آمد در حالی که پیامبر در جمع صحابه بودند ، عرضه داشت پدر و مادرم فدایت من از جانب زنان بسوی شما آمده ام خداوند شما را به سوی مردان و زنان مبعوث به رسالت کرد ما به تو و خدا ایمان آورده ایم اما جنس زنان بسیار مقید و در حصار خانه محبوس و دارای کمبود هستند در طریق ارضای شهوات مردان خود تسلیم اند و مدت زمانی حامله به اولاد هستند ولی شما مردان به نماز جماعت و نماز جمعه و عیادت بیماران و تشییع جنازه و زیارت حج به طور مکرر و از همه مهمتر جهاد فی سبیل الله بر زنان برتری دارید پس ما در چه اجر و مزد و بهره ای با مردان شریک هستیم ؟
رسول خدا رو به یاران خود کرد و فرمود : آیا گفتاری نیکو تر از گفتار این زن در مسائل دینش شنیده اید ؟ گفتند : گمان نمی کنیم حضرت رو به وی کرد و فرمود : برو و تمام زنان دیگر را خبر کن که نیکو شوهر داری ، و طلب خوشنودی و رضایت همسر ، و موافقت با همسر در امور زندگی صحیح برابر تمام آن بهره هایی است که از آن مردان به سبب آن اعمال می شود .
عبد الله بن سنان می گوید از حضرت صادق (ع) پرسیدم : ملائکه بالاترند یا بنی آدم ؟ حضرت پاسخ دادند امیر المومنین فرمود : « ان الله عزوجل رکب فی الملائکه عقلا بلا شهوه ، و رکب فی البهائم شهوه بلا عقل ، و رکب فی بنی آدم کلتیهما ، فمن غلب عقله شهوته فهو خیر من الملائکه و من غلبت شهوته عقله فهو شر من البهائم . » خداوند عزوجل در ملائکه عقل بدون شهوت قرار داد و در چهارپایان شهوت بدون عقل گذاشت و در بنی آدم عقل و شهوت را باهم مقرر داشت ، پس کسی که عقلش بر شهوتش غالب آید بهتر از ملائکه و هر کس شهوتش بر عقلش غلبه کند بدتر از حیوانات است . (بحار ج 57 ص 299)
بنابراین اگر این حقیقت در جنس زن تجلی کند بدون تردید ارزش و قیمت و کرامتش بیش از ملائکه خواهد شد و اگر این موجود از عقل دور اندیش و نور درون، چشم بپوشد ، و همت خود را زر و زیور آلات و عشوه و ناز و آرایش و شهوت ، و جلوه و خود نمایی در برابر دیگران و نامحرمان قرار دهد همچون مردان فاسد و کافر از حیوانات بدتر است .

بسمه تعالی
به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) در مورخه 30/9/095 جلسه ای با موضوع انتظار ظهور با سخنرانی سرکار خانم رضایی در این حوزه مبارکه برگزار گردید .
ایشان سخنان خود را با دعای سلامتی امام زمان (عج) آغاز کردند و بیان داشتند که یکی از وظایف مهم شیعه در عصر غیبت این است که در انتظار ظهور امام مهدی (عج) باشیم . این وظیفه هیچ سودی مادی و معنوی برای امام زمان (عج) ندارد اگر ما می گوییم شیعه در برابر امامش وظیفه دارد همه این وظیفه برای حفظ خود شیعه است برای محفوظ ماندن مکتب شیعه و مرام شیعه است همه عالم از مردان خدا گرفته تا شریف ترین اولیا و انبیا برای ظهور مهدی موعود لحظه شماری می کنند . منتظر قیام حضرت هستند . مرحوم میرزا ابو الفضل قهوه چی یکی از اولیای خدا بود می گفت: شبی از شبهای زمستان از بیابان عبور می کردم ناگهان گله ی گرگی دیدم که دور هم حلقه زده اند و زوزه می کشند از خدا خواستم که کلام و خواسته ی آ نها را بدانم وبا لطف شنیدم که می گفتند : خدایا تا کی ما باید گوشت حرام بخوریم. خدایا امام زمان را بفرست تا ما از حرام خواری نجات پیدا کنیم . تمام انبیاء و اولیاء ما منتظر فرج بودند حضرت عیسی صراحتا می فرمودند: « انا منتظر روح االله » من چشم به راه امام مهد ی هستم امامان معصوم فرمودند : وقتی که مهدی بیاید فرج همه ی ما اهل بیت است . امام صادق فرمودند: اگر اورا ببینم ودر زمانش باشم تا عمر دارم نوکری و خدمتش می کنم . حضرت فاطمه (س) وقتی که مو رد ظلم وستم قرار گرفت آ رزوی ظهور مهدی موعود را داشت .بالاتر از این خود خدا هم چشم به راه ظهور است عجیب خداوند می فرمایند پس چشم به راه باشید که من با شما از منتظرانم البته انتظار ما با انتظار خدا فرق می کند انتظار ما به این است که خودمان را بسازیم شما تصور کنید خانمی یک گردبند گم میکند چقدر می گردد و در هر لحظه به فکرش است ، نه خواب داره نه خوراک ، اگر بخوابد تو خواب گردبندش را می بیند . زنگ در خانه را بزنند با عجله می رود . فکر می کند از گمشد ه اش خبر آوردند . اگر انسان عاشق امام زمان باشد همین حال را دارد . حضرت سجاد (ع) می فرماید : « انتظار الفرج من اعظم الفرج » چشم به راه فرج بودن خود از بزرگ ترین گشایش هاست.انتظار منتظر در کارها یش گشایش دارد مشکلاتش بر طر ف می شود مگر میشود که من به یاد امام زمان باشم واو مرا یاد نکند شما اگر به یک شخص بزرگی احترام بگذاری جبران آن را میکند . اما اگر به یاد امام زمان بنشینی برایش دعا کنی آ یا او از شما یاد نمی کند .تازه قضیه برعکس این است زمانی که ما از امام زمان (عج) غافل هستیم او برای ما دعا می کند روزی یکی از یاران امام رضا (ع) به محضر ایشان آمدند فرمودند : یابن رسول الله برای من و خانواده ام دعا کنید امام رضا (ع) فرمودند : مگر این کار را نمی کنیم و فرمودند : « به خدا سوگند که کارهای شما هر روز و شب به من عرضه می شود » پس خواهران بزرگوار ببینید خیلی باید حواسمان جمع باشه نامه اعمال ما به ایشان عرضه می شود اگر خوب باشد برای ما دعا می کنند که توفیقمان اضافه شود و اگر خدای نکرده اعمال ما بد باشد از خدا برای ما طلب آمرزش می کنند هر چه بیشتر از امام زمان (عج) یاد کنیم دعای ایشان بیشتر نصیب ما می شود پس بیایید هر لحظه و هر آن منتظر باشیم . بیایید ایثار کنیم .خواسته های مادی و معنوی خودمان را کنار بگذاریم . عمده ی دعاهایمان ظهور امام زمان (عج) باشد به خدا توکل کنیم که این امر محقق شود « و علی الله فلیتوکل المومنین » افراد با ایمان باید تنها به خداوند توکل کنند پیامبر گرامی اسلام تفسیر توکل را از جبرئیل سوال کرد جبرئیل فرمود : معنای توکل این است که انسان یقین پیدا کند به این که سود و زیان به دست مردم نیست و باید از همه کس و همه چیز نا امید شوی اگر کسی به این مرتبه از معرفت برسد که جز برای خدا کاری انجام ندهد جز خداوند به کسی امید نداشته باشد از غیر او نترسد و غیر از خدا چشم طمع به کسی نداشته باشد این همان معنای توکل بر خداست . اگر انسان به خداوند توکل داشته باشد اراده اش قوی می شود عزمش راسخ می شود موانع و مزاحمات روحی در برابر توکل خنثی می شود و از بین می رود کسی که به خدا توکل می کند با قاطعیت با موانع دست و پنجه نرم می کند و موانع را برطرف می کند تا به مقصودش برسد

بسمه تعالی
به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) در مورخه 29/9/95 جلسه اخلاقی با سخنرانی سرکار خانم کریمی با موضوع ادامه مبحث تواضع در این حوزه مبارکه برگزار گردید .
ایشان سخنان خود را با ذکر داستانی از پیامبر آغاز کردند و بیان داشتند که پیامبر اکرم (ص) روزی جمعیتی را دیدند که دور یک نفر جمع شده اند از آنان پرسید این شخص کیست ؟ عرض کردند او دیوانه است فرمود: او دیوانه نیست بلکه مریض است چون دیوانه واقعی کسی است که متکبرانه راه برود و هنگام راه رفتن به پهلو های خود بنگرد و با حرکت دوش و شانه ها پهلوی خود را حرکت بدهد و معصیت بکند و آرزوی بهشت رفتن را نیز داشته باشد در حالی که مردم از شر او در امان نیستند و کسی هم به خیرش امیدوار نیست ( فصایح ص 245 )
خداوند در قرآن در سوره فرقان آیه 63 می فرماید « و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا و اذا خاطبهم الجاهلون قالو سلاما » بندگان خالص خدای رحمان کسانی هستند که بر روی زمین با تواضع و فروتنی راه می روند و هرگاه مردم جاهل به آنان تعرض و بی ادبی می کنند با ادب و با سلام و تحیت پاسخ نیکو می دهند .
تواضع با حفظ کرامت انسانی : متاسفانه واژه تواضع همچون بسیاری از مفاهیم اخلاقی از تفسیر های انحرافی مصون نمانده است تا جایی که بعضی آن را به ذلت و سکوت در برابر ظلم معنا کرده اند . در حالی که از نظر اسلام تواضع ذلت آمیز و خود رابی مقدارانگاشتن نکوهیده است تواضعی مطلوب است که برخاسته از آگاهی قدرت و احترام باشد و با صلابت و عزت نفس همراه گردد پیامبراکرم (ص) می فرمایند : خوشا به حال کسانی که برای خدا فروتنی کنند بدون پستی و کاستی و نفس خویش را در عین قدرت و توانایی به خودداری وا دارند ( بحار الانوار ج77ص90 )
امام صادق (ع) می فرماید : « من تواضع لله رفعه الله و من تکبر وضعه الله » کسی که برای رضای الهی تواضع کند خداوند او را به مقامات عالی می رساند و کسی که تکبر ورزد خداوند او را کوچک می کند (وسائل الشیعه ج 14ص516 )
حضرت علی (ع) : « راس العلم التواضع و بصره البراءه من الحسد و سمعه الفهم و لسانه الصدق و قلبه حسن النیه و ثمراته التقوی و اجتناب الهدی » راس و سر علم تواضع است چشم آن دوری جستن از حد ، گوش آن فهمیدن ، زبانش راستگویی ، قلب او نیت پاک و نیک است و بالاخره نتیجه و ثمرات علم پرهیزکاری و اجتناب از هوای نفسانی می باشد
نردبان خلق این ماو منی است عاقبت زین نردبان افتادنی است
لاجرم آن کس که بالاتر نشست استخوانش سخت تر خواهد شکست
نتیجه مباحثم اینکه تواضع از مهمترین نشانه های افراد مومن می باشد و رعایت این مهم تاثیر بسیار زیادی در تحکیم روابط اجتماعی و شکل صحیح دادن به زندگی فردی دارد فرد متواضع در واقع گام مهمی در ریشه کن کردن بسیاری از رذایل ، چه در عرصه فردی و چه در عرصه های اجتماعی برداشته است .

بسمه تعالی
به گزارش معاون فرهنگی حوزه علمیه ریحانه النبی (س) در مورخه 24/9/ 95 مدیریت محترم حوزه های علمیه خواهران استان حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر صفی زاده به همراه معاون آموزش سر کار خانم به لسان جهت بازدید به این حوزه تشریف فرما شدند.
در ابتدای حضور، مدیریت محترم استان جلسه ای با مدیر محترم این حوزه سرکار خانم موسوی داشتند .که به بررسی مسائل مربوط به طلاب و حوزه پرداختند و همچنین در ادامه حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر صفی زاده نشست صمیمی نیز با کادر و معاونین این حوزه داشتند .در این جلسه دکتر صفی زاده ضمن تقدیر و تشکر از زحمات کلیه معاونین و مدیر محترم به بیان ظرفیت ها و پتانسیل های موجود و انتظارات خویش از این حوزه مبارکه پرداختند و بیان داشتندکه به خاطر تعامل و همکاری ویژه ای که بین معاونین و مدیر محترم این حوزه وجود دارد و همچنین انگیزه بالایی که در معاونین وجود دارد این امر باعث رمز موفقیت این حوزه شده است . ولی برای اینکه به نقطه ایده آل برسیم باید خیلی تلاش کنیم و تلاش خود را مضاعف کنیم .
در ادامه این نشست هر یک از این معاونین مشکلات و مسائل مربوطه به حوزه معاونت خود را در زمینه های مختلف مطرح نمودند و جهت حل و فصل آنها و ارائه راه حلهای مناسب گفتگو کردند .
حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر صفی زاده در مقابل سئوالات مطرح شده پاسخ ها و راه حل هایی را ارائه دادند وبیان داشتند که ضمن آرزوی توفیقات برای شما معاونین گرانقدر حوزه علمیه ریحانه النبی(س) متذکرمی شویم که تمام تلاش خود را بکار میگیریم که این مسائل را برطرف نماییم.