ریحانه

مهارت‌های زندگی > خانواده - ممکن است با کودکانی روبه‌رو شوید که اصطلاحاً

خیلی زود به حرف می‌افتند اما درست عکس این مطلب نیز صدق می‌کند؛ یعنی

کودکانی نیز هستند که بنا به دلایلی دیرتر از همسالان خود شروع به صحبت

می‌کنند.

در کل، عوامل زیادی را می‌توان نام برد که در پیشرفت نیروی سخنگویی کودک مؤثر و

در تسریع یا کاهش سرعت آن دخیل هستند. این نوشتار به عوامل مؤثر بر تکلم

اشاره دارد:

رشد عمومی: کودکان از نظر رشد، دارای توانایی‌های متفاوتی هستند؛ یکی رشد

کندتری دارد و ممکن است دیگری رشد سریع‌تری داشته باشد. در واقع بهتر است

بدانید که میان رشد جسمی و حرکتی و رشد تکلم نسبت مستقیم وجود دارد.

بهداشت و سلامت بدن: ممکن است رعایت نکردن بهداشت و بیماری کودکان مانع

رشد ارگانیسم و عدم‌هماهنگی‌های لازم بین سیستم‌های اعصاب و سیستم

جسمی و حرکتی و اختلال در تکلم شود. بهتر است بدانید کودک خیلی پیش‌تر از

اینکه نخستین کلمه‌ها را بر زبان جاری کند، رشد کلامی را آغاز می‌کند. برای مثال

کودک بایستی به شیر خوردن، قدرت بلع غذا و نفس کشیدن واقف شده باشد تا

بتواند زمینه را برای سخن گفتن فراهم و نفس را برای سخنگویی آزاد کند. کودکان

بیمار به‌دلیل ارتباط کمتر با بزرگسالان، کلمات و الفاظ کمتری را فرا‌می‌گیرند،

در صورتی که کودکانی که از سلامت جسمانی کاملی برخوردار هستند سریع‌تر از

کودکان بیمار، از نظر گویایی رشد می‌کنند و دامنه لغاتشان فراتر می‌رود. همچنین در

هر مرحله از رشد کلامی ساخت‌های مناسبی برای آن مرحله لازم است. به‌عنوان

مثال برای بر زبان آوردن حروف بی‌صدا کودک ‌باید به سنی رسیده باشد که قدرت

ادای حروف را داشته باشد؛ علاوه بر این کودک قبل از 28‌ماهگی فاقد دندان جلویی

است که از آن، جهت ایجاد اصوات استفاده کند.

عوامل محیطی و خانواده: هر چند سخنگویی کودکان از حد فیزیولوژیک آنها فراتر

نمی‌رود، ولی با این وجود نمی‌توان شرایط محیطی و خانوادگی را نادیده گرفت.

نوزادانی که در پرورشگاه‌ها بزرگ شده‌اند، به‌دلیل اینکه با بزرگسالان کمتر ارتباط

دارند و سخنانشان از سوی آنها بااهمیت تلقی نمی‌شود، از نظر کلامی معمولا در

رده پایین‌تری نسبت به سایرین قرار دارند. همچنین محیط خانواده در آموزش

سخنگویی کودک نقش بسزایی دارد. کودکی که توسط بزرگسالانی اهل مطالعه و با

حوصله پرورش یافته است مسلما از قدرت سخنگویی بهتری نسبت به کودکی که در

محیطی ناسازگار و آکنده از درگیری بزرگ شده، برخوردار است و بهتر تکلم می‌کند.

همچنین مادر نخستین کسی است که با کودک ارتباط برقرار می‌کند و مشوق ادای

نخستین کلمات کودک خویش است.

جنسیت: بهتر است بدانید که در مقایسه، دختران معمولاً زودتر از پسران زبان باز

می‌کنند، از کلمات بیشتری استفاده کرده و جملات کامل‌تری ادا می‌کنند. اما در

حدود سن 6 سالگی میزان گویایی و ذخیره لغات پسران و دختران ابتدا با هم برابر

است و سپس پسران بر دختران پیشی می‌گیرند. ردیف تولد: معمولاً بچه‌های اول

زودتر زبان باز می‌کند و قدرت بیانشان نیز خیلی خوب است، چون پدر و مادر ذوق و

شوق بیشتری نشان می‌دهند، با او بیشتر سخن می‌گویند و دوست دارند که زودتر

سخن بگوید اما در فرزندان بعدی ممکن است برایشان به امری عادی تبدیل شود.

هوش: میان هوش کودک و قدرت تکلم وی رابطه تنگاتنگی حاکم است. کودک هر چه

باهوش‌تر باشد به همان میزان رشد سخنگویی در وی سریع‌تر و بهتر صورت می‌گیرد،

همچنین زودتر زبان باز می‌کند؛ اگر چه دیر زبان باز کردن دلیل بر کم هوشی نیست.

همان‌طور که گفته شد عوامل دیگری نیز در سخنگویی دخالت دارند (معمولا کودکان

تیز هوش روان‌تر و شیواتر صحبت می‌کنند).

دو زبانی والدین: پدر و مادری که به زبان و لهجه‌های متفاوت سخن می‌گویند گاه

کودکانشان بین دو زبان مردد شده و دیرتر دست به انتخاب می‌زنند و شروع به صحبت

می‌کنند؛ به‌ویژه زمانی که هر‌یک از والدین به زبان خود تعصب نشان می‌دهند و در 

یادگیری زبان یا لهجه خودشان توسط کودک لجاجت می‌ورزند.

آداب طلبگي 

در كنار درس و تعليم و تعلم كه شما را باسواد مي كند، بايد از قرآن كريم و

احاديث اهل بيت (ع) استفاده و بهره برداري كنيد، چون در آينده كه شما يا

خطيب و سخنران مي شويد، يا مؤلف و مترجم و مدرس و … از آيات قرآن و

احاديث بي نياز نخواهيد بود، بلكه رمز موفقيت شما حفظ آيات و احاديث اهل بيت

(ع) است؛ زيرا مردم از شما قرآن و حديث و روايات مي خواهند و اموري از قبيل

قواعد منطق و اصول و فلسفه و بقيه دروس حوزوي، مورد توجه آنها نيست و اگر

از اينها سخن به ميان آوريد ، خسته و ملول مي شوند؛ لذا از همين الان تصميم

بگيريد قرآن و حديث حفظ كنيد.

 حفظ قرآن به حدي مهم است كه حضرت آيت الله مجتهدي فرموده اند: مرحوم آ

يت الله العظمي شاه آبادي ، استاد عرفان امام خميني (ره) فرموده اند: تمام

علوم در سكرات موت و لحظه جان دادن، از انسان گرفته مي شود، مگر علوم

قرآني .پس برويد به دنبال علمي كه جاودانه است؛ يعني قرآن را بخوانيد و و حفظ

كنيد و بدانيد كه آسانسور بهشت با قرآن كار مي كند، يعني هر چقدر بخواني ،

بالاتر مي روي و اگر نخواندي، آسانسور مي ايستد و بايد پياده شوي.حضرت

رسول اكرم (ص) فرمودند “حملة القرآن عرفاء اهل الجنة”[1] حافظان و حاملان

قرآن ، عارفان اهل بهشتند . تا جوان هستيد، قرآن را حفظ كنيد آياتي را كه ما در

جواني حفظ كرده ايم ، الان به خاطر داريم.

سعي كنيد هر روز مقداري قرآن بخوانيد و در معاني آن فكر كنيد و از خداوند

بخواهيد كه به شما توفيق دهد به آن عمل كنيد. حضرت علي (ع) فرمودند: ” الا

لا خير في قرائة ليس فيها تدبر”[2] آگاه باشيد ، خيري در قرآن خواندني كه با

تفكر و تدبر نباشد ، نيست. خداوند متعال در قرآن كريم از بندگان خود شكايت

مي كند كه چرا در آيات قرآن تدبر نمي كنند ؟” أفلا يتدبرون القرآن”[3] حضرت زين

العابدين (ع ) فرمودند[4]: آيات قرآن خزاين و گنجينه هاست، پس هر وقت گنجينه

اي باز شد، سزاوار است تو در آن نگاه كني.

حضرت آيت الله العظمي حاج سيد احمد خوانساري كه از مراجع تقليد بودند، به

دليل بيماري زخم معده، به دستور پزشك معالج، در بيمارستان بستري شدند و

چون ايشان سالخورده و ضعيف البنيه بودند و در وقت بستري شدن 89 سال از

عمرشان مي گذشت لذا طاقت تحمل جراحي بدون بيهوشي ممكن نبود و از

طرفي هم ايشان اجازه بيهوش كردن را نمي دادند، زيرا معتقد بودن كه در هنگام

بيهوشي، تقليد مقلدين اشكال پيدا مي كند.

دكتر معالج به ايشان عرض مي كند كه طبق آزمايش ها و عكس برداري ها، بايد

حتماً عمل جراحي روي ايشان صورت گيرد . آيت الله خوانساري مي فرمايند:

مانعي ندارد، عمل جراحي را هر وقت خواستيد، شروع كنيد ، ولي قبل از آن به

من خبر دهيد كه با تلاوت قرآن و توجه به آن، مشكل بي هوش كردن حل شود.

دكتر جراح پذيرفت و لحظاتي بعد عرض كرد: ما آماده هستيم كه دست به كار

شويم. آيت الله خوانساري فرمودند: هر وقت من شروع به خواندن كردم، شما هم

شروع كنيد. دكتر مي گويد: تا ايشان شروع به خواندن سوره انعام كردند، چاقوي

جراحي را روي شكم ايشان گذاشته و دست به كار شديم، چنان ايشان بي

حركت بودن، گويا در حال بي هوشي كامل هستند. بعد از پاره كردن و دوختن و

اتمام كار، عرض شد: حضرت آقا! كار ما تمام شد. ايشان قرآن را بستند و

فرمودند: صدق الله العلي العظيم.عرض كردند : آقا دردتان نيامد، فرمودند: مشغول

قرآن بودم ، نفهميدم.

علامه محمد باقر مجلسي(ره)فرمودند: هر قدر در آيه اي بيشتر دقت مي كردم ،

حقايق بيشتري نصيبم مي شد تا اين كه ناگهان حقايق و معارف فراواني بر قلبم

فرود آمد. سپس در هر آيه اي كه تدبر كردم، همين گونه به من از حقايق و معارف

عطا مي شد.

حاج شيخ رضا سراج (ره)، مي فرمودند: قرآن را نبايد خواند، بلكه بايد آن را خورد .

يعني فقط خواندن نباشد كه عبارات در دهان تلفظ شود، بلكه قرآن را بايد در

اعماق وجود خود جاي داد؛ هم از نظر حفظ و قرائت و هم از نظر معني و عمل.

قرآن مانند غذاي لذيذ و گوارايي است كه نبايد فقط به ديدن و بو كردن آن اكتفا

نمود، بلكه بايد آن را خورد و از ويتامين ها و پروتئين هاي قرآن بايد كمال معنوي و

مادي بهره برد. در اين صورت است كه “هدي للمتقين” مي شود و در غير اين

صورت، كسي كه بهره اي از تقوا نداشته باشد، نمي تواند زندگي خود را مطابق

قرآن قرار دهد، لذا قرآن او را هدايت نمي كند.

هر چه انسان روي آيات و روايات تأمل و تعمق كند، باعث مي شود كه درهاي

علوم و معارف بي پايان به رويش باز شود و نور علم دردل او قرار گيرد و يكي از

مواردي كه نور علم در دل انسان پرتو افشاني مي كند، وقتي است كه انسان

ارتباط خود را به وسيله عبادت و بندگي با ائمة اطهار (ع) زياد كند ؛ زيرا كه آن

بزرگواران، قرآن ناطق هستند.

طلاب علوم دينيه در هر مقطعي كه باشند، بايد مدام با قرآن كريم و همچنين

احاديث اهل بيت در ارتباط باشند،؛ چرا كه احاديث آنها ، دلها را زنده مي كند و

باعث موفقيت مي شود؛ زيرا پيامبر اسلام (ص) در حق كساني كه احاديث اهل

بيت (ع)‌را نشر دهند ، دعاي خير كرده است. در اين احاديث شأن نزول آيات قرآن،

تفسير قرآن، و مسائل اخلاقي ، فقهي ، عرفاني و… موجود است. لذا روي همين

اصل است كه در حوزة علمية حضرت آيت الله مجتهدي ، صبح ها توسط ايشان، در

كلاس درس براي طلاب و ظهرها بين دو نماز و عصرها، بعد از نماز مغرب و عشاء

حديث گفته مي شد. و ايشان مي فرمودند: بايد اين احاديث را بخوانيد و بنويسيد

و عمل كنيد و براي ديگران هم بگوييد هرجا مي نشينيد، حديث بگوييد؛ حتي

شب ها كه در خانه هستيد.

شايسته است هر كس دفتر حديث داشته باشد و اين احاديث را با ترجمه

بنويسد كه اين دفتر بعد ازاو به يادگار بماند؛ چرا كه فرزندان ما در آينده كه به

دنبال دين و حديث و قرآن مي روند،ولي اگر شما دفتري داشته باشيد و بعد از

خود به يادگار بگذاريد گاهي دفتر شما را مي آورند و مي خوانند و مي گويند اين

دفتر پدر يا جد ماست و افتخار هم مي كنند.

مهم ترين برنامه اي كه قرآن و احاديث به ما معرفي مي كنند، تقواي الهي است

تقوا داراي مراتب و مراحلي است مرحله اول تقوا، ترك محرمات و عمل به واجبات

است. حضرت امير مؤمنان علي (ع) فرمودند: ” المتقي من التقي الذنوب ” با تقوا

كسي است كه از گناه پرهيز كند و حضرت رسول اكرم (ص) فرمودند : ” اعمل

بفرائض الله تكن اتقي الناس “به واجبات الهي عمل كن تا با تقواترين مردم

باشي .

حضرت آيت الله مجتهدي فرموده اند:

وقتي كه ما در قم طلبه بوديم ، هر شب موقع خواب از رسالة مراجع تقليد مسأله

مي خوانديم و با احكام فقهي و نظرات مراجع و دستورات اسلام آشنا مي

شديم، بعد مي خوابيديم . اما الان مردم يا توضيح المسائل در منزل ندارند يا اگر

دارند ، حال مراجعه كردن ندارند و اگر به مشكلي يا مسأله اي برخورد كردند، از

يكي از روحانيون مي پرسند و چون همة روحانيون مجتهد نيستند ، لذا هر كدام از

آن بزرگواران نظر مرجع تقليد خودش را بيان مي كند، و كمتر روحاني يافت مي

شود كه نظر همة مراجع تقليد را بداند و در مسألة مورد نظر، فتواي همان مرجع را

بگويد حتي بعضي پا فراتر گذاشته اند، يعني مرجع مشخص نكرده اند، يا مي

گويند : باقي هستيم ، اگر باقي بر تقليد از مرجع ميت هستند، بايد به اجازه يكي

از مراجع زنده فعلي باشد.

مرحله دوم تقوا، به جا آوردن مستحبات و ترك مكروهات است. حضرت آيت الله

مجتهدي در اين زمينه فرموده اند: علما بايد مستحبات را براي خود واجب بدانند و

مكروهات را حرام. شما طلاب به مستحبات خيلي اهميت بدهيد. شيخ علي اكبر

برهان خيلي در مستحبات و مكروهات دقيق بودند، لذا ما جرأت نداشتيم نزد

ايشان اين موارد را رعايت نكنيم، استاد ما حتي نسبت به بعضي موارد هم

مخالف بودند؛ مثل خوردن آجيل و تخمه و چاي و …و ما نزد ايشان جرأت چاي

خوردن هم نداشتيم . مطلبي كه در مستحبات مهم است، اين است حضرت

علي (ع) فرمودند :” اذا ضرت النوافل بالفرائض فارفضوها “[5] اگر مستحبات به

واجبات ضرر زد، مستحبات را رها كنيد و مطلب ديگر اين كه حضرت فرمودند: ” إن

للقلوب اقبالا و ادباراً ،فإذا اقبلت فاحملوها علي النوافل، و إذا ادبرت فاقتصروا بها

علي الفرائض” [6]براي قلب ها روي كردن و پشت كردن است هنگامي كه اين

قلب ها ميل داشت ،آنها را به انجام مستحبات واداريد و هر گاه قلبتان ميل و

رغبت نداشت، به واجبات اكتفا كنيد.

مطلب مهم ديگر ، دائمي بودن است حضرت علي (ع)‌فرمودند ” قليل و يدوم خير

من كثير منقطع” [7] كار كم و هميشگي ، بهتر از كار زيادي است كه انسان را

خسته كند وپيوستگي و دوام نداشته باشد اين حديث فقط درباره مستحبات

نيست ، بلكه، در تمام امور به كار مي آيد.

مرحله سوم تقوا، اين است كه انسان مباح هم انجام ندهد؛ يعني مثلاً در هنگام

خوردن و آشاميدن و … كه از افعال مباح هستند، صرفاً جهت سير شدن، غذا

نخورد، بلكه نيت كند كه با سير شدن مي تواند نيروي كافي به دست آورد تا

واجبات و عبادات را انجام بدهد و بتواند بهتر درس بخواند و بهتر به اجتماع و

اسلام خدمت كند اين جاست كه ضمن برطرف شدن گرسنگي يا تشنگي،

خداوند براي او، عبادت هم مي نويسد؛ چرا كه رسول خدا (ص) فرمودند: “إنما

الاعمال بالنيات”[8] و همچنين فرمودند: “يبعث الناس علي نياتهم”[9] مردم در

روز قيامت بر طبق نيت هايشان مبعوث مي شوند.

بايد توجه داشت كه انسان ها عموماً و طلاب خصوصاً در اين راه دشمنان زيادي

دارند كه مهم ترين آنها يكي شيطان است و ديگري نفس اماره كه پيوسته در

كمين ما هستند تا ما را منحرف سازند .شيطان در اين زمينه قسم خورده است:

“قال فبعزتك لاغوينهم اجمعين”[10] به عزت و جلال تو قسم كه تمام افراد را

گمراه خواهم كرد خداوند متعال هم مي فرمايد: “إن الشيطان لكم عدو فاتخذوه

عدوا”[11] به درستي كه شيطان براي شما دشمني است (آشكار) پس شما

هم او را دشمن بداريد. “يا ايها الذين آمنوا لا تتبعوا خطوات الشيطان “[12] اي

كساني كه ايمان آورديد از رد پاها و گام هاي شيطان پيروي نكنيد.

[1] - بحار الانوار ، ج92، ص177

[2] - بحار الانوار، ج2، ص49

[3] - سؤره نساء ، آية 82

[4] - اصول كافي، ج 4، ص 4102

[5] - غررالحكم ، ص 311

[6] - همان، ص 251

[7] - همان، ص 534

[8] - بحار الانوار، ج 76، ص 212

[9] - ميزان الحكمة ، ج 13، ص 6562

[10] - سوره ص ، آيه 82

[11] - سوره فاطر، آيه 6

تغذیه نوزادان با شیرمادر یکی از بزرگ ترین دغدغه های خیلی از خانم های شاغل است…

به همین دلیل پزشکان این ۹ راهکار ساده را به مادران شیرده پیشنهاد داده اند تا نوزاد خود را

در طول روز از مصرف شیرمادر محروم و او را به شیرخشک وابسته نکنند:

۱. اگر می توانید نوزادتان را با خود به محل کار ببرید و جایی را برای نگهداری از او در اتاق

کارتان در نظر بگیرید.

۲. نوزادتان را به نزدیک ترین مهدکودک محل کارتان بسپارید و هر ۳-۲ ساعت یکبار برای

شیردادن او به مهدکودک بروید.

۳. از پرستار بچه، همسر، خواهر یا مادرتان بخواهید که در صورت امکان، حداقل یک یا دو مرتبه

نوزادتان را برای خوردن شیر به محل کارتان بیاورد.

۴. پیش از خروج از منزل حتما نوزاد را با شیر خودتان کاملا سیر کنید.

۵. تا جایی که می توانید شیرتان را بدوشید و از فردی که قرار است از نوزاد شما نگهداری

کند، بخواهید به جای شیرخشک از شیر دوشیده شده خودتان برای تغذیه او استفاده کند.

شیرمادر تا ۲۴ ساعت داخل یخچال و ۴۸ ساعت داخل فریزر قابل نگهداری است.

۶. با رییس تان صحبت کنید تا اگر امکان داشت، حداقل ۶ ماه اول پس از زایمان برخی از

کارهایی که می توانید، در منزل انجام دهید تا بتوانید نوزادتان را با شیرمادر تغذیه کنید.

۷. اگر می توانید، حداقل ۴ ماه مرخصی بدون حقوق بگیرید تا فرزندتان از نعمت شیرمادر

محروم نشود.

۸. اگر تمام وقت کار می کنید، شیرتان را ۲ تا ۳ مرتبه در طول روز بدوشید و با پیک موتوری آن

را به منزل و نوزادتان برسانید. این کار می تواند توسط همسر یا پرستار فرزندتان هم انجام

شود.

۹. اگر دوست صمیمی، خواهر یا یکی از اقوام نزدیکتان هم فرزند شیرخوار دارد و رفت وآمد به

منزل شما برایش آسان است، می توانید از او بخواهید که روزی یکی دو مرتبه نوزاد شما را

هم شیربدهد.

سرکه از کربوهیدرات‌های مختلف توسط باکتری مخصوص سرکه به نام «استوباکترها» تهیه

می‌شود و برحسب نوع کربوهیدرات مصرفی یا همان مواد اولیه مصرفی، انواع مختلفی دارد که

از میوه‌جات، سبزیجات (سیب‌زمینی)‌، غلات حاوی مالت، قندهای ساده و محلول‌های حاوی

الکل گرفته می‌شود. سرکه دارای تاریخچه‌ای بسیار کهن است و کاربردهای فراوانی دارد.

آزاده‌ نجارزاده، کارشناس ارشد تغذیه و مدرس دانشگاه در خصوص سرکه و خواص آن،

می‌گوید: می‌توان از انواع میوه همچون انگور، کشمش، سیب و سایر میوه‌جات که دارای قند

هستند، سرکه تهیه کرد؛ چراکه این فرآورده از قدیم‌الایام دارای مصارف خوراکی و دارویی بوده

است.

هضم راحت غذا:

این مدرس دانشگاه درباره خواص زیاد سرکه اضافه می‌کند: سرکه حاوی ویتامین و املاح

فراوانی است و می‌تواند غذاها را بسیار لذیذ و اشتهای افراد را افزایش دهد که همین امر

باعث می‌شود آنزیم و شیره‌های گوارشی بدن بیشتر ترشح شوند و هضم گوشت و غذا

راحت‌تر باشد.

 سرکه می‌تواند خون را نیز رقیق کند و علاوه بر مصارف خوراکی، از کاربردهای دیگری نیز

برخوردار است، به عنوان مثال سرکه در طب سنتی برای رفع جرم دندان و التهاب لثه، توصیه

شده است که با قرقره کردن آن، بوی بد دهان نیز رفع می‌شود، چون این ماده حالتی

ضدعفونی‌کننده دارد و می‌تواند در عمل سم‌زدایی کبد، نقش مکمل ایفا کند.

کاهش نفخ شکم:

تجربه ثابت کرده است که برخی از افراد با خوردن حبوبات، دچار نفخ شکم می‌شوند و گاز

زیادی در دستگاه گوارششان تولید می‌شود که توصیه متخصصان تغذیه بر این است، جهت

جلوگیری از آن، حبوبات یک شب قبل از مصرف در آب خیسانده شوند ولی ممکن است افرادی

که دارای معده‌حساسی هستند، خیساندن حبوبات برایشان کفایت نکند. بنابراین گفته

می‌شود در آب آن مقداری هم سرکه ریخته شود.

«تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که پس از صرف وعده غذایی خود، از مقدار کمی سرکه

استفاده می‌کنند، میزان قند خونشان نسبت به سایر افراد پایین‌تر است» و در نتیجه به نوعی

از خطر بروز دیابت در امان می‌مانند.

درمان خارش پا:

درخصوص افرادی که پاهایشان به هنگام پوشیدن کفش دچار خارش می‌شود،  این افراد

می‌توانند با قرار دادن پای خود در محلول آب و سرکه، از شدت خارش پوست پای خود بکاهند.

همچنین افرادی که دچار آفتاب سوختگی می‌شوند، می‌توانند با خوابیدن در وان آبی که

سرکه در آن ریخته شده است، سوختگی خود را التیام بخشند.

سرکه، فقط طبیعی:

یکی از عادات خوب ایرانی‌ها این است که سفره‌شان را با انواع ترشیجات جلا می‌دهند و

همین امر باعث می‌شود هضم غذاهای سنگین و پرچرب، برای آنها راحت‌تر باشد. این مدرس

دانشگاه ضمن اشاره به این موضوع می‌افزاید: باید توجه داشت خواصی که در مورد سرکه

گفته شد، فقط درخصوص سرکه‌های طبیعی (دست‌ساز)‌ صدق می‌کند و سرکه‌های صنعتی

فاقد این خواص هستند.

«سرکه شیره» یکی از نوشیدنی‌هایی است که از قدیم‌الایام از آن جهت رفع تشنگی

استفاده می‌شد که متاسفانه امروزه با توجه به وجود انواع متنوع نوشیدنی‌ها به فراموشی

سپرده شده است. در صورتی که اکنون نیز می‌تواند برای رفع و کاهش حس تشنگی کمک

کند.

از موارد تجربه شده و مفید ختم «اذا وقعه» است که از امام سجاد علیه‌السلام روایت شده.

مرحوم کشمیری فرمود روزی از استادم مرحوم قاضی کیمیا خواستم گفت فردا بیا روز بعد که

پیش او رفتم گفت این ذکر را زیاد بگو که خود کیمیاست. از حضرت استاد بهجت نقل شده در

آغاز وپایان ذکر ،صلوات بفرستدمثلاًاگر میخواهد110مرتبه بگوید،ابتدا صلوات بفرستد بعد110

بار بگوید ذکر را وباز صلوات بفرستد .

ذکر این است: اللّهُمَ اَغنِنِی بِحلالِکَ عَن حَرامِک و بِفَضِلکَ عَمَّن سِواک

همچنین

از موارد تجربه شده و مفید ختم «اذا وقعه» است که از امام سجاد علیه‌السلام روایت شده و

علامه مجلسی (ره) آن را نقل نموده اند.

این ختم به صورت زیر می‌‌باشد:

اگر اول ماه (قمری) روز دوشنبه بود، از روز اول تا چهاردهم، سوره واقعه خوانده شود، و مقدار

خواندن هر روز به تعداد شماره روزهاست، به این شکل که در روز اول ـ مثلا ـ یک مرتبه، و در

روز چهاردهم چهارده مرتبه خوانده می‌شود.

بعد از اتمام خواندن سوره مبارکه واقعه در هر روز،این دعا نیز خوانده شود: «اَللّهُمَّ اِنْ کانَ

رِزْقی فِی السَّماءِ فَأنْزِلْهُ وَ اِنْ کانَ فِی الْاَرْضِ فَأخْرِجْهُ وَ اِنْ کانَ بَعیداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ کانَ قَریباً فَیَسِّرْهُ

وُ اِنْ کانَ قَلیلاً فَکَثِّرْهُ وَ اِنْ کانَ کَثیراً فَبارِکْ لی فیهِ وَ أرْسِلْهُ عَلی اَیْدی خِیارِ خَلْقِکَ وَ لا تُحْوِجْنی

اِلی شِرارِ خَلْقک. وَ اِنْ لَمْ یَکُنْ فَکَوِّنْهُ بکِیْنُونِیَّتِکَ وَ وَحْدانِیَّتِکَ، اَللّهُمَّ انْقُلْهُ اِلَیََّ حَیْثُ اَکُونُ وَ لا

تَنْقُلْنی اِلَیْهِ یَکُونُ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَِیْءٍ قَدیرٌ. یا حَیُّ یا قَیُّومُ، یا واحِدُ یا مَجیدُ، یا بَرُّ یا رَحیمُ یا

غَنیُّ ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ تَمِّمْ عَلَیْنا نِعْمَتَکَ، وَ هَنِّئْنا کَرامَتَکَ، وَ اَلْبسْنا عافیَتَکَ.»

و در هر پنجشنبه‌ای که در این میان ـ اول تا چهاردهم ـ قرار دارد این دعا خوانده

شود:

«یا ماجِدُ، یا واحِدُ، یا جَوادُ، یا حلیمُ، یا حَنّانُ، یا مَنّانُ، یا کَریمُ اَسْألُک تُحْفَةً مِنْ تحَفِکَ تَلُمُّ بها

شَعْثی وَ تَقْضی بها دَیْنی وَ تُصْلِحُ بها شَأنی برَحْمْتِکَ یا سَیِّدی» (بیان آیت الله العظمی سید

“صادق روحانی” در مورد دعایی برای ثروتمند شدن )

روان شناسان معتقدند كه حافظه سه مرحله دارد: 1- رمز گردانى، 2- اندوزش ، 3- بازيابى.

منظور از رمز گردانى تبديل اطلاعات فيزيكى به نوعى رمز قابل قبول براى حافظه است اين

مرحله همان سپردن اطلاعات به حافظه مى‏باشد اندوزش عبارت از نگهدارى و ذخيره اطلاعات

رمز گردانى شده است و باز يابى فرايندى است كه از طريق آن اطلاعات به هنگام نياز از

حافظه فرا خوانده مى‏شوند .

در نظريه‏هاى جديدى كه در رابطه با حافظه مطرح شده است اعتقاد بر اين است كه فراموشى

ناشى از احتمال وقوع خطا در يك يا چند مرحله از اين مراحل سه گانه مى‏باشد البته نبايد

نقش عوامل هيجانى نظير اضطراب و استرس را در فراموشى ناديده گرفت .

اما در زمينه بهبود حافظه يكى از معروفترين روشى كه روان شناسان براى بهسازى حافظه

ابداع كرده‏اند روش «پس ختام» است كه توانايى دانشجو را براى مطالعه و به خاطر سپردن

مطالب ارائه شده در يك كتاب درسى و غيره افزايش مى‏دهد نام اين روش متشكل از حروف

اول شش مرحله آن است:

1- پيش خوانى، 2- سؤال كردن، 3- خواندن، 4- تفكر، 5- از حفظ گفتن، 6- مرور كردن.

در مرحله اول دانشجو مطلب درسى مثلاً فصلى از يك كتاب را پيش خوانى مى‏كند تا يك

برداشت كلى از موضوعات و قسمتهاى مهم آن داشته باشد اين نوع پيش خوانى دانشجو را

وامى‏دارد كه فصل را سازمان دهد اين سازماندهى باعث مى‏شود كه افراد مطالب خوانده

شده را بهتر بازيابى كنند. مراحل دوم و سوم يعنى «سؤال كردن و خواندن» روى هم رفته يك

واحد محسوب مى‏شوند در مرحله سؤال كردن دانشجو بايد درباره هر بخش سؤالهايى طرح

كند و در مرحله خواندن بايد هر بخش رابه قصد پاسخ دادن به سوالهايى كه طرح كرده بخواند.

در مرحله چهارم يا مرحله تفكر به دانشجو گفته مى‏شود كه هنگام خواندن، ساختن سؤالها و

ايجاد ارتباط بين دانسته‏هاى خود درباره مطلب خوانده شده فكر كنيد. مراحل پنجم و ششم

يعنى «از حفظ گفتن» پس از پايان يك بخش و «مرور كردن» پس از پايان تمام فصل انجام

مى‏شود در هر دو مرحله دانشجو بايد سعى كند واقعيت‏هاى اصلى مطالبى راكه خوانده به

ياد بياورد و بار ديگر به سؤالهايى كه خود طرح كرده پاسخ دهد.

نكته ديگرى كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه بيشتر اوقات بخاطر نداشتن برنامه

صحيح از اوقات و فرصت‏هاى خود به خوبى استفاده نمى‏كنيم و مى‏خواهيم مطالبى را كه در

طول چند ماه بتدريج بايد ياد مى‏گرفتيم و آنها را دوره مى‏كرديم، در عرض چند روز يا چند

ساعت ياد بگيريم طبيعى است كه در چنين فرصت كوتاهى فرآيند يادگيرى آن طور كه بايد

اتفاق نمى‏افتد و ما با فشار آوردن به حافظه خود انتظار معجزه داريم و مى‏خواهيم به صورت

معجزه آسا مطالب زيادى به حافظه خود بسپاريم و هنگامى كه اين معجزه اتفاق نيفتاد به

حافظه و توانايى خود شك مى‏كنيم و دنبال راه علاج هستيم. با توجه به آنچه به عنوان مقدمه

بيان شد نكاتى را براى استفاده بيشتر از حافظه بيان مى‏كنيم اميدواريم با بكارگيرى آنها

مشكل خود را به صورت منطقى حل كنيد.

 1. هنگام مطالعه و بخاطر سپارى مطالب توجه كافى به مطلب امرى ضرورى است چه اينكه

اگر هنگام بخاطر سپارى توجه كافى نداشته باشيم مطالب به صورت ناقص رمز گردانى

مى‏شود و در نتيجه هنگام بازيابى دچار مشكل خواهيم شد. 2. معنادار كردن مطالب: يكى از

بهترين راهها براى يادگيرى و حفظ مطالب بايد آنها را معنادار كرد چه اينكه وقتى مطلبى

معنادار شد بهتر درك مى‏شود و هر چيزى كه درك شود بهتر حفظ مى‏شود بنابراين قبل از

فهميدن مطلبى نبايد آنرا حفظ كنيم. 3. سازماندهى كردن مطالب: بسيارى از اوقات مطالب در

انبار حافظه وجود دارد و از ذهن ما محو نشده است اما بدليل عدم سازمان‏دهى آنها در ذهن،

در بازيابى آنها دچار مشكل مى‏شويم درست مانند يك كتابدارى كه اگر كتابها را روى اصول

كتابدارى در قفسه‏ها نگذاشته باشد پيدا كردن آنها براى او غير ممكن يا بسيار دشوار است

بنابراين سازماندهى مطالب هم در بخاطر سپارى و هم در مرحله بازيابى بسيار مفيد و مؤثر

است .در صورت سازمان‏دهى شما مجبور نيستيد صدها يا ده‏ها كلمه را حفظ كنيد بلكه

مطالب را به صورت منطقى ابتدا به دو شاخه بزرگ و سپس هر شاخه را به دو يا سه شاخه

ديگر تقسيم و بعد از آن زير هر شاخه 3 الى 4 نوع فلز يا سنگ را قرار مى‏دهيد. قطعاً اگر

مطالب را ما به صورت اصولى سازمان‏دهى كنيم راحت حفظ و آسان بازيابى مى‏كنيم. 4. توجه

به بافت حاكم بر شرايط يادگيرى: ما معمولاً در يك شرايط زمانى، مكانى و با يك حالات

هيجانى خاطر مطالب را ياد مى‏گيريم مجموعه اين شرايط بر فرايند يادگيرى را «بافت»

مى‏گويند. اگر هنگام بازيابى مطالب شرايط خودمان را جورى قرار دهيم كه بافت حاكم بر

بازيابى شبيه به بافت حاكم بر يادگيرى باشد مطالب ياد گرفته شده را راحت‏تر به ياد

مى‏آوريم. 5. كاهش اشتغالات ذهنى 6. تمرين و تكرار مطالب 7. تغذيه مناسب و استفاده از

مواد گلوكزدار مثل خرما، كشمش، انجير و… 8. ورزش و داشتن تفريحات سالم 9. ياد خدا و

توكل به خداوند و همين طور توجه به مسائل معنوى نقش بسيارى در آرامش روانى انسان

دارد و در حالت آرامش هم بهتر مى‏توان ياد گرفت و هم آسان‏تر مى‏توان به ياد آورد. 10. خواب

به اندازه كافى (حداقل 7 ساعت در شبانه‏روز كه 85 درصد آن ترجيحاً شبها باشد). رعايت

نكات فوق قطعاً نقش مؤثرى در تقويت حافظه و استفاده بهينه از آن دارد و همينطور رعايت

بهداشت مطالعه مانند نور كافى، صحيح نشستن هنگام مطالعه بعد از هر 45 دقيقه مطالعه

10 الى 15 دقيقه استراحت، تمركز داشتن هنگام مطالعه در حالت آرامش مطالعه كردن و… نيز

بسيار مفيد است.

راه حلي براي افزايش حافظه كوتاه مدت

هر چند كه گنجايش حافظه كوتاه مدت محدود است مي توان با استفاده از تدبيري كه تقطيع

نام دارد ظرفيت اين حافظه را افزايش داد. تقطيع عبارت است از دسته بندي اطلاعات به

واحدها يا قطعه هاي كمتر. به عنوان مثال براي حفظ كردن ارقام دوازده رقمي 415263753164

مي توان آن را به چهار دسته ، سه رقمي تقسيم كرد: 164 - 753 - 263 - 415 درست همان

عملي كه در مورد برخي از شماره تلفنها انجام مي دهيم. يا اگر بخواهيم بعضي از حروف

مانند:( ا م ش ر ا د ه گ ن ا د خ ) را پس از چند ثانيه حفظ كنيم قادر به انجام آن نيستيم ولي

اگر با اين حروف به طور معكوس سه كلمه خدا نگهدار شما را بسازيم، به راحتي مي توانيم

اين حروف را حفظ كنيم .

همچنين براى درمان فراموشى و تقويت حافظه، توصيه‏هاى زير را عملى سازيد:

1- تلاوت و حفظ قرآن، 2- پرهيز از پرخوابى و پرخورى و خوردن غذاهاى سنگين، 3- سحرخيزى

و بيدارى بين‏الطلوعين.

4- خواندن دعاهايى كه به اين منظور وارد شده ،مانند:

سوره ی الرحمن را تا (فبای آلاء ربکما تکذبان) هر روز بعد از نماز صبح بخواند

- مرحوم شیخ بهائی در کتاب تهذیب فرموده است به جهت زیادتی حافظه این دعا را بخواند :

اللهم ارزقنی فهم النبیین و حفظ المرسلین و إلهام الملائکه المقربین آمین یا رب العالمین

هر روز صبح قبل از آن که با کسی سخن بگوید ، این جمله را بخواند :

یا حی یا قیوم فلا یفوت شیء علمه و لا یَودٌه

هر روز بعد از نماز نافله ی صبح بگوید :

اللهم لا تَنسی ما أقرء فی یوم هذا فإنک قلت سنقریک فلا تنسی



5- مداومت بر مسواك زدن، 6- خوردن عسل، 7- خوردن كندر و زنجبيل (به مقدار كم) 8-

استراحتتان به اندازه كافى باشد و از فشار درسى و كارى خود بكاهيد. 9- به اندازه كافى

تفريح داشته باشيد.

چند چیز موجب زیادی حافظه است

-خوردن عسل

-خوردن کندر

-مسواک نمودن

 -خواندن قرآن
 

-حجامت کردن

-خوردن کرفس

-گرفتن ناخنها در روز دوشنبه

- زعفران و سعد و عسل را با هم مخلوط و هر روز دو مثقال خوردن

در روايات معصومين اشاراتي به علل و موجبات فراموش شده است كه اهم آنها از اين قرار

است:

ارتكاب گناه.

خوردن چيزهاي ترش.

خنده زياد.

بي احترامي به استاد.

خوردن پنير زياد.

غم و اندوه براي امور دنيايي.

خواندن سنگ قبرها.

تماشاي به دار آويخته.

خوردن در حالت جنابت.

آشاميدن زياد آب و مايعات.

غذاي داغ خوردن.

افراط در مجامعت.

به كار نينداختن حافظه.

شخصى از امام عسكرى پرسيد: چرا زن در ارث يك سهم و مرد دو سهم مى برد؟

امام فرمود: چون جهاد و مخارج همسر به عهده زن نيست و نيز پرداخت ديه قتل

خطايى بر عهده مردان است و بر زن چيزى نيست .

ابوهاشم مى گويد: با خود گفتم :اين مساله را « ابن ابى العوجاء» از امام صادق

پرسيد همين جواب را به او داد.

بدون آنكه اين سخن را اظهار كنم ، ناگاه امام عسكرى رو به من كرد و فرمود:

آرى ! اين همان سوال « ابن ابى العوجاء» است و وقتى سوال يكى باشد پاسخ

ما (امامان ) نيز يكى است ، آخرین ما (امامان ) همان سخن را مى گويند كه اولىن

ما آن را گفته است و نخستين فرد ما با آخرين نفر ما در علم و امامت مساوى

هستند.

بحار الانوار: ج 50، ص 255. با تلخيص

 
پیامبر اكرم (ص) :

وضو كلید نماز و نماز كلید بهشت است .

دانش بشری از سالها پیش حواس انسان را در پنج عنوان ( بینایی ، شنوایی ، بویایی ،

چشایی و لامسه ) طبقه بندی می كند و همین حواس پنجگانه هستند كه رابطه گسترده

انسان و دنیای اطراف او را شكل می دهند .

نظافت صورت : در آیه شریفه 9 از سوره مباركه مائده ، بعنوان یك فرمان لا یتغیر الهی بر عموم

مسلمانان واجب شده است .

در اهمیت نظافت صورت شاید همین نكته كافی باشد كه چهار حس از مجموع حواس پنجگانه

بشری در وابستگی كامل با صورت بسر می برند . تماس آب كه منشأ پاكیزگی و حیات است

و به صورت علاوه بر محاسن متعددی كه از جهت برقراری تعادل ناقل های عصبی در بدن

انسان دارد ( و ما در بحث مربوطه ، به آن خواهیم پرداخت ) از دیدگاه مقابله با آلودگیهایی كه

ممكن است ، در چشم ، بینی ، دهان و پوست صورت و .. ایجاد بیماری كند مهم است .ميگناir

بخصوص كه در آب ، حین وضو ، و همچنین استفاده از شانه و مسواك ذكر شده است .

با این كه دست قدرتمند صنع الهی ، چنان ساختمان گوش و بینی و چشم و .. را آفریده است

كه خود بخود مقاومت بی نظیری در مقابل آلودگی می كنند و روزانه بارها و بارها بدون آنكه

انسان وقوفی پیدا كند ، آلودگیها را از خود دور می سازند ( مثلا در گوش جریان موم ، در بینی

موهای ریز متعدد ، در چشم پلك زدن و اشك و .. ) اما چنانچه آب نیز در شستشوی صورت بكار

برده شود ، ما حصل فعالیت پاك كنندگی اعضای صورت به نتیجه خواهد رسید.

علاوه بر این كه حداقل 3 بار شستشوی صورت هر گونه آلودگی محیطی را نیز از آن خواهد

زدود (1) توجه به این نكته مهم است كه دو راه عمده ابتلا به عفونتها ( دهانی و استنشاقی )

هر دو مربوط به محدوده صورت هستند .

در هر صورت دستور قرآن مبنی بر شستن دستها و صورت قبل از نماز با توجه به این كه اعضاء

معمولا پوشانده نمی شوند ( حتی در مورد حجاب خانمها مورد استثناء واقع شده اند وجه و

كفین ) و در نتیجه با وجود اهمیت آنها از نظر تمركز حس های پنجگانه ، در معرض آلودگی

دائمی هستند ، می تواند حاوی حكمتهای بی شمار باشد ، كه در سطور گذشته با اختصار ،

به مشتی نمونه خروار اشاره شد .

بهترین روش برای توسل به امام زمان(عج)چیست ؟

پاسخ آیت الله جاودان به یک پرسش؛

بهترین روش برای توسل به امام زمان(عج)

حفاظت و صیانت از اندیشه مهدویت در جامعه امروز به عنوان مهمترین وظیفه منتظران راستین

امام عصر(عج) از حلقه های مورد غفلت جامعه اسلامی است. به همین خاطر خبرگزاری

شبستان در نظر دارد، پاسخ پرسش های مطرح در این حوزه را از بزرگان و عالمان برای علاقه

مندان ارائه کند، باشد که نقطه تاریکی را در این مسیر روشن کند.

بهترین روش برای توسل به امام زمان (به منظور ترک کامل گناهان) چیست؟

آیت الله جاودان پاسخ دادند:

“هر روز بلکه هر روز و شب نماز استغاثه به امام زمان بخوانید و هر روز صبح زیارت آل یس را با

توجه و تضرع بخوانید و اگر موفق به ترک شدید این توسلات را رها نکنید و خیالتان به ترک چند

روزه مطمئن نشود باید دست از توسل و تضرع برندارید.”

  
پیامبر هر موقع می رفت خانه حضرت فاطمه (علیه السلام) همیشه احوال حضرت علی (علیه

السلام) و فرزندان رو

از حضرت فاطمه (سلام الله علیها) می پرسید و بر می گشت

یه روز که پیامبر (ص) به خانه حضرت رفتند و خواست حال ایشان رو بپسرد

احوال فرزندان و حضرت فاطمه (س) رو پرسید و اسمی از امام علی (ع) نیاوردند !!!!!!!!

پیامبر که می خواست برود ، حضرت فاطمه (س) فرمودند : پدر جان شما همیشه وقتی می

آمدید ابتدا احوال

حضرت علی (ع) رو می پرسیدید ولی امروز احوال علی (ع) رو نپرسیدید ؟؟؟ علت چه بود پدر ؟؟

بچه ها می دونید پیامبر چه گفتند : الله اکبر ،، واقعا دل بده پیامبر (ص) چی گفته

پیامبر فرمودند : دخترم من امروز وضو نداشتم برای همین اسم علی (ع) رو بر زبانم جاری

نکردم

چه مقامی داشته علی (ع) ، خیلی ناشناخته و غریب مونده مولامون

نهج البلاغه چه گنجینه بزرگی است !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

آیا کسی هست که بتواند حضرت علی (ع) رو توصیف کند !!!!!؟؟؟؟

به امید ظهور :!: :!: :!: :!: :!: :!:

مرزه (Summer savoury) كه از گیاهان خانواده نعناع به شمار می ‌رود، در فاصله ماه‌های تیر تا

شهریور در ایران به گل می‌ نشیند.

مرزه گیاه چند ساله ای است كه بومی مدیترانه شرقی و جنوب غربی آسیاست.

قسمت های هوایی به انضمام برگ ها که در بعضی مواقع، فقط قسمت های فوقانی گل دار

جمع آوری می گردد، به صورت خوشه ای دسته شده و یا بر روی قاب های چوبی پهن كرده و

در سایه و با حرارت مصنوعی كمتر از 40 درجه سانتی گراد خشك می شوند.

برگ‎های آن نرم و متقابل و تقریبا بدون دمبرگ و باریک و نوک تیز و پوشیده از کرک و دارای

تارهای غده‎ای فراوان اسانس‎ دار است.

فرآوری :

اسانس مرزه از تقطیر با بخار آب از برگ ها و سرشاخه های برگدار حاصل می شود. این

اسانس مایعی بی رنگ و یا مایل به زرد و دارای عطر و بوی تند و زننده ای و با مزه ای كه طعم

فلفل را به یاد می آورد، می باشد.

این گیاه دارای 0/8 تا 1/5درصد اسانس به همراه تانن، رزین و موسیلاژ می باشد. اسانس

مرزه درصنایع غذایی كاربرد دارد.

کاربرد مرزه:

اسانس گیاه مرزه دارای طبیعت گرم و اثرات تقویت کننده معده، تسهیل كننده عمل هضم، ضد

نفخ و مُدر ( ادرار آور ) است.

برای معالجه اسهال بسیار مناسب است و یک ضدعفونی كننده قوی می باشد.

این گیاه را به عنوان چاشنی و ادویه به همراه لوبیا، سالاد فصل، خیار، ماهی، گوشت،

كالباس و سوسیس مصرف می کنند.

دارویی به نام تیمیان Thymian در داروخانه های كشور وجود دارد كه از گیاه مرزه، آویشن،

رازیانه و اكالیپتوس تهیه می شود و دارای اثرات ضد سرفه و خلط آور می باشد.

این گیاه در ایران جزو سبزی‎های خوراکی است و به صورت خام و پخته در غذاها مصرف می‎

شود.

دارای خاصیت بادشكن و همچنین دافع كرم می باشد.

به صورت دم كردنی در رفع گرفتگی معده و روده موثر می باشد.

كشف تركیبات ضد درد در گیاه مرزه:

نشریه “پزشكی مستند مكمل و جایگزین” در جدید ترین شماره ماه مارس خود نتایج تحقیقات

یك گروه چهار نفری از پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه تهران را به چاپ رسانده

كه نشان می‌ دهد چهار تركیب شیمیایی ضد درد در گیاه مرزه وجود دارد.

گیاهی كه در این تحقیق استفاده شده با نام علمی(Satureja hortensis ) “ساتوریا

خوزستانیكا” شناخته می ‌شود كه محل رویش طبیعی آن در استان‌های خوزستان و لرستان

است و در گویش محلی به نام “مرزه خوزستانی” شناخته می‌ شود.

رویش مرزه خوزستانی نه تنها در این استان، بلكه در سایر استان‌های جنوبی تا میانه ایران نیز

وجود دارد.

آن چه در تحقیق جدید به آن اشاره شده وجود تركیبات شیمیایی با خواص ضد التهابی و ضد

درد در نمونه‌هایی از گیاه است كه نه به شكل وحشی، بلكه به صورت دستی كاشته

شده‌اند.

پیش از این به خواص 2 تركیب از 4 ?تركیب شیمیایی موجود در قسمت برگ و ساقه مرزه

اشاره شده بود. این دو تركیب عبارتند از: بتا سیتروزول و اسید اورسولیك. به عنوان مثال

تركیب بتا سیتروزول كه در بادام زمینی نیز وجود دارد، منجر به توقف رشد غده پروستات در

حیوانات آزمایشگاهی می ‌شود.

همچنین گزارش‌های متعددی مبنی بر اثر ضد التهابی اسید اورسولیك برای درمان سوختگی‌

ها و نیز اثر بازدارندگی آن بر رشد تومورها منتشر شده است.

خواص ضد التهابی اسید اورسولیك منجر به استفاده وسیع از این تركیب در صنایع آرایشی

شده است.

تا كنون گزارش‌های مختلفی درباره وجود انواعی از روغن‌های ضروری در این گیاه به چاپ

رسیده است.

علاوه بر این، سه گزارش علمی مختلف در ایران در فاصله سال‌های 2003 تا 2005 میلادی، به

خواص ضد التهابی و ضد میكروبی این گیاه اشاره كرده‌ اند.

در بین مصارف بومی از گیاه مرزه در ایران می توان به استفاده از آن برای تسکین دندان درد

اشاره کرد.

تاثیر مرزه در درمان دردهای عصبی:

مصرف مرزه در درمان دردهای عصبی و نرمی استخوان تاثیر دارد.

به گزارش ایسنا،‌ اگر روزانه 100 گرم مرزه در 500 گرم آب جوشانده شود و تا 5 روز مصرف

گردد، علاوه بر این كه باعث تقویت معده می‌ شود، در رفع زخم روده نیز موثر است.

همچنین حمام ( بُخور ) جوشانده برگ های گیاه مرزه در رفع دردهای روماتیسمی ، عصبی و

نرمی استخوان نیز موثر است.

اثرات ضد انعقادی خون گیاه مرزه:

محققان تاثیر گیاه مرزه را بر افزایش فعالیت فاکتورهای انعقادی خون در حیوانات آزمایشگاهی

نشان دادند.

تحقیقات این پژوهشگران نشان می دهد که مصرف سه بار در روز گیاه مرزه و هر بار به میزان 50

 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، موجب افزایش پروترومبین (PT) و پارشیال پروترومبین

(APTT) فعال شده می گردد که هر دو از فاکتورهای انعقادی خون می باشند.

کاهش چربی خون:

یک طرح تحقیقاتی که در آزمایشگاه مركز تحقیقات گیاهان دارویی لرستان به مدت یك سال

انجام شد، نشان داده است که گیاه “مرزه” با نام علمی “ساتوریا خوزستانیكا” اگر درست

مصرف شود، مانند داروهای شیمیایی میزان چربی خون را در بدن انسان كاهش می دهد.

لازم است پژوهشگران گیاه را پس از تبدیل به پودر، به شكل كپسول خوراكی درآورند تا برای

كنترل چربی خون افراد بیمار از آن استفاده کنند.

گیاه مرزه ، وزن را کاهش می دهد:

به گزارش شبکه خبر، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشكی لرستان با بررسی گروهی از افراد

چاق دریافتند، افرادی كه از رژیم غذایی كم كالری همراه با مكمل گیاهی حاوی مرزه استفاده

می كنند، در كاهش وزن خود موفق تر از افرادی هستند كه فقط رژیم غذایی كم كالری مصرف

می كنند. پژوهشگران با توجه به نتایج این بررسی كه در مجله پزشكی دانشگاه علوم

پزشكی تبریز منتشر شد، برای كاهش وزن، رژیم غذایی كم كالری همراه با مكمل گیاه مرزه را

توصیه می كنند.

دعاهای وارده در امکنه و ازمنۀ خاصّ [مکانها و زمانهای مخصوص] اختصاصی نیست، به گونه

ای که نتوان در وقت و یا جای دیگر خواند؛ بلکه این گونه دستورها به نحو تعدد مطلوب است.

[در محضر بهجت:1/21]

جهت دعا این امور لازم است: الف. ثنا و تعظیم وتمجید ساحت مقدس حضرت حقّ تبارک و

تعالی؛ ب. اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقریباً به منزلۀ توبه یا ملازم آن است؛ ج.

صلوات بر محمد و آل محمد که وسیله واسطۀ فیض هستند؛ د. بُکاء و گریه، و اگر نشد تباکی

[خود را وادار به گریه نمودن] ولو خیلی مختصر؛ هـ. و بعد از این ها، درخواست حاجت که در

این صورت برآورده شدن حاجت، برو برگرد ندارد… البته اگر این مطالب در سجده باشد،

مناسب تر است. [در محضر بهجت:1/343]

برای سلامتی چشم، بعد از نماز آیة الکرسی خوانده شود و پس از خواندن آن، دستها بر روی

چشمها گذاشته و بگوید: (أَللهُمَّ الحفَظ حَدَقَتَیَّ بِحَقِّ حَدَقَتی عَلِیِّ بنِ أَبیطالِبٍ أَمیرِالمُؤمِنینَ

(علیه السلام) : خدایا! به حق دو حدقۀ چشم حضرت علی بن ابی طالب امیرمؤمنان (علیه

السلام)، دو حدقۀ چشم مرا حفظ کن!) [در محضر بهجت:2/252]

برای شفای مریض، آب زمزم و تربت حضرت سیدالشهداء به مرّات عدیده، صدقه به مرّات عدیده

به افراد زیاد - اگر چه مبلغش زیاد هم نباشد - داده شود؛ سورۀ حمد هم از یک مرتبه تا صد

مرتبه افراد متعدد بخوانند، خیلی تأثیر دارد. علاوه بر این به رفقا هم بگویید دعا کنند. [فیضی از

ورای سکوت:227]

برای محفوظ ماندن هر صبح و غروب سه بار بگوید: (أَللهُمَّ اجعَلِنی فِی دِرعِکَ الحَصینَةِ الّتی

تَجعَلُ فیها مَن تُرید: خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود - که هر کس را بخواهی در آن

قرار می دهی - قرار بده!)[گوهرهای حکیمانه:14]

برای یافتن هر چه که گم شده یا دزدیده شده باشد (گرچه انسان باشد) این ذکر را بسیار

بخوانید… (أَصبَحتُ فی أَمانِ الله، أَمسیتُ فی جِوارِ الله: در پناه خدا صبح کردم؛ در پناه خدا وارد

شب شدم.)[گوهرهای حکیمانه:14]

کسی که می خواهد روزی اش فراوان شود، این ذکر را بسیار بگوید و در آغاز و پایان آن هم،

یک صلوات بفرستد… (أَغنِنی بِحَلالِِکَ عَنِ حَرامِکَ، وَ بِفَضلِکَ عَمَّن سِواک: خدایا! مرا به

وسیلۀ حلالت از حرام خویش بی نیاز کن، و با فضل و بخشش خودت، از هر چه غیر خودت بی

نیاز ساز!)[گوهرهای حکیمانه:14]

سؤال: برای دوری از ریاء چه باید کرد؟

جواب: با عقیدۀ کامل، اِکثار حوقله (یعنی زیاد بگوید: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله).[به سوی

محبوب:70]

سؤال: برای درمان عصبانیّت چه کنیم؟

جواب: با عقیدۀ کامل، زیاد صلوات فرستادن: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد).[به سوی

محبوب:70]

سؤال: جهت علاج غرور، چه راهی را توصیه می فرمایید؟

جواب: بسمه تعالی، اِکثار حوقله (زیاد گفتن: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم). [به سوی

محبوب:71]

سؤال: اینجانب به وسواس مبتلا هستم؛ لطفاً جهت برطرف شدن آن مرا راهنمایی فرمایید!

جواب: اِکثار تهلیل (زیاد گفتن: لا إله إلاّ الله)، علاج وساوس است. [به سوی محبوب:71]

در مورد اذکار و اوراد و قرائت و امثال اینها، انسان همیشه تحرّی [کوشش در جستجو] و

مراقبت نماید [که] چه عملی تا چه اندازه موافق با نشاط و حضور قلبی او است، همان را

اختیار کند. [به سوی محبوب:76]

در شداید و گرفتاریها، بهترین ذکر این است که از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به ما

رسیده: (لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم لاَمَلجَأ وَ لا مَنجأ مِنَ اللهِ إلاّ إلَیه). [نکته های

ناب:72]

برای دفع بلا و شرّ، این دعا نیز نافع است: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِِهِ وَ أَمسِک عَنَّا السُّوءَ:

خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست، و بدی را از ما باز دار!)[در محضر بهجت:1/343]
 

سؤال: چگونه در تمامی کارها و عبادات، اخلاص را فراموش نکنیم؟!

جواب: بسمه تعالی، در عبادات و تمام کارها اختیاراً راه ندهد، غیر از خدا را و غیر از یاد او را. و

همین راهِ منحصر سعادت است![به سوی محبوب:76]

سؤال: چه کنیم تمرکز فکر پیدا کنیم؟

جواب: اذکاری که برای جمع کردن فکر مؤثر است، مثل: (لا إله إلاّ الله) را زیاد بگویید.[فیضی از

ورای سکوت:228]

سؤال: زن و شوهری که بینشان خیلی اختلاف است، چه باید بکنند؟

جواب: هر کدامشان که می خواهد رفع اختلاف شود یا فرد دیگر، صدقۀ متعدّد، به افراد متعدّد،

به دفعات زیاد بدهند و برای اصلاح ذات البین زیاد هم دعا بکنند. [فیضی از ورای سکوت:229]

منبع: پایگاه اینترنتی دفتر مرحوم آیةالله بهجت (قدس سره)

زیور اطاعت از شوهر به گردن آویز:

1- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: ان للرجل حقا علی امراته اذا

دعاها ترضیه واذا امرها لا تعصیه ولا تجاوبه بالخلاف ولا تخالفه [1].

مرد حقی بر زنش دارد [و آن حق این است که] چنانچه او را صدا زند پاسـخ دهد، و هنگامی

که او را دستوری دهد[2] سرپیچی نکند و پاسـخ مخالف ندهد و با او مخالفت نورزد.

باران عشق و محبت:

2- امام رضا علیه السلام می فرمایند: اعلم ان النسآء شتی فمنهن الغنیمة

والغرامة و هی المتحببة لزوجها والعاشقة له … [3].

بدان که زنان گوناگونند، برخی از آنان دستاوردی گرانبها و تاوان [رنج های آدمی] هستند و این

زن کسی است که به شوهرش محبت می کند و عاشق اوست.

رضایت و شفاعت:

3- امام باقر علیه السلام می فرمایند: لا شفیع للمراة انجح عند ربها من رضا زوجها

 [4].

برای زن هیچ شفیعی نزد پروردگارش به اندازه رضایت شوهرش سودمندتر نیست.

عطر مهر و محبت:

۴- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: للرجل علی المراة ان تلزم

بیته وتودده وتحبه وتشفقه وتجتنب سخطه وتتبع مرضاته وتوفی بعهده ووعده

 [5].

حق مرد بر زن این است که [زن] ملازم خانه او باشد، و به شوهرش دوستی و محبت و

دلسوزی کند، و از خشم وی دوری گزیند، و آنچه را مورد رضایت اوست انجام دهد، و به پیمان و

وعده وی وفادار باشد.

سرانجام ناسپاسی:

۵- امام صادق علیه السلام می فرمایند: «ایما امراة قالت لزوجها: ما رایت قط من

وجهک خیرا فقد حبط عملها [6].

هر زنی به شوهرش بگوید: من از تو هرگز خیری ندیدم، [ثواب] کارش از بین می رود.

لجبازی هرگز:

۶- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: خیر نسائکم الودود الولود

المؤاتیة وشرها اللجوج [7].

بهترین زنانتان زنی است که با محبت، فرزندآور و سازگار باشد، و بدترین آنان زنی است که

لجباز باشد .»

خشمگین کردن شوهر هرگز:

۷- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: «طوبی لامراة رضی عنها

زوجها [8].

خوشا به حال زنی که شوهرش از او راضی باشد .»

اذیت نکن:

8- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: من کان له امراة تؤذیه لم

یقبل الله صلاتها ولا حسنة من عملها حتی تعینه وترضیه وان صامت الدهر وقامت

واعتقت الرقاب وانفقت الاموال فی سبیل الله وکانت اول من ترد النار ثم قال:

وعلی الرجل مثل ذلک الوزر والعذاب اذا کان لها مؤذیا ظالما [9].

کسی که زنی دارد که [آن زن] به او آزار می رساند، خداوند نماز و کارهای نیک زن را نمی

پذیرد تا اینکه به مرد کمک و او را راضی کند، اگر چه این زن تمام عمر را روزه بگیرد و نماز

بخواند و بندگان را آزاد و دارایی [اش] را در راه خدا انفاق کند . و این زن نخستین کسی است

که وارد آتش جهنم می شود . سپس حضرت فرمودند: مرد نیز چنین گناه و عذابی دارد اگر

زنش را آزار رساند و [به او] ستم کند.

بزرگداشت شوهر، آزار نرساندن و مطیعش بودن:

۹- امام صادق علیه السلام می فرمایند: . . . سعیدة سعیدة امراة تکرم زوجها ولا

تؤذیه وتطیعه فی جمیع احواله [10].

خوشا به سعادت و خوشا به سعادت آن زنی باد که شوهرش را بزرگ دارد و به او آزار نرساند و

همیشه از شوهرش فرمانبری کند .

چشمداشت بجا و منطقی:

1۰- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: لا یحل للمراة ان تتکلف

زوجها فوق طاقته [11].

برای زن جایز نیست که شوهرش را به بیش از توانایی اش مجبور کند.

مهمان، با اجازه شوهر:

11- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: ایها الناس ان لنسآءکم

علیکم حقا ولکم علیهن حقا حقکم علیهن [ . . . ان ] لا یدخلن احدا تکرهونه بیوتکم

الا باذنکم [12].

مردم! زن های شما بر شما حقی دارند و شما هم بر آنان حقی دارید . حق شما بر آنان این

است که کسی را که شما رضایت ندارید، بدون اجازه به منزلتان وارد نکنند.

هم به استقبالش برو و هم او را بدرقه کن:

1۲- مردی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: همسری دارم که هرگاه وارد

خانه می شوم به استقبالم می آید، و چون از خانه بیرون می روم بدرقه ام می کند و زمانی

که مرا اندوهگین می بیند می گوید: اگر برای رزق و روزی [و مخارج زندگی ] غصه می خوری،

بدان که خداوند آن را به عهده گرفته است و اگر برای آخرت خود غصه می خوری، خدا اندوهت

را زیاد کند [و بیشتر به فکر آخرت باشی . ] رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «ان لله

عمالا و هذه من عماله لها نصف اجر الشهید [13]. برای خدا کارگزارانی [در روی زمین] است و

این زن یکی از کارگزاران خداست که پاداش او برابر با نیمی از پاداش شهید است.

در این کارها نیز به او کمک کن:

13- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: ایما امراة اعانت زوجها علی

الحج والجهاد او طلب العلم اعطاها الله من الثواب ما یعطی امراة ایوب علیه

السلام [14].

هر زنی که در حج و جهاد و دانش اندوزی به شوهرش کمک کند، خداوند آن پاداشی را که به

زن حضرت ایوب علیه السلام داده است، به او می دهد.

شهری در بهشت خدا:

1۴- امام صادق علیه السلام می فرمایند: ما من امراة تسقی زوجها شربة من مآء

الا کان خیرا لها من عبادة سنة صیام نهارها وقیام لیلها ویبنی الله لها بکل شربة

تسقی زوجها مدینة فی الجنة وغفر لها ستین خطیئة [15].

هر زنی که به شوهرش مقداری آب دهد، برای او بهتر از عبادت یک سال است که روزهایش

روزه باشد و شب هایش عبادت کند . و خداوند به جای هر مقدار آبی که به شوهرش

بنوشاند، شهری در بهشت برایش می سازد و شصت گناهش را می آمرزد.

تامین امنیت روانی همسر:

1۵- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: حق الرجل علی المراة انارة

 السراج واصلاح الطعام وان تستقبله عند باب بیتها فترحب وان تقدم الیه الطست

والمندیل وان توضئه وان لاتمنعه نفسهآ الا من علة [16].

حق مرد بر زن این است که چراغ خانه را روشن سازد; غذای مطبوع فراهم کند; و تا در خانه

اش به پیشواز او برود و به او خوشامد بگوید; و تشت آب و حوله را برای او آماده کند و دست

های او را بشوید; و بدون دلیل (عذر شرعی) مانع شوهر نسبت به نفس خودش نشود.

رحمت خدا از آن کدبانویان است:

1۶- امام صادق علیه السلام از پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله روایت می

 کند: ایما امراة دفعت من بیت زوجها شیئا من موضع الی موضع ترید به صلاحا نظر

الله الیها ومن نظر الله الیه لم یعذبه [17].

هر زنی که در خانه شوهرش چیزی را برای سامان دادن وضع خانه جابه جا کند، خداوند نظر

[رحمت] به او می کند . و هر کس مورد نظر [رحمت] خدا قرار گیرد، خدا عذابش نمی کند.

خوشبوترین عطر، زیباترین لباس، نیکوترین زینت:

1۷- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله درباره حق شوهر بر زن می فرمایند:

 علیها ان تطیب باطیب طیبها وتلبس احسن ثیابها وتزین باحسن زینتها [18].

بر زن است که [برای شوهرش ] خوشبوترین عطرهایش را بزند و قشنگترین لباس هایش را

بپوشد، و از زیباترین زینت هایش استفاده کند.

هنر آشپزی:

1۸- امام صادق علیه لسلام می فرمایند: خیر نسآءکم الطیبة الریح الطیبة الطبیخ

التی اذا انفقت انفقت بمعروف وان امسکت امسکت بمعروف فتلک عامل من عمال

الله وعامل الله لایخیب ولایندم [19].

بهترین زنان شما زنی است که دارای بویی خوش و دست پختی خوب باشد . هنگامی که

خرج می کند، بجا خرج کند، و هنگامی که خرج نمی کند بجا از خرج کردن خودداری ورزد .

چنین زنی کارگزاری از کارگزاران خداست و کارگزار خدا نه ناامید می شود و نه پشیمان.

آرایش فقط برای شوهر:

19- پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: ان من خیر نسآءکم . . .

 المتبرجة من زوجها الحصان عن غیره [20].

بهترین زنان شما آن زنی است که برای شوهرش آرایش و زینت می کند، اما از بیگانگان خود

را می پوشاند.

از تو سپاسگزارم:

امام علیه السلام می فرمایند: خیر نسآءکم التی ان اعطیت شکرت وان منعت

رضیت [21].

بهترین زنان شما آن زنی است که چون به او چیزی داده شود، سپاسگزاری کند و اگر به او

چیزی داده نشود راضی باشد.

[1] مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۲۴۳ .

[2] البته دستورهای شوهر باید مخالف با موازین اسلامی نباشد .

[3] مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۱۶۱ .

[4] سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۶۱ .

[5] مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۲۴۴ .

[6] وسائل الشیعة، ج ۱۴، ص ۱۱۵ .

[7] مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۱۶۲ .

[8] وسائل الشیعة، ج ۱۴، ص ۱۵۵ .

[9] وسائل الشیعة، ج ۱۴، ص ۱۱۶ .

[10] بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۲۵۲ .

[11] مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۲۴۲ .

[12] بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۳۴۸ .

[13] وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۱۷ .

[14] وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۲۰۱ .

[15] وسائل الشیعة، ج ۱۴، ص ۱۲۳ .

[16] مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۲۵۴ .

[17] وسائل الشیعة، ج ۱۵، ص ۱۷۵ .

[18] الکافی، ج ۵، ص ۵۰۸ .

[19] وسائل الشیعة، ج ۱۴، ص ۱۵ .

[20] بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۲۳۵ .

[21] بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۲۳۹ .

 از علامه جعفری می پرسند چی شد که به این کمالات رسیدی؟

ایشان در جواب خاطره ای ازدوران طلبگی تعریف میکنند و اظهار میکنند که هر چه دارند از

کراماتی است که به دنبال این امتحان الهی نصیبشان شده :«ما در نجف در مدرسه صدر

اقامت داشتیم . خیلی مقید بودیم که ، در جشن ها و ایام سرور ، مجالس جشن بگیریم ، و

ایام سوگواری را هم، سوگواری می گرفتیم ، یک شبی مصادف شده بود با ولادت حضرت

فاطمه زهرا (سلام الله عليها) اول شب نماز مغرب و عشا می خواندیم و یک شربتی می

خوردیم آنگاه با فکاهیاتی مجلس جشن وسرور ترتیب می دادیم.

یک آقایی بود به نام آقا شیخ حیدر علی اصفهانی ، که نجف آبادی بود، معدن ذوق بود . او که

، می آمد من به الکفایه ، قطعا به وجود می آمد جلسه دست او قرار می گرفت، آن ایام

مصادف شده بود با ایام قلب الاسد (۱۰الی ۲۱ مرداد ) که ماه خرما پزان می گوییم نجف با ۲۵

و یا ۳۵ درجه خیلی گرم می شد. آن سال در اطراف نجف باتلاقی درست شده بود و پشه

های بوجود آمده بود که عربهای بومی را اذیت می کرد ما ایرانیها هم که ، اصلا خواب و

استراحت نداشتیم . آن سال آنقدر گرما زیاد بود که ، اصلا قابل تحمل نبود نکته سوم اینکه

حجره من رو به شرق بود. تقریبا هم مخروبه بود . من فروردین را در آنجا بطور طبیعی مطالعه

می کردم و میخوابیدم . اردیبهشت هم مقداری قابل تحمل بود ولی دیگر از خرداد امکان

استفاده ازحجره نبود . گرما واقعا کشنده بود ، وقتی می خواستم بروم از حجره کتاب بردارم

مثل این بود که با دست نان را از داخل تنور بر می دارم ، در اقل وقت و سریع.

با این تعاریف این جشن افتاده بود به این موقع ، در بغداد و بصره و نجف، گرما ، تلفات هم

گرفته بود ، ما بعد از شب نشستیم ، شربت هم درست شد ، آقا شیخ حیدر علی اصفهانی

که ، کتابی هم نوشته بنام « شناسنامه خر» آمد. مدیر مدرسه مان ، مرحوم آقا

سیداسماعیل اصفهانی هم آنجا بود ، به آقا شیخ علی گفت : آقا شب نمی گذره ، حرفی

داری بگو ، ایشان یک تکه کاغذ روزنامه در آورد. عکس یک دختر بود که ، زیرش نوشته بود «

اجمل بنات عصرها » « زیباترین دختر روزگار » گفت : آقایان من درباره این عکس از شما

سوالی می کنم . اگر شما را مخیر کنند بین اینکه با این دختر بطور مشروع و قانونی ازدواج

کنید - از همان اولین لحظه ملاقات عقد جاری شود و حتی یک لحظه همخلاف شرع نباشد - و

هزار سال هم زندگی کنید، با کمال خوشرویی و بدون غصه ، یا اینکه جمال علی (عليه

السلام) را مستحبا زیارت و ملاقات کنید . کدام را انتخاب می کنید

سوال خیلی حساب شده بود . طرف دختر حلال بود و زیارت علی (عليه السلام) هم

مستحبی. گفت آقایان واقعیت را بگویید . جا نماز آب نکشید ، عجله نکنید ، درست جواب

دهید. اول کاغذ را مدیر مدرسه گرفت و نگاه کرد و خطاب به پسرش که در کنارش نشسته بود

بالهجه اصفهانی گفت : سید محمد! ما یک چیزی بگوئیم نری به مادرت بگوئی ها؟ معلوم شد

نظر آقا چیست. شاگرد اول ما نمره اش را گرفت! همه زدند زیر خنده.

کاغذ را به دومی دادند. نگاهی به عکس کرد و گفت: آقا شیخ علی، اختیار داری، وقتی آقا

(مدیرمدرسه) اینطور فرمودند مگر ما قدرت داریم که خلافش را بگوئیم. آقا فرمودند دیگه! خوب

در هر تکه خنده راه می افتاد. نفر سوم گفت : آقا شیخ حیدر این روایت از امام علی (عليه

السلام) معروف است که فرموده اند « یا حارث حمدانی من یمت یرنی » (ای حارث حمدانی

هر کی بمیرد مرا ملاقات می کند) پس ما انشاالله در موقعش جمال علی (عليه السلام) را

ملاقات میکنیم! باز هم همه زدند زیر خنده، خوب اهل ذوق بودند. واقعا سوال مشکلی بود.

یکی از آقایان گفت: آقا شیخ حیدر گفتی زیارت آقا مستحبی است؟ گفتی آنهم شرعی صد

در صد؟ آقا شیخ حیدر گفت : بلی. گفت: والله چه عرض کنم (باز هم خندهحضار)!.

نفر پنجم من بودم. این کاغذ را دادند دست من. دیدم که نمی توانم نگاه کنم، کاغذ را رد کردم

به نفر بعدی، گفتم: من یک لحظه دیدار علی (عليه السلام) را به هزاران سال زناشویی با این

زن نمی دهم. یک وقت دیدم یک حالت خیلی عجیبی دست داد. تا آن وقت همچو حالتی

ندیده بودم. شبیه به خواب و بیهوشی بلند شدم. اول شب قلب الاسد وارد حجره ام شدم،

حالت غیر عادی، حجره رو به مشرق دیگر نفهمیدم، یکبار به حالتی دستیافتم. یک دفعه دیدم

یک اتاق بزرگی است یک آقایی نشسته در صدر مجلس، تمام علامات و قیافه ای که شیعه و

سنی در باره امام علی (عليه السلام) نوشته در این مرد موجود است. یک جوانی پیش من در

سمت راستم نشسته بود. پرسیدم این آقا کیست؟ گفت : این آقا خود علی (عليه السلام)

است، من سیر او را نگاه کردم. آمدم بیرون، رفتم همان جلسه، کاغذ رسیده دست نفر نهم یا

دهم، رنگم پریده بود. نمی دانم شاید مرحوم شمس آبادی بود خطاب به من گفت : آقاشیخ

محمد تقی شما کجا رفتید و آمدید؟ نمی خواستم ماجرا را بگویم، اگر بگم عیششون بهم

می خوره، اصرار کردند و من بالاخره قضیه را گفتم و ماجرا را شرح دادم، خیلی منقلب شدند.

خدا رحمت کند آقا سید اسماعیل ( مدیر) را خطاب به آقا شیخ حیدر گفت: آقا دیگر از این

شوخی ها نکن، ما را بد آزمایش کردی.« این از خاطرات بزرگ زندگی مناست.»

 اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکْرِ والقَبولِ علی ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکَمَةً

فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین.

خدایا قرار بده روزه مرا در این ماه مورد قدردانی و قبول بر طبق خشنودی تو و پسند رسول تو

باشد و استوار اشد فرعش بر اصل به حق مولای ما حضرت محمد(ص)و خاندان پاکش و

ستایش خاص پروردگار جهانیان است.

شرح دعا:

خدایا قرار بده روزه مرا در این ماه مورد قدردانی و قبول بر طبق خوشنودی تو و پسند رسول تو

باشد و استوار باشد فرعش بر اصل به حق آقای ما محمد و خاندان پاکش و ستایش خاص

پروردگار جهانیان است.

ارزش هر طاعت به مقبولیت آن است. تا نماز ما قبول نشود ارتقا نمی‌یابد و بالا نمی‌رود تا روزه

ما پذیرفته نشود اثرگذار نیست و ارجی و اوجی ندارد قبول اعمال به نیت و اخلاص و تقید و

عبودیت در برابر خداست.

سی روز روزه گرفتیم و نماز به پا داشتیم امروز از او می‌خواهیم روزه‌مان را مقرون به شکر و

قبول قرار بده و آن گونه که تو و رسولت از آن راضی باشند.

آری، خداوند روزه‌ای را ارزش می‌نهد و می‌پذیرد که آمیزه‌ای از پرهیز و ایمان باشد. در این حال

شکر و سپاس الهی نسبت به عبادت بنده، همان مهر قبول اوست او آن هنگام طاعت را قبول

می‌کند که «خداپسند» باشد الگو گیری از سنت‌های او اطاعت و رضایت خدا را به همراه دارد.

طاعت و عبادتی که آلوده گناه باشد ارزشی ندارد دهانی که به روزه بسته شده اما به غیبت و

تهمت همواره گشوده است، مهر روزه را هم شکسته!

شنیده‌ایم زنی زبان به غیبت گشود در حالی که روزه بود، پیامبر فرمود: برو بخور! دیگر روزه

نیستی!

از خدا می‌طلبیم دل و زبانمان را از گناه دور بدارد و روزه ما را مقبول و مورد رضایت خود پیامبر و

اهل‌بیتش قرار دهد. و مهر «شکر» و «قبول» آن‌ها را بر آن ثبت کند.

رضایت و خشنودی خدا در چیست و چگونه خداوند از انسان راضی می‌شود؟ 

 رضایت و خشنودی خدا امری نسبی است، به این معنا که خداوند مجموعه قوانینی را برای

تکامل و پیشرفت بشریت و سعادت و خوشبختی آنان فرستاده است، آن قوانین تشریعی که

به صورت وحی و کتاب آسمانی و تفسیر و تفصیل آن توسط اولیای الهی و معصوم در اختیار

انسان قرار گرفته، مجموعه‌ای از بایدها و نبایدها را تشکیل می‌دهد، انسان کامل کسی است

که با اطاعت کلیه قوانین الهی، رضایت و خشنودی خدا را کسب کرده باشد، از سویی می

دانیم همه انسان‌ها از لحاظ معرفت و شناخت، ایمان و معنویت، اطاعت و تسلیم پذیری

عملی فرمان الهی یکسان نیستند، خداوند از چهارده معصوم(ع) راضی و خشنود است، چنان

که از سلمان و ابوذر و مقداد نیز رازی و خضوعند است. اما میزان و نسبت رضایت مندی خداوند

به میزان عمل آنان از لحاظ کمیت و کیفیت و اخلاص و معرفت آنان بستگی دارد.

از سویی میدانیم برخی اعمال از ویژگی‌های برتر و ممتازی برخوردارند، به گونه‌ای که می‌توان

آن‌ها را به عنوان اصول و زیر کارهای جلب رضایت و خشنودی خداوند دانست. باید به قرآن که

زبان خداوند است، مراجعه نمود و از زبان او کشف کرد که انجام چه کارهایی موجب جلب

رضایت حضرتش می گردد. رضایت و خشنودی خدا در بیش از سی آیه بیان شده است.

منجي اديان ديگر چه نام دارند ؟ اين منجي ها دنيوي است يا اخروي ؟ و بر نامه آنها چيست ؟

در زمان او ديگر جايي براي زشتي و ظلم نيست.

بنابر اين ظهور منجي حادثه‌اي بزرگ مربوط به عالم دنيا مي‌باشد.

ب. در كتاب‌هاي مربوط به مذاهب به نام‌ها و القاب مختلفي بر مي‌خوريم مثلاً:

ـ در مذهب يهود: سرور ميكائيلي، عزير، منحاس، ماشيع؛

ـ در مذهب مسيحيت: مهميد آخر، مسيح، پسر انسان؛

ـ در مكتب زرتشت: سوشيانس؛

ـ در مكتب هندوها: ويشنو، منصور، فرخنده؛

ـ در مكتب بودا: مايتريا، بوداي پنجم؛

ـ در مذهب اسلام: مهدي، قائم؛

ج. امام مهدي(ع) منجي عالم بشريت است. بايد توجه داشت منجي در همه مذاهب منجي

بشريت است. او مي‌آيد تا عدالت را در همه‌ي جهان پياده كند و مردمان را تحت دين واحد گرد

آورد. و چون هر مذهب و مكتب خود را بر حق مي‌داند لذا منجي جهان را از خود برمي‌شمارد.

ما مسلمانان كه دين اسلام را آخرين دين الهي مي‌دانيم معتقديم امام مهدي(ع) از فرزندان

پيامبر(ص) و حضرت فاطمه(س) مي‌باشد كه با آمدنش عدالت فراگير شده و دين مقدس

اسلام در سرتاسر جهان گسترش مي‌يابد. خداوند مي‌فرمايد: « هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ

بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»(توبه، 33).

و پيامبر(ص) فرمود: مهدي از فرزندان من است خداوند به واسطه او جهان را پر از عدل و داد

مي‌كند همانگونه كه پر از ظلم و جوب شده است.

گفتني است با توجه به روايات متعدد و معتبري كه از وجود مقدس پيامبر(ص) درباره ظهور امام

مهدي(ع) صادر شده است، عموم مسلمانان ـ چه شيعه و چه اهل سنت ـ معتقد به ظهور آن

بزرگوار هستند. حتي عموم اهل سنت همانند شيعه، ايشان را از فرزندان پيامبر و حضرت زهرا

(س) مي‌دانند. البته تفاوت مهمي كه ميان شيعه و اهل تسنن است اينكه شيعه معتقد

است: امام مهدي(ع) فرزند امام حسن عسكري(ع) است كه در سامرا به دنيا آمده است. اما

اهل تسنن معتقد به ولادت ايشان نيستند، بلكه مي‌گويند در آخر الزمان به دنيا مي‌آيد.

یکی از هموطنان ایران یک سال در ایام محرم به انگلستان سفر کرده بود. یک روز که به منزل

یکی از دوستان دعوت شده بود وقتی وارد حیاط منزل شد , با تعجب دید که آنجا نیز بساط

دیگ و آتش و نذری امام حسین (ع) برپاست ، همه پیراهن مشکی بر تن کرده و شال عزا به

گردن آویخته و عزادار حضرت سید الشهداء اباعبدالله الحسین (ع) هستند . در این میان متوجه

یک زوج جوان که خیلی عاشقانه در مجلس امام حسین (ع) فعالیت می کردند ، شد و وقتی

از حال آنها جویا شد ، متوجه شد که آن دو مسیحی بوده اند و مسلمان شده اند و هر دو

پزشک هستند. مرد متخصص قلب و عروق و زن هم فوق تخصص زنان.

برایش جالب بود که در انگلستان ، مردم این طور عاشق اهل بیت (ع) باشند و مخصوصا دو

پزشک مسیحی ، مسلمان شوند و با این شور و حال و با کمال تواضع در مجلس امام حسین

(ع) نوکری کنند.

کمی نزدیکتر رفت , با آن زن تازه مسلمان شروع به صحبت کردن نمود و از او پرسید که به چه

علت مسلمان شده و علت این همه شور و هیجان و عشق و محبت چیست ؟

او گفت : درست است ، شاید عادی نباشد ، اما من دلم ربوده شده ، عاشق شدم و این

شور و حال هم که می بینی به خاطر محبت قلبی من است.

از او پرسید : دلربای تو کیست ؟ چه عشقی و چه محبتی ؟!

پاسخ داد : من وقتی مسلمان شدم ، همه چیز این دین را پذیرفتم ، به خصوص این که به

شوهرم خیلی اطمینان داشتم و می دانستم بی جهت به دین دیگری رو نمی آورد . نماز و

روزه و تمام برنامه ها و اعمال اسلام را پذیرفتم و دیگر هیچ شکی نداشتم . فقط در یک چیز

شک داشتم و هر چه می کردم دلم آرام نمی گرفت و آن مساله آخرین امام و منجی این دین

مقدس بود که هرچه فکر می کردم برایم قابل هضم نبود که شخصی بیش از هزار سال عمر

کرده باشد و باز در همان طراوت و جئانی ظهور کند واصلا پیر نشود.

در همین سرگردانی به سر می بردم تا اینکه ایام حج رسید و ما هم رهسپار خانه خدا

شدیم . شاید شما حج را به اندازه ما قدر ندانید. چون ما تازه مسلمانیم و برای یک تازه

مسلمان خیلی جالب و دیدنی است که باشکوه ترین مظاهر دین جدیدش را از نزدیک ببیند.

وقتی اولین بار خانه کعبه را دیدم ، به طوری متحول شدم که تا به آن موقع این طور منقلب

نشده بودم . تمام وجودم می لرزید و بی اختیار اشک می ریختم و گریه می کردم . روز عرفه

که به صحرای عرفات رفتیم ، تراکم جمعیت آن چنان بود که گویا قیامت برپا شده و مردم در

صحرای محشر جمع شده بودند. ناگهان در آن شلوغی جمعیت متوجه شدم که کاروانم را گم

کرده ام ، هوا خیلی گرم بود و من طاقت آن همه گرما را نداشتم ، سیل جمعیت مرا به این

سو و آن سو می برد ، حیران و سرگردان ، کسی هم زبانم را نمی فهمید ، از دور چادرهایی را

شبیه به چادرهای کاروان لندن می دیدم ، با سرعت به طرف آنها می رفتم ، ولی وقتی نزدیک

می شدم متوجه می شدم که اشتباه کرده ام . خیلی خسته شدم ، واقعا نمی دانستم چه

کنم . دیگر نزدیک غروب بود که گوشه ای نشستم و شروع کردم به گریه کردن ، گفتم : خدایا

خودت به فریادم برس ! در همین لحظه دیدم جوانی خوش سیما به طرف من می آید . جمعیت

را کنار زد و به من رسید . چهره اش چنان جذاب و دلربا بود که تمام غم و ناراحتی خود را

فراموش کردم . وقتی به من رسید با جملاتی شمرده و با لهجه انگلیسی فصیح به من گفت :

« راه را گم کرده ای ؟ بیا تا من قافله ات را به تو نشان دهم . » او مرا راهنمایی کرد و چند

قدمی بر نداشته بودیم که با چشم خود «کاروان لندن » را دیدم ! خیلی تعجب کردم که به این

زودی مرا به کاروانم رسانده است . از او حسابی تشکر کردم و موقع خداحافظی به من گفت :

« به شوهرت سلام مرا برسان » . من بی اختیار پرسیدم : بگویم چه کسی سلام رسانده ؟

او گفت : « بگو آن آخرین امام و آن منجی آخرالزمان که تو در رمز و راز عمر بلندش سرگردانی !

من همانم که تو سرگشته او شده ای !» تا به خودم آمدم دیگر آن آقا را ندیدم وهر چه

جستجو کردم ، پیدایش نکردم . آنجا بود که متوجه شدم امام زمان عزیزم را ملاقات کرده ام و

به این وسیله طول عمر حضرت نیز برایم یقینی شد.

از آن سال به بعد ایام محرم ، روز عرفه ، نیمه شعبان و یا هر مناسبت دیگری که می رید من .

شوهرم عاشقانه و به عشق آن حضرت خدمتش را می کنیم و آرزوی ما دیدن دوباره اوست .

کتاب ملاقات با امام زمان در عصر حاضر -ابوالفضل سبزی

 تاثیر نماز بر بیماری افسردگی

حضرت علی (ع) :

” خداوند هر گاه خیری بر بنده اش بخواهد به او كم خوابی و كم خوری و كم حرفی را تلقین

می كند .”

در مقاله گذشته از تاثیر نماز بر بهداشت خواب به نكته ای اشاره كردیم . حال در ادامه همان

موضوع باید گفت كه دانش پزشكی ظرف چند دهه اخیر موفق به اكتشاف مهمی پیرامون

خواب شده است و آن كشف بخشی مهم در طول خواب انسان به نام خواب REM بوده است .

(1) پس از آنكه حدود 45 دقیقه از به خواب رفتن انسان گذشت ، مرحله REM آغاز می شود و

به مدت كوتاهی حدود 10 تا 15 دقیقه ادامه می یابد .

در طول مرحله REM از خواب ، به طرز اسرار آمیزی تمام عضلات اسكلتی بدن از كار می افتد و

شخص كاملا بی حركت می شود و نوار مغزی شخص به جای حالت خواب ، حالت بیداری

كامل را نشان می دهد . بطوریكه در این حالت مغز از فعالیت بالایی برخوردار است .

در طی REM درجه حرارت بدن و ضربان قلب به طور غیر منتظره بالا می رود و حركات سریعی در

چشمان فرد دیده می شود كه وجه تسمیه این مرحله نیز می باشد ( مرحله حركات سریع

چشم RAPID EYE MOVEMENT) و چنانچه شخص را در این حالت بیدار كنیم به احتمال بسیار

قوی ابراز می كند كه در حال خواب دیدن بوده است . مرحله REM پس از 10 تا 15 دقیقه

متوقف می شود و پس از آن در طول خواب و به طور دوره ای و بطور منظم تكرار می شود . با

این وجود كل دوران R EM در طول یك خواب 8 ساعتی در اشخاص طبیعی 90 دقیقه خواهد بود

و قسمت اعظم آن در ساعات نزدیك به صبح به وقوع می پیوندد.

امروزه دانش پزشكی به اثبات رسانده است كه در بیماری افسردگی یكی از تظاهرات مهم ،

افزایش یافتن طول خواب REM نسبت به میزان طبیعی است . بطوریكه شخص افسرده به

میزانی بیش از سایر اشخاص خواب می بیند . یعنی زمان بیشتری را در مرحله REM بسر می

برد .

از این جهت یك مبنای مهم در تولید داروهای ضد افسردگی ایجاد داروهایی است كه كاهش

دهنده مرحله REM خواب باشند .( از جمله داروهای ضد افسردگی 3 حلقه ای )

علاوه بر این یك روش درمانی جدید برای بیماران افسرده ، بیدار نگه داشتن آنها ، برای كاهش

میزان REM می باشد . زمان نماز صبح كه در سوره مباركه ” اسراء ” با عنوان ” ان قران الفجر

كان مشهودا ” از آن نام برده شده است و مورد تاكید فراوان می باشد . بگونه ای قرار گرفته

است كه سبب كاهش دادن قابل ملاحظه میزان خواب REM در اشخاص می شوود .

همانطور كه خواندید قسمت اعظم خواب REM در حوالی صبح بوقوع می پییوندد و چنانچه

شخص خود را ملزم به بیداری صبحگاهی كند در حقیقت جلوی ورود خود به مرحله قابل

توجهی از خواب REM را گرفته است .

از این جهت بیداری صبحگاهی برای نماز خود به تنهایی می تواند به عنوان واكسنی در

پیشگیری از افسردگی و حتی دارویی در درمان افسردگی مطرح باشد .migna.irلازم به

توضیح است كه خواب REM در حد تعادل برای سلامت و رفع خستگی لازم است اما زیادی آن

منجر به مشكلات مختلف از جمله افسردگی می شود و نقش نماز بعنوان متعادل كننده میزان

REM

 مطرح است .
———————–
پاورقي:

1. در مورد خواب REM و ویژگیهای آن مطلب از : ” روانپزشكی كاپلان ـ سادوك ” ترجمه فارسی

دكتر پور افكار

اهميت بيت المقدس:

بيت ‏المقدس به دلايل متعددى، براى مسلمانان و جهان اسلام از قداست و اهميت ويژه ‏اى

برخوردار است:

يكم. فلسطين، سرزمينى است كه در آن اولين قبله مسلمين، دومين مسجد اسلام، سومين

حرم شريف (بعد از مكّه و مدينه) قرار دارد و بنا به فرموده امام على(ع) يكى از چهار قصر

بهشتى در دنيا (مسجدالحرام، مسجد النبى(ص)، مسجد بيت‏المقدس و مسجد كوفه)

است. اين شهر به يكسان براى پيروان هر سه دين ابراهيمى، مقدس است و قبله امت‏هاى

پيشين نيز بوده است.دايرة المعارف تشيع، ج 3، ص 558. در سيزده سال اول بعثت - كه پيامبر

(ص) در مكّه زندگى مى‏كردند - و نيز تا هفده ماه بعد از هجرت به مدينه، آن حضرت و

مسلمانان به سوى مسجدالاقصى نماز مى‏گزاردند.

دوم. مسجدالاقصى از جهت ديگرى هم براى مسلمانان حائز اهميت است و آن، قداست و

اهميت اسراء و معراج پيامبر اكرم(ص) است كه از مسجدالحرام به قصد مسجدالاقصى و از

آنجا به آسمان‏ها صورت پذيرفت. قرآن كريم در اين باره مى‏فرمايد: (سُبْحانَ الَّذِى أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ

 لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِى بارَكْنا حَوْلَهُ)؛اسراء (17)، آيه 1. «پاك و

منزه است خداى كه بنده‏اش را در يك شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصى - كه گرداگردش

را پربركت ساختيم - برد، تا آيات خود را به او نشان دهيم …». جمله «باركنا حوله» بيانگر اين

مطلب است كه مسجدالاقصى، علاوه بر اينكه خود سرزمين مقدس است، اطراف آن نيز

سرزمين مبارك و پربركتى از نظر مادى و معنوى است. اين سرزمين مقدس در طول تاريخ كانون

پيامبران بزرگ خدا و خاستگاه نور توحيد و خداپرستى بوده است.تفسير نمونه، ج 12، ص 10.

از حضرت امام صادق(ع) نقل شده است: «مسجدالاقصى يكى از مهم‏ترين مساجد اسلام

است و عبادت در آن فضيلت بسيار دارد».ر.ك: فصلنامه حضور، ش 40، بهار 1381، ص 111.

سوم. در شهر بيت المقدس، علاوه بر مسجدالاقصى، 36 مسجد ديگر وجود دارد كه 29

مسجد در داخل شهر و 7 مسجد نيز در خارج از بافت قديمى و در حومه شهر قرار دارد. علاوه بر

آن، مقبره‏ها و زيارتگاه‏هاى بسيارى از رهبران بزرگ اسلام و اصحاب پيامبر اكرم(ص) در اين

شهر واقع است.همان، ص 112.

چهارم. افزون بر مسأله قداست و پايگاه ممتاز بيت‏المقدس و اين سرزمين در منابع اصيل

اسلامى، آنچه كه در شرايط كنونى مسأله فلسطين را براى جهان اسلام از اهميت ويژه‏اى

برخوردار نموده، موضوع اشغال آن به وسيله صهيونيسم و استكبار جهانى و رويارويى جهان

غرب با جهان اسلام است. به گونه‏اى كه اشغال فلسطين، هرگز اشغال يك سرزمين و يك

كشور نيست؛ بلكه ايجاد يك كانون استعمارى ضداسلامى - آنهم در قلب جهان اسلام - در

جهت نابودى جهان اسلام و جلوگيرى از شكل‏گيرى مجدد تمدن اسلامى است. از اين رو قضيه

فلسطين علاوه بر بعد دينى، با استقلال، امنيت و منافع ملى ساير كشورهاى اسلامى نيز

شديداً در ارتباط است. اين واقعيتى است كه هم از آرمان‏ها، اصول و برنامه‏هاى نژادپرستانه و

توسعه طلبانه رژيم صهيونيستى (شعار گسترش اسرائيل از نيل تا فرات و ادعاى تصاحب

بسيارى از اماكن اسلامى) و هم از نظر تاريخى و عملكرد آن رژيم در قبال مردم فلسطين و

كشورهاى همجوار آن و بالاخره جهان اسلام، به خوبى قابل اثبات است. بنابراين اسرائيل براى

كشورهاى منطقه و جهان اسلام تهديدى بسيار جدّى است. مهم‏ترين اين تهديدها عبارت

است از:

4ـ تهديدهاى ناشى از فعاليت‏هاى نظامى؛

2-4. تهديدهاى ناشى از حضور سياسى؛

3-4. نقش عملكرد اقتصادى اسرائيل در منطقه؛

4-4. انرژى و مسائل مترتب بر آن؛

5-4. محيط زيست و منابع طبيعى.ر.ك، سيدحسين موسوى، تهديدهاى جديد امنيتى اسرائيل

در منطقه خاورميانه، مجله مطالعات منطقه‏اى، ش 8.

اسرائيل تاكنون خود را - مقيّد به معاهدات بين‏المللى - كه درباره منع توليد و استفاده از

سلاح‏هاى هسته‏اى و كشتار جمعى، منعقد شده، نكرده است. اسرائيل ششمين قدرت

هسته‏اى جهان است و برابر بعضى گزارش‏ها، اين كشور حدود 180 تا 200 كلاهك هسته‏اى

در اختيار دارد. تسليحات تهاجمى و اتمى اسرائيل با توجه به شمار جمعيتش، 150 برابر

تسليحات دفاعى اعراب است. غرب شديداً اسرائيل را پايگاه خط مقدم و حامى منافع مختلف

خود مى‏داند. و برترى و تسلط اسرائيل را بر منطقه و جهان اسلام خواستار است.

شهيد مطهرى در مورد اهميت قضيه فلسطين مى‏گويد: «اگر پيغمبر اسلام(ص) زنده مى‏بود

امروز چه مى‏كرد؟ درباره چه مسأله‏اى مى‏انديشيد؟ و الله و بالله! قسم مى‏خورم كه پيغمبر

اكرم(ص) در قبر مقدسش امروز از يهود مى‏لرزد … اين يهوديانى كه شما امروز اسمشان را

مى‏شنويد - موشه دايان، زلى اشكول، گلداماير - آخر ببينيد از كجاى دنيا آمده‏اند؟ مدعى

هستند كه اين سرزمين، سرزمين ما است … هدف مگر تنها همين است كه يك دولت كوچك

در آنجا تشكيل شود؟ … او مى‏داند كه يك دولت كوچك بالاخره نمى‏تواند آنجا زندگى كند؛ يك

اسرائيل بزرگ كه دامنه‏اش از اين طرف شايد ايران خودمان هم كشيده شود. به قول

عبدالرحمن فرامرزى: اين اسرائيل كه من مى‏شناسم، فردا ادعاى شيراز را هم مى‏كند و

مى‏گويد: شاعرهاى خود شما هميشه در اشعارشان اسم شيراز را گذاشته‏اند «ملك

سليمان». هر چه بگويى آقا! آن تشبيه است، مى‏گويد: سند از اين هم بهتر مى‏خواهيد؟ مگر

ادعاى خيبر را كه نزديك مدينه است، ندارند؟ مگر «روزولت» (رئيس جمهور آمريكا) به پادشاه

وقت عربستان سعودى پيشنهاد نداد كه شما بياييد اين شهر را به اينها بفروشيد؟

مگر اينها ادعاى عراق و سرزمين‏هاى مقدس شما را ندارند؟ و الله و بالله! ما در برابر اين قضيه

مسؤوليم. به خدا قسم! مسؤوليت داريم … و الله! قضيه‏اى كه دل پيغمبر اكرم(ص) را امروز

خون كرده است، اين قضيه است … [امروز] اگر [امام ]حسين بن على(ع) بود مى‏گفت: اگر

مى‏خواهى براى من عزاداى كنى، براى من سينه و زنجير بزنى؛ شعار امروز تو بايد فلسطين

باشد. شمر امروز موشه دايان است. شمر هزار و سيصد سال پيش مرد، شمر امروز را

بشناس …»شهيد مطهرى، حماسه حسينى، ج 1، سخنرانى استاد در عاشوراى 1390 (1348

 شمسى)..

علاوه بر اين «مسأله فلسطين، تنها يك مسأله اسلامى نيست؛ بلكه مسأله‏اى انسانى و

بشرى است و هر كس مى‏تواند با تكيه بر ارزش‏ها و مبانى انسانى، در مورد فاجعه فلسطين

قضاوت كند و واكنش نشان دهد»بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه دوم نماز جمعه (16/1/

81)..جهت مطالعه بيشتر ر.ك: ديپلماسى پنهان اسرائيل در كشورهاى عربى، امين مصطفى،

 ترجمه محمدجعفر سعديان؛

ارتباط صهيونيستى، آلفرد.م.ليليانتال، ترجمه سيدابوالقاسم حسينى (ژرفا)، نشر پژوهشگاه

فرهنگ و انديشه اسلامى، چاپ اول، پاييز 1379.

روز قدس:

در اولين ماه رمضان، پس از پيروزى انقلاب، امام خمينى(ره) - كه از ابتداى قيام، عليه رژيم

پهلوى و آمريكا از آزادى فلسطين و مردمش دفاع مى‏كردند - آخرين جمعه ماه رمضان را به

عنوان روز قدس اعلام كردند تا مسلمانان، آزادگان و مستضعفان جهان، در اين روز نداى آزادى

قدس را عليه مستكبران سر دهند و با تظاهرات و راهپيمايى و هر گونه اقدام ممكن، به جهاد

برخيزند. اين اقدام مهم و تاريخى حضرت امام(ره) اولاً براى زنده نگه داشتن مسأله فلسطين و

جلب توجه مسلمين و دولت‏هاى اسلامى به خطر صهيونيسم بود و ثانياً عكس العمل ناشى

از بصيرت و غيرت اسلامى، در برابر خيانت‏هاى سازشكارانه برخى دولت‏هاى عربى مانند انور

سادات بود. دولت مصر يكى از كشورهاى پشتيبان فلسطين بود و به همراهى سوريه، ساليان

سال به جنگ و ستيز با صهيونيست‏ها مى‏پرداخت؛ اما بعداً به ابتكار و حمايت آمريكا، در سال

1978 به انور سادات، رئيس جمهور وقت مصر به طور يكجانه در كمپ ديويد آمريكا صلحى رابا

صهيونيست‏ها به امضا رساند و نه تنها عملاً مصر را از گردونه درگيرى با دشمن صهيونيستى

خارج كرد؛ بلكه بهانه خوبى براى ساير دولت‏هاى كشورهاى اسلامى در سستى و بى

تفاوتى نسبت به مسأله مردم مظلوم فلسطين شد. خداوند سبحان خروج مصر را به واسطه

پيروزى انقلاب اسلامى در ايران به رهبرى امام خمينى جبران فرمودند. امام در 16 مرداد 1358

در پيام مهمى براى اعلام روز قدس، فرمود:

«من در طى ساليان دراز خطر اسرائيل غاصب را گوشزد مسلمين نمودم كه اكنون اين روزها به

حملات وحشيانه خود به برادران و خواهران فلسطينى شدت بخشيده است و به ويژه در جنوب

لبنان به قصد نابودى مبارزان فلسطيى پياپى خانه و كاشانه ايشان را بمباران مى‏كند. من از

عموم مسلمانان جهان و دولت‏هاى اسلامى، مى‏خواهم كه براى كوتاه كرده دست اين غاصب

و پشتيبانان آنان به هم بپيوندند و جميع مسلمانان جهان را دعوت مى‏كنم آخرين جمعه ماه

مبارك رمضان را - كه از ايام قدر است و مى‏تواند تعيين كننده سرنوشت مردم فلسطين نيز

باشد - به عنوان روز قدس انتخاب و طى مراسمى همبستگى بين‏المللى مسلمانان را در

حمايت از حقوق قانونى مردم مسلمان اعلام نمايند. از خداوند پيروزى مسلمانان را بر اهل كفر

خواستارم».صحيفه نور، ج 8، ص 229.

و در پيام ديگرى مى‏فرمايد:

«روز قدس يك روز جهانى است، روزى نيست كه فقط اختصاصى به قدس داشته باشد روز

مقابله مستضعفين با مستكبرين است. روز مقابله ملت‏هايى است كه در زير فشار ظلم آمريكا

و غيرآمريكا بودند … روزى است كه بايد مستضعفين مجهز بشوند در مقابل مستكبرين و دماغ

مستكبرين را به خاك بمالند … روز قدس روز اسلام است، روز قدس، روزى است كه اسلام را

بايد احيا كرد و احيا بكنيم و قوانين اسلام در ممالك اسلامى اجرا بشود. روز قدس روزى است

كه بايد به همه ابر قدرت‏ها هشدار بدهيم كه اسلام ديگر تحت سيطره شما - به واسطه

عمال خبيث شما - واقع نخواهد شد. روز قدس، روز حيات اسلام است. بايد مسلمين به

هوش بيايند، بايد بفهمند قدرتى را كه مسلمين دارند، قدرت‏هاى مادى، قدرت‏هاى معنوى

مسلمين - كه يك ميليارد جمعيت هستند و پشتوانه خدايى دارند و اسلام پشتوانه آنها است

و ايمان پشتوانه آنهاست - از چه بايد بترسند؟ … اسلام دين خدا است و بايد در همه اقطار،

اسلام پيشروى كند. روز قدس، اعلام يك همچو مطلبى است. اعلام اين مطلب است كه

مسلمين به پيش؛ براى پيشرفت در همه اقطار عالم. روز قدس فقط روز فلسطين نيست، روز

اسلام است، روز حكومت اسلامى است. روزى است كه بايد جمهورى اسلامى در سرتاسر

كشورها، بيرقش افراشته شود. روزى است كه بايد به ابرقدرت‏ها فهماند كه ديگر آنها

نمى‏توانند در مالك اسلامى پيشروى كنند. من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اكرم

مى‏دانم. روزى است كه بايد ما، تمام قواى خودمان را مجهز كنيم و مسلمين از آن انزوايى كه

آنها را كشانده بودند، خارج شوند و با تمام قدرت و قوت در مقابل اجانب بايستند …»همان، ج 5، ص 286..

دستاوردها:

اعلام روز جهانى قدس از سوى حضرت امام(ره) و گسترش اين مسأله به ساير كشورهاى

اسلامى، فلسطين را از مسأله‏اى داخلى بودن، خارج و آن را به عنوان يكى از مهم‏ترين مسائل

جهان اسلام، تبديل كرد. اين مسأله باعث آگاهى، بيدارى و اتحاد جهان اسلام، در قبال اهداف

شوم آمريكا و صهيونيسم بين‏الملل شد و افكار عمومى جهان اسلام را به كانون اين توطئه‏ها،

سوق داد.

اين موضوع و اهتمام حضرت امام(ره) به موضوع فلسطين، در داخل آن كشور نيز داراى تأثيرات

بسيار ارزنده‏اى بود؛ پس از دهه‏هاى 50 تا 70 - كه اسلام از صحنه فلسطين خارج بود - مجدداً

مسأله فلسطين به مركزيت نهضت اسلامى معاصر منتقل شد و با اين پشتوانه جديد، به

مقابله با پديده اسرائيل رفت.شقاقى، فتحى ابراهيم، انتفاضه و طرح اسلامى معاصر، تهران،

انتشارات بين‏المللى الهدى، 1371، ص 4.

از اين به بعد اصول جهاد، شهادت و فداكارى در راه هدف - كه نمادهاى شيعيان و شعارهاى

انقلاب ايران بود - به عنوان اصول اساسى جهاد اسلامى فلسطين مطرح شد. شيخ عبدالعزيز

عوده مى‏گويد: «انقلاب خمينى(ره) مهم‏ترين و جديدترين تلاش در بيدارسازى اسلامى، براى

اتحاد ملت‏هاى مسلمان بود». او مى‏گويد: «ايران تنها كشورى بود كه واقعاً بر روى مسأله

فلسطين متمركز شد».كديور، جميله، رويارويى انقلاب اسلامى ايران و آمريكا، انتشارات

اطلاعات، 1374، ص 114.

جهاد اسلامى فلسطين اعلام كرد: «مسأله فلسطين يك مسأله اسلامى است، نه يك

مسأله ملى كه تنها مربوط به فلسطينيان باشد و يا يك مسأله عربى كه فقط به اعراب ارتباط

داشته باشد. اين مسأله، مسأله جهان اسلام است».همان.

احياى اسلام اصيل و اقبال مردم فلسطين به طرف آن، شكل‏گيرى گروه‏هاى مبارز فلسطين با

تكيه بر آموزه‏هاى اصيل اسلامى، گسترش روز افزون انتفاضه و در پى آن ايجاد وحشت و

ناامنى براى اشغالگران متجاوز، به چالش كشاندن سياست‏هاى رژيم صهيونيستى و … از

ديگر نتايج اين موضوع مهم است.

کامپیوتر روشن بود. نرم افزار جدیدی که خریده بودم، روی دستگاه نصب کردم؛

نمایش، جستجو، آیات، روایات و … . وارد منوی جستجو شدم. می خواستم کلمة

«مسلمان» را جستجو کنم، خواستم «مسلمان» بنویسم، «سلمان» نوشتم.

روایتی روی صفحة مانیتور، میخ کوبم کرد: یکی از یاران امام صادق(ع) از ایشان،

سخنی را نقل کرده بود:

- چقدر از شما می شنوم که سلمان فارسی را نام می برید؟

- نگو سلمان فارسی، بگو سلمان محمدی. می دانی چرا سلمان، اینقدر نزد ما

عزیز و گرامی است؟

- نه نمی‌دانم مولای من!

- سلمان، به خاطر سه ویژگی نزد ما عزیز و گرامی است:

خواستة امیر‌المؤمنین علی (ع)را بر خواستة خود مقدم می داشت.

محرومان و فقرا را دوست داشته و بر ثروتمندان ترجیح می داد.

علم و عالمان را گرامی می‌داشت.

سلمان، عبد صالح خدا ، حق گرا و مسلمان بود و از مشرکین نبود.

دوباره مرور کردم: خواستة امیر‌المؤمنین  علی (ع) را بر خواسته خود مقدم می

داشت؛ یعنی، خواستة امام زمان خود را بر خود و خواسته‌اش مقدم می‌داشت.

راستی! سلمانِ، اگر امروز بود چه می‌کرد؟ من که این قدر به ایرانی بودن

«سلمان» مباهات می‌کنم، من چه؟ من چقدر خواستة آقا را در نظر گرفته‌ام؟ موقع

حرف؟ موقع کار؟ موقع نگاه؟ موقع…؟ چقدر حساب کرده‌ام آقا این کار را دوست

دارد یا نه؟ آقا می‌پسندد یا…؟


 

هارولد‌بور از دانشگاه ییل برای اولین بار با انجام یک آزمایش ساده،به وجود میدان مغناطیسی

در اطراف موجود زنده پی‌برد.او با توجه به یک مولد الکتریکی که در آهن‌ربا در داخل سیم‌پیچ

دوران می کند و وجریان تولید می‌کند،سمندری را در یک ظرف آب‌نمک قرار داد و ظرف را به دور

سمندر چرخاند.الکترودهایی که در این ظرف وجود داشتند و به یک گالوانومتر حساس متصل

شده‌بودند،یک جریان متناوب را نشان می‌دادند.زمانی که بور این آزمایش را بدون سمندر انجام

داد،گالوانومتر هیچ جریانی را نشان نداد.این بدان معنا بود که در اطراف موجود زنده میدانی

وجود دارد که خاصیت مغناطیسی هم دارد.بور این وسیله را بر روی دانشجویان داوطلب خود

امتحان کرد و مشاهده نمود که این میدان در بدن انسان هم وجود دارد وکاملا تابع رویدادهای

اساسی زیست شناختی بدن است.او این میدان رامیدان حیاتی نامید چون هرگاه حیات از

بین برود،میدان حیاتی هم از بین می‌رود.به گونه‌ای که یک سمندر مرده که در دستگاه بود

هیچ پتانسیلی به وجود نمی‌آورد.

55تشکیل میدان مغناطیسی بدن:

همانگونه که می‌دانید،در بدن ما میلیونها عصب وجود دارد که کار انتقال پیام در بدن ما بوسیله

تحریک الکتریکی این عصبها صورت می گیرد.در اثر شارش بار در اطراف آنها در بدن ما یک

میدان تشکیل می‌شود و میدان بدن ما در اثر فعالیت همزمان میلیونها عصب به وجود می‌آید.

امواج مغزی:

دستگاه موج‌نگار مغز چهار نوع منحنی از امواج مغزی را ا رائه می‌دهند که عبارتند

از:آْلفا،بتا،دلتا و تتا.ریتمهای دلتا کندترین امواج مغزی را با تناوب از 1تا3 دور در ثانیه بوده و

اغلب در خواب عمیق ظاهر می‌شوند.به نظر می‌رسد که ریتمهای تتا که دارای تناوب 4تا7دور

درثانیه می باشند به خلق و خوی بستگی داشته باشند.ریتمهای آلفا از 8تا 12 دور در ثانیه،در

اوقات تفکر،تامل آزاد رخ داده و در صورت تمرکز حواس و توجه قطع می‌شوند و بالاخره ریتمهای

بتا با تناوب 13الی22 دور در ثانیه،ظاهرا منحصر به نواحی جلوئی مغز،یعنی جایی که

فعالیتهای پیچیده مغزی رخ می‌دهد می‌باشند.امواج آلفا امواج بسیار مهمی هستند که

بوسیله هانس‌برگر آلمانی کشف شدند و به گفته وی با نوعی هوشیاری و خود‌اگاهی

معطوف به درون ظاهر می‌شوند تغییرات فیزیولوژی مهمی در بدن ایجاد می‌کنند مثل تمرکز و

یادگیری و…

میدان مغناطیسی بدن و امواج مغزی در معرض خطر

حتما تا به حال‌در باره خطرات گوشی‌های موبایل یا زندگی در نزدیکی نیروگاهای برق چیزهایی

شنیده‌اید.بنابر تحقیقات پروفسور لای امواج مغناطیسی که از نیروگاهای برق یا وسایل برقی

مثل سشوار و ریش‌تراش برقی و…ساطع می‌شود به DNA سلولهای مغزی آسیب می‌رساند

و قابلیت ترمیم را در آنها از بین می‌برد.میدانهای مغناطیسی خارجی علاوه بر آسیب به DNA

مغز اثر منفی دیگری به بدن دارند.این میدان ها باعث اختلال در میدان مغناطیسی طبیعی بدن

می‌شوند.همانطور که می‌دانید نزدیک به 70%از بدن مارا آب فراگرفته و مولکولهای آب به

صورت دوقطبی هستند و زمانیکه ما در معرض یک میدان مغناطیسی خارجی قرار می

گیریم،این مولکولها در جهت آن میدان قرار می‌گیرند و این پدیده باعث می‌شود نظم میدان

مغناطیسی ما به هم بریزد.

علاوه بر عوامل خارجی یکسری عوامل داخلی نیز وجود دارند که باعث می‌شوند اختلال در

میدان بدن ایجاد شود.مهمترین آنها بارهای الکتریکی هستند که هنگام شارش بار در عصب در

اطراف آن به وجود می آیند و به صورت الکتریسیته ساکن در بافتهای بدن ذخیره می‌شوند و

میدانی که در اطراف این بارها بوجود می‌آیند در میدان بدن ایجاد خلل می‌کنند.این‌بارها به

خصوص در نقاطی که تراکم اعصاب بیشتر است ذخیره می‌شوند و به دلیل این که هم تراکم

زیادی دارند و هم در نزدیکی عصبهای بیشتر و مهمتری قرار دارند، برای بدن به شدت مضر

هستند.از جمله این نقاط ناحیه سر و دستها و قسمت مچ و به پایین است و در بین این سه

قسمت،سر اهمیت ویژه‌ای دارد چون بارهای ذخیره شده در آن علاوه بر ایجاد خلل درمیدان

مغناطیسی مغز باعث اغتشاش در امواج مغزی نیز می‌شوند.

به ظاهر ما روزانه تنها دقایقی را در معرض میدان مغناطیسی هستیم.مثل موبایل یا سشوار و

غیره.اما در طول دوران زندگی خود در معرض میدانی بسیار قوی هستیم و آن میدان

مغناطیسی زمین هست.عوامل داخلی اغتشاش در میدان بدن ما هم فعالیت‌های حیاتی و

اجتناب‌ناپذیری هستند که در تمام طول عمر ما در جریان هستند پس چگونه می‌توان باعث

خلل این اثرات سو که باعث اختلال در بدن ما و بیماریهایی مثل سرطان می‌شوند را خنثی

کرد؟

در اینجاست که باید گفت خداوند راه حل تمام این سوالات را در یک عمل ساده که امکان آن

برای همه افراد وجود دارد و بیش از چند دقیقه هم وقت نمی برد و هیچ ضرری هم ندارد به

انسان هدیه داده و آننماز است.

آنگونه که از تصاویر به دست آمده از میدان مغناطیسی زمین پیداست، به طور شگفت انگیزی

اگر انسان در هر نقطه از زمین رو به قبله بایستد، میدان مغناطیسی بدنش بر میدان

مغناطیسی زمین منطبق می گردد و در مدتی که در نماز است میدان بدنش منظم می شود.

یکی از نکات بسیار جالبی این است که در بدن زنان ماهی یکبار تغییر ولتاژ شدید ایجاد می

شود و میدان بدن به منظمترین حالت خود می رسد و به همین دلیل است که زنان نیازی

ندارند در این مدت نماز بخوانند.

اخیرا هم کشف شده است که علت اینکه قلب زنان منظم تر و قویتر از مردان میزند و دلیل آن

همین تغییر ولتاژ هست.

نماز و بارهای الکتریکی

بارهای زائدی که در اثر تحریکات الکتریکی اعصاب به وجود می آیند هم شبیه میدان بدن و هم

بر امواج مغزی اثر سو دارند. و این اثرات در نواحی که اعصاب در آن تحرک بیشتری دارند،

خطرات جدیتری ایجاد می کنند و باید هرچه سریعتر از آن نواحی دور شوند. به طرز حیرت آوری

می بینیم که این نواحی دقیقا نواحی هستند که در وضو شسته می شوند و

بنابر تحقیقات صورت گرفته، بهترین راه دفع این بارهای زائد استفاده از یک ماده رساناست که

سریعترین و ارزانترین و بی ضررترین ماده برای این کار آب است و جالب اینجاست که آب هرچه

خالص تر باشد سریعتر بارهای ساکن را از بدن ما به اطراف گسیل می دهد و هیچ مایعی مثل

آب خالصی که در وضو به انسان سفارش شده این اثر را ندارد.

نماز و امواج مغزی:

با دفع بارهای زائد بدن در وضو امواج مغزی در ایده الترین حالت قرار می گیرند. علاوه بر آن

حالت تمرکزی که در هنگام نماز در انسان به وجود می آید، تشعشع امواج آلفا را به اندازه قابل

توجهی بالا می برد و توانایی مغز را در تولید این امواج بالا می برد.

در جهان امروز انسان‌ها به طور خواسته يا ناخواسته در معرض انواع جريانات الكترومغناطيس

قرار دارند و بدن روزانه مقدار زيادي از اين‌گونه امواج را دريافت مي‌كند. اين امواج از طريق

دستگاه‌هاي برقي و تجهيزات الكترونيكي و مخابراتي وارد بدن مي‌شوند .

اتومبيل، رايانه، كنترل از راه دور تلويزيون و در پاركينگ، تلفن همراه و… همگي بدن انسان را

احاطه كرده‌اند . انسان‌ها نمي‌توانند بدون آنها زندگي كنند، زيرا اين‌گونه دستگاه‌ها و تجهيزات

براي رفاه و آسايش زندگي مادي خود توليد كرده‌اند و حالا خود طعمه اين فناوري شده‌اند .

يافته هاي جديد درباره ي سجده كردن :

بر اساس تازه‌ترین پژوهش‌های علمی، سجده کردن انسان را از بیماری‌های روحی، جسمی و

هم‌چنین سرطان حفظ می‌کند.

به گزارش شیعه نیوز به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پروفسور محمد ضیاءالدین

حامد از اساتید علوم بیولوژیک و از مسوولان پژوهشگاه مرکز تکنولوژی قاهره با اعلام این خبر

اظهار داشت:

در قرن حاضر که انسان از هر جهت در معرض الکترومغناطیس‌ها قرار دارد و هم‌چنین نیاز انسان

به تخلیه اشعه‌های زائد وجود دارد، دریافتیم که تخلیه این اشعه‌ها از طریق سجده کردن

صورت می‌گیرد.

وی ادامه داد: بر اساس یافته‌های موجود، هر اندازه که محور طولی انسان کاهش یابد، میزان

در معرض اشعه‌های الکترومغناطیسی قرار گرفتن او نیز کم می‌شود.

در زمان سجده کردن هم محور طولی انسان و هم به دنبال آن میزان تاثیرگذاری الکتریسیته‌ها

کم می‌شود و سپس عمل تخلیه از طریق تماس پیشانی با زمین صورت می‌گیرد، البته در

زمان سجده به دلیل آنکه دیگر نقاط بدن هم با زمین ارتباط می‌یابند، عمل تخلیه آسان تر انجام

می‌شود و انسان از بیماری‌های روحی، جسمی و حتی سرطان در امان می‌ماند.

وی افزود: شیوه درست تخلیه الکتریسیته‌ی بدن به همان شیوه‌ای است که انسان در زمان

نماز گزاردن دارد و به سوی مکه نماز می‌خواند، چرا که این حالت بهترین حالت است و شخص

احساس آرامش و راحتی بیشتری خواهد داشت.

یک دانشمند غیر مسلمان (از اروپا) نیز تحقیقاتی را مبتنی بر یافتن راهکاری برای خارج کردن

امواج مضر الکترومغناطیسی که به بدن آسیب می رساند، انجام داده است .

سجده :

بدن شما به طور روزانه مقدار زیادی امواج مضر الکترومغناطیس دریافت میکند.

شما امواج الکترو مغناطیس را از طریق تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی که استفاده می کنید

و نمی توانید کنار هم بگذارید ، نا خواسته دریافت می کنید .

همچنین از طریق لامپهای روشن که حتی برای یکساعت هم خاموش نمی شوند

شما منبعی هستید که مقدار زیادی امواج الکترومغناطیس دریافت می کنید.به عبارت دیگر

شما با امواج الکترومغناطیس شارژ می شوید بدون اینکه بفهمید!سردرد هستید! احساس

ناراحتی می کنید!تنبلی در کار و درد در مکان های مختلف! این را فراموش نکنید وقتی بعضی

از این علایم را احساس کردید!راه حل همه اینها چیست!!؟؟

با گذاشتن پیشانی تان بیشتر از یک بار بر زمین، زمین امواج الکترومغناطیس مضر را تخلیه

خواهد کرد!این شبیه زمین کردن ساختمانهایی است که احتمال برخورد سیگنالهای الکتریکی

(مانند رعد و برق) وجود دارد تا امواج از طریق زمین تخلیه شود.بنابراین سر را بر خاک بگذارید

تا امواج الکتریکی مضر تخلیه شود!

آنچه این تحقیق را بیشتر شگفت انگیز می کند این است که :

بهتر است پیشانی تان را بر خاک بگذارید!

و آنچه از این شگفت انگیزتر است این است که :

باز بهتر است رو به مرکز زمین باشید .چرا که در این حالت امواج الکترومغناطیس بهتر تخلیه

خواهد شد.

و حالا وقتی است که پی به عظمت خالق یکتا و آفریننده بی همتا ببرید چرا که :

بر اساس اصول علمی ثابت شده که مکه مرکز زمین است.و کعبه دقیقا درست مرکز زمین

است

بنابراین سجده در نمازتان بهترین راه برای تخلیه سیگنالهای مضر از بدن است .

سجده بر خاک همچنین کمال مطلوب برای نزدیکی به قادر مطلق است.

البته ما به خاک نمی افتیم تا فقط امواج الکترومغناطیس مضر بدنمان تخلیه شود، بلکه برای

اطاعت خدای قادر متعال سجده می کنیم!

ما به فرمان خدا اعتقاد داریم که همیشه در آن معرفتی است! ایمان ما بخاطر آفریننده است!

او همه چیز را میداند!

این یافته ها ثابت می کند که جزء جزء برنامه ها و دستورات دین ما هدفمند می باشد .

اما،از آنجا که برای دستورات دین اسلام یقینا دلیل علمی هم وجود دارد ، لازم است هر

اکتشافی در این زمینه بدون اغراق به مردم نشان داده شود تا بیشتر و عمیق تر با مفاهیم

دین اسلام آشنا شوند؛ البته علم هنوز یک نوزاد است و تا بلوغ راهی بس طولانی در پیش

دارد و به قول انیشتن : من انیشتن مثل کودکی می مانم که در ساحل اقیانوس علم مشغول

بازی کردن با ماسه ها هستم . ( بعضی ها که چهار کلاس خوانده اند و فکر می کنند دژ علم و

معرفت را تسخیر کرده اند اندکی در این جمله انیشتن بیشتر تفکر و تامل کنند)

جمعیت زیادی دور حضرت علی حلقه زده بودند. مرد وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب

پرسید

-یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟

-علی در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و

فرعون و هامان و شداد.

مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد.

در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:

-اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر

جمعیت ایستاده بود پرسید:

-علم بهتر است یا ثروت؟

علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ

کنی. نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.

در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد،

-و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است،

ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!

هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار

دوستانش می‌نشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:

-یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟

-حضرت‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم

می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.

نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر

ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد.

-حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را

بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.

با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه ‌کردند. یکی از میان

جمعیت گفت: حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش

را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی

شروع به سخن کرد:

-یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟

امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس

و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد. همهمه‌ای در میان مردم افتاد؛ چه

خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و

گاهی به تازه‌واردها دوخته می‌شد.

در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌علی وارد مسجد

شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید:

-یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟

-امام دستش را به علامت سکوت بالا برد و فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان

کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.

مرد آرام از جا برخاست و کنار دوستانش نشست؛ آن‌گاه آهسته رو به دوستانش کرد و گفت:

بیهوده نبود که پیامبر فرمود: من شهر علم هستم و علی هم درِ آن! هرچه از او بپرسیم،

جوابی در آستین دارد، بهتر است تا بیش از این مضحکة مردم نشده‌ایم، به دیگران بگوییم،

نیایند! مردی که کنار دستش نشسته بود، گفت: از کجا معلوم! شاید این چندتای باقیمانده را

نتواند پاسخ دهد، آن‌وقت در میان مردم رسوا می‌شود و ما به مقصود خود می‌رسیم! مردی که

آن طرف‌تر نشسته بود، گفت: اگر پاسخ دهد چه؟ حتماً آن‌وقت این ما هستیم که رسوای مردم

شده‌ایم! مرد با همان آرامش قلبی گفت: دوستان چه شده است، به این زودی جا زدید! مگر

قرارمان یادتان رفته؟ ما باید خلاف گفته‌های پیامبر را به مردم ثابت کنیم.

در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید،

-که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با

صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.

سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمی‌گفت. همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده

شده بودند که…

نهمین نفر وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید: یا علی! علم بهتر است یا

ثروت؟ امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان

را سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.

نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را

می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر

مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبه‌رو چشم دوخت. مردم که فکر

نمی‌کردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:

-یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟ نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن

صدای علی مردم به خود آمدند:

علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان

علم همواره فروتن و متواضع‌اند.

فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود. سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از

میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند، صدای امام را شنیدند که

می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ

متفاوتی می‌دادم.

*ما در درياي زندگي در معرض غرق شدن هستيم؛ دستگيري وليّ خدا لازم است

تا سالم به مقصد برسيم. بايد به وليّ عصر (عج) استغاثه کنيم که مسير را روشن

سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد.

* دعاي تعجيل فَرج، دواي دردهاي ما است.

* با وجود اعتقاد داشتن به رئيسي که عينُ الله الناظره است، آيا مي توانيم از نظر

الهي فرار کنيم و يا خود را پنهان کنيم؛ و هر کاري را که خواستيم، انجام دهيم؟!

چه پاسخي خواهيم داد؟!

* علايمي حتميّه و غير حتميّه براي ظهور آن حضرت ذکر کرده اند. ولي اگر خبر

دهند فردا ظهور مي کند، هيچ استبعاد ندارد! لازمه اين مطلب آن است که در

بعضي علايم، بَداء صورت مي گيرد و بعضي ديگر از علايم حتمي هم، مقارن با

ظهور آن حضرت اتفاق مي افتد.

* انتظار ظهور و فرج امام زمان (عج)، با اذيّت دوستان آن حضرت، سازگار نيست!

* مهمتر از دعا براي تعجيل فرج حضرت مهدي (عج)، دعا براي بقاي ايمان و ثبات

قدم در عقيده و عدم انکار حضرت تا ظهور او مي باشد.

* افسوس که همه براي برآورده شدن حاجت شخصي خود به مسجد جمکران مي

روند، و نمي دانند که خود آن حضرت چه التماس دعايي از آنها دارد که براي تعجيل

فَرَج او دعا کنند!

* قلبها از ايمان و نور معرفت خشکيده است. قلب آباد به ايمان و ياد خدا پيدا کنيد،

تا براي شما امضا کنيم که امام زمان (عج) آن جا هست!

* اشخاصي را مي خواهند که تنها براي آن حضرت باشند. کساني منتظر فرج

هستند که براي خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه براي برآوردن حاجات

شخصي خود!

* چه قدر بگوييم که حضرت صاحب (عج) در دل هر شيعه اي يک مسجد دارد!

* هر کس که براي حاجتي به مکان مقدّسي مانند مسجد جمکران مي رود، بايد

که اعظم حاجت نزد آن واسطه فيض، يعني فرجِ خود آن حضرت را از خدا بخواهد.

*حضرت غائب (عج) داراي بالاترين علوم است؛ و اسم اعظم بيش از همه در نزد

خود آن حضرت است. با اين همه، به هر کس که در خواب يا بيداري به حضورش

مشرّف شده، فرموده است: براي من دعا کنيد!

* راه خلاص از گرفتاري ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات براي فرج وليّ

عصر (عج)؛ نه دعاي هميشگي و لقلقه زبان… بلکه دعاي با خلوص و صدق نيّت و

همراه با توبه

از آياتي كه هوش از سر هوشمندان بزرگ عرب، چون “ابن مقفّع” ـ كه به قصد آوردن يك چهارم

قرآن همّت گمارده بوده ـ ربوده، بلكه همه‌ي‌ ناموران اديب و دانشوران را به اعجاب وا داشته،

اين آيه است: ” و قيل يا أرض ابلعي ماءكِ ويا سماء اقلعي وغيض الماء و قضي

الأمر و استوت علي الجوديّ و قيل بعداً للقوم الظالمين” سوره‌ي‌ هود، آيه‌ي‌ 44؛ و

گفته شد: اي زمين! آب خود را در کام گیر، و اي آسمان! ابر آب ريز را بركن (قطع نما) و ته

مانده‌ي‌ آب فروكش شد. فرمان پايان يافت و كشتي بر كوه جودي قرار گرفت و گفته شد: گروه

ستمکار دور باد!

تاكنون نزديك به سي صفت ادبي هنري در اين آيه هويدا شده است:

1. مناسبت و موازنه‌ي‌ كامل و تام، بين واژه‌هاي ” إبلعي ” و ” إقلعي “.

2. استعاره در “إبلعي” و “إقلعي"؛ بدين‌گونه كه “ارض” (زمين) به حيوان بلعنده تشبيه شده

است و بلعيدن كه از ويژگي‌هاي حيوان است، براي ارض آمده است. در ” يا سماء اقلعي” نيز

“استعاره بالكنايه” به كار رفته است؛ چون ” قلع” به معناي بركندن است و اين‌جا به آسمان

فرمان داده شده است كه اين پرده‌ي‌ آب ري (ابر) را بركند.

3. طباق بين “ارض” و “سماء"؛ طباق، آوردن دو واژه است به گونه‌اي كه آن دو واژه با هم

مخالف يا متضاد باشند؛ مانند سروده‌ي‌ سعدي:

بخنديد و بگريست مرد خـداي *** عجب ماند سنگين دل تيره راي

در دو واژه‌ي‌ “بخنديد” و “بگريست"، صنعت طباق به كار رفته است. همچنين مانند: “ممّا

خطيئاتهم أُغرقوا فأُدخلوا ناراً“؛ در اثر گناهانشان غرقه گشتند و در آتش در آورده شدند ”

سوره‌ي‌ نوح، آيه‌ي‌ 25؛ زيرا غرق كردن، صفت آب است. پس، گويا بين آب و آتش جمع شده

است.

4. مجاز حذف در “ياسماء اقلعي"؛ در اصل، “يا مطر السّماء” بوده است.

5. اشاره (بيان رمزي معاني بسيار) ـ در جمله‌ي‌ “غيض الماء"؛ يعني ته مانده‌ي‌ آب فروكش

شد. اين عبارت، حكايت از چند معنا دارد:

الف. باران پايان يافته است.

ب. زمين، آب را به كام گرفته است.

ج. ته مانده‌ي‌ آب نيز فرو رفته است.

6. جناس لاحق، بين واژه‌ي‌ “ابلعي” و “اقلعي"؛ اين دو واژه، در همه چيز همگون است و تنها

در يك حرف با هم تفاوت دارد. اين همگوني را جناس لاحق گويند؛ مانند شعر حافظ:

عكـس روي تـو چـو در آيـنـه‌ي‌ جـام افـتـاد *** عارف از خنده‌ي‌ [پرتو] مي در طمع خام افتاد

كه بين “جام” و “خام” جناس است. نيز مانند واژگان “تمرد” و “تفرّد” در:

تـمـرّد سـر زلـف و تـفـرّد دهـنـت *** يكي كمند كشاند و يكي فشاند عبير

7. اِرداف؛ ارداف، آوردن واژه‌اي به جاي واژه ديگر است، به انگيزه‌ي‌ نشان دادن لطيفه يا

نكته‌اي؛ چنان‌كه در آيه‌ي‌ مورد بحث، به جاي عبارت “جلست علي الجوديّ” يا ” و استقرّت

علي الجوديّ” (بر كوه جودي نشست يا استقرار يافت) تعبير"استوت علي الجودي” آورده

شده است؛ يعني كشتي بر كوه استوار شد و به سويي گرايش نداشت.

8. تمثيل از هلاك كفرپيشگان، با جمله‌ي‌ “قضي الأمر“؛ اين عبارت، دور از معناي موضوع براي

هلاكت است و تنها تمثيل است.

9. تعليل (نشان دادن انگيزه و علّت چيزي) در آيه؛ چون انگيزه‌ي‌ استقرار كامل كشتي، فرو

كش شدن آب است: “غيض الماء".

10. صحت تقسيم؛ اين آيه، همه‌ي‌ اقسام آب را شامل است. هنگامي كه آب كاهش مي‌يابد

و وقتي كه آسمان نمي‌بارد و‌ زماني كه آب از زمين جوشش نمي‌كند و هنگامي كه آب به

شكل كلّي نابود مي‌شود؛ يعني ته مانده‌ي‌ آب به كام زمين مي‌رود.

11. احتراس يا تكميل (ابهام و ايهام زدايي)؛ توهّم فراگير بودن عذاب و اين‌كه آب انباشته،

شايستگان را نيز فرا گرفته، با جمله‌ي‌ “بُعداً للقوم الظّالمين” زدوده شده است؛ چون عبارت ياد

شده مي‌رساند كه عذاب، تنها ستم پيشگان را فرا گرفته و آن‌ها را هلاك كرده است.

12. مساوات (برابري لفظ با معنا)؛ يعني در آيه‌ي‌ مورد بحث، هرگز الفاظ بيش از محتواي آيه به

كار گرفته نشده است.

13. حسن النّسق؛ در اين آيه، جمله‌ها زنجير وار با شكل و صورت زيبايي كنار هم چيده شده

است؛ يعني فرو رفتن آب زمين و قطع شدن آب آسمان و بلعيده شدن ته مانده‌ي‌ آب به

وسيله‌ي‌ زمين و استقرار يافتن كشتي بر كوه و نابود شدن ستم‌كاران، همگي به شكلي زيبا

چيده شده است.

14. ائتلاف لفظ و معنا يا همگوني و همخواني واژه با محتوا؛ يعني اگر معنا فخيم است، واژه‌ها

نيز فخيم باشد و اگر معنا روان است، واژه‌ها نيز روان باشد و اگر معنا غريب و دور از دسترس

است، واژه‌ها نيز آن‌گونه باشد. در اين آيه‌ي‌، واژه‌ها معناي مقصود را كاملا ً ادا كرده‌اند.

15. ايجاز (كوتاهي لفظ و گستردگي محتوا)؛ اين آيه، حدود بيست واژه دارد كه تبلوري است

ازامر و نهي و خبر و انشا و منادي و نَعْت و سعادت و شقاوت و حكايت و… كه شرحي بس دراز

مي‌طلبد.

16. تفهيم؛ آغاز آيه، بر پايان آن دلالت دارد و سرانجام كار را مي‌فهماند.

17. تهذيب (تركيب خوش‌آهنگ و نيكوي واژه‌ها)؛ واژگان آيه از تنافر دور است و از پيچيدگي

پيراسته.

18. حسن البيان (شيوايي شيوه بيان)؛ شنونده در فهم معناي آيه درنگ ندارد و چيزي از معنا

بر او مشكل نمي‌نمايد.

19. اعتراض؛ در اين آيه ،جمله‌هاي “غيض الماء” و “قضي الأمر” و “استوت علي

الجوديّ” معترضه است تا بفهماند كه فروكش شدن آب و فرجام يافتن رخداد طوفان و استقرار

كشتي در فاصله دو فرمانِ “قيل يا سماء” و “قيل بعداً” انجام پذيرفته است.

20. كنايه؛ در آيه به فاعل “غيض” و “قضي” و “قيل يا أرض” و “قيل بعداً” و به قايل و گوينده‌ي‌

“يا أرض ابلعي” و “يا سماء اقلعي” تصريح نشده است كه نشان از قدرتي قهّار و توانمند

بسيار با عظمت دارد.

21. تعريض؛ با جمله‌ي‌ “بعداً للقوم الظّالمين” به همه‌ي‌ ظلم پيشگان، گوشه زده است كه

آنان نيز در مسير هلاكند؛ آن سا ن كه گروهي با طوفان هلاك شدند.

22. انسجام؛ واژه‌ها روان و آبشار گونه و به رواني آب، بر زبان جاري مي‌شود.

23. تمكين؛ فاصله‌ي‌ جمله‌ها به خوبي رعايت‌ شده و آرام و مطمئن ترتيب يافته است.

24. ابداع؛ از گرد آمدن چند صفت و هنر ادبي، صفت ديگري به نام “ابداع” پديد مي‌آيد.

25. اشتمال آيه بر برخي از بحرهاي شعر و ادب؛ چنان‌كه “قيل يا أرض ابلعي ماءك” بر وزن

مستفعل مستفعل فاعل، و جمله‌ي‌ “يا سماء اقلعي” بر وزن مفاعل مفاعل مي‌باشد.

26. قرار دادن و تنزيل كسي كه عقل ندارد، در ندا و خطاب، به جاي كسي كه از خرد برخوردار

است؛ مانند: “يا أرض” و “يا سماء".

27. ايهام؛ ايهام به كارگيري واژه‌اي است كه داراي دو يا چند معنا باشد؛ معناي نزديك و معناي

دور، تا شنونده از آنْ معناي نزديك بفهمد و هدف گوينده معناي دور باشد؛ مانند اين كه شاعري

با تخلّص “باقي” چنين سرايد:

آن كه او سرمست جام ساقي است *** نـام او انـدر دو عـالـم باقـي است

در آيه‌ي‌ مورد بحث، واژه‌ي‌ “جوديّ"، دو معنا دارد؛ يكي كوه جودي (آرارات طبق برخي از نقل‌ها)

و ديگري مشكي كه پر از باد مي‌شد و كشتي‌هاي بادي را بر آن استوار مي‌كردند.

28. پاسداري از سجع و رَويِ آخر آيات؛ زيرا آيه‌ي‌ پيشين با جمله‌ي‌ “…فكان من المغرقين”

سوره‌ي‌ هود، آيه‌ي‌ 43 و آيه‌ي‌ پسين با جمله‌ي‌ “وأنت أحكم الحاكمين” سوره‌ي‌ هود، آيه‌ي‌ 45

  پايان يافته است. از اين‌رو، آيه‌ي‌ محل بحث نيز با كلمه‌ي‌ “الظالمين” خاتمه مي‌يابد.

29. تكرار غير مخلّ؛ واژه‌ي‌ “ماء” (آب) دو بار تكرار شده است، ولي يك بار با ” لام تعريف ” در ”

غيض الماء ” و ديگري با اضافه در ” ابلعي ماءك “.

30. تخيّل مالكيت براي زمين در ” يا أرض ابلعي ماءك “؛ اي زمين! آبت را در كام فروكش؛

درست مانند مالكي كه قدرت و سلطنت بر تصرف مال خويش دارد.

گفتني است: چنان‌كه حكيمان و اديبان و هنر شناسان در اين صدد باشند كه مزاياي علمي و

اسباب كشش‌ها و گرايش‌هاي معنوي قرآن را بكاوند و بر آنچه گفته شد بيفزايند، شايسته

است كه قرآن را كهرباي دل‌ها و مغناطيس روان‌ها ناميد.

تمام توانايي هاي رواني ژنتيکي هستند. ما همه توانايي هاي جسماني و رواني مان را از

طريق ژن هاي مختلف از نياکانمان به ارث مي بريم. در

خانواده اي همه اعضا خوبند، مهره ها همه سر جاي خود قرار گرفته اند، و همه چيز حساب

شده و نظم يافته است. انتظار ما اين است که در چنين خانواده اي همه داراي اعتماد به نفس

خوبي باشند. ژن ها هم، در همه مشترک است. اما گاهي اين طور نيست و کودکي بلاگردان

مي شود، به اين معنا که به دليل رويدادهاي ناگوار و ناکامي هاي خانواده سرزنش مي شود.

مي گوييم او که به دنيا آمد، پدر مرد. ما ورشکست شديم. سقف خانه ريخت. هر اتفاق بدي

مي افتد، از وجود نحس او مي دانند. در حالي که اين حوادث هيچ ربطي به وجود اين کودک

ندارد. نسبت به او کم مهري و کم توجهي مي شود. طبيعي است چنين کودکي با چنين

برخوردهاي ناسالم، اعتماد به نفس پاييني داشته باشد. ما پيوسته براي او پيام منفي

فرستاده ايم. او را در هيچ زمينه اي تشويق نکرده ايم.

گاهي هم ممکن است همه چيز در خانه سر جاي خود باشد و کسي هم بلاگردان نشده

باشد، ولي با اين حال فرزندان اعتماد به نفس متعادل ندارند، ممکن است عدم اعتماد به

نفس فرزندان به اين دليل

باشد که تشويق از قلم افتاده است. همه اش دنبال اين بوده ايم که سفره رنگيني داشته

باشيم، چه اتومبيلي بخريم و … ولي يادمان رفته که اعضاي خانه را تشويق کنيم، آنان را در

آغوش بگيريم و ببوسيم. برخي خانواده ها شب عيد هم يکديگر را نمي بوسند، ولي براي

پسرشان ماشين آخرين مدل مي خرند. ماشين آخرين مدل فايده ندارد. دوستي و محبت

است که اعتماد به نفس فرزندان را بالا مي برد. اين مسائل در بعضي از خانواده هاي مرفه

روي مي دهد، در خانواده هاي فرودست چنين نيست.

در خانواده اي که هيچ کمبودي وجود ندارد، پس حتماً نقش ژن در کاهش اعتماد به نفس

فرزندان اثرگذار بوده است.

فردی از اصحاب حضرت صادق علیه السلام خدمت امام رسیدند و حضرت فرمودند: شب بیست

و یکم و شب بیست و سوم چکار می‌کردی؟ عرض کرد خواب بودم. مگر خبری بود؟ حضرت

فرمودند خوب این شب‌ها، شب بیداری و عبادت است. عرض کرد من خواب بودم. حضرت

فرمودند نه تو یک کاری کردی که از همه برتر بود. گفت یادم نیست. فرمودند تشنه بودی و از

خواب بیدار شدی. ظرف آب را که برداشتی یاد تشنگی امام حسین علیه السلام افتادی. یک

قطره اشک از چشمت چکید. آن یک قطره اشکی که از سر اخلاص تمام و بی‌هیچ

چشم‌داشتی از چشمانت چکید از تمام اعمالی که آن شب دیگران انجام دادند، برتر بود!

اگر کسی دلش برای امام حسین علیه السلام سوخت بسیار قیمتی است. هر کاری برای

امام حسین علیه السلام انجام دهید به درد می‌خورد. قدیمی‌ها در روضه بر پیشانیشان

می‌زدند. حالا این رسم برداشته شده است. حالا مثلا در یک روضه‌ای دو مشت بر سینه‌ات

زدی؛ قیمتی است. فقط با اخلاص باشد. اگر اخلاصش درست باشد بسیار قیمتی است. اگر

در ترازو بگذاریم ممکن است از همه اعمال ما برتر باشد.

در شب قدر به لطف و مرحمت خدا زیارت امام حسین را بخوانید. امیدواریم خدا از همه بپذیرد،

مرحمت کند. قبلش هم توبه کنید و العفو گویید و مناجات بخوانید که امیدواریم ان‌شاء‌الله همه

این کارها برایتان تا فردای محشر باقی بماند.

شب قدر شبی است که یک شب معادل هزار ماه است. یعنی هشتاد سال. اگر من امشب

دو رکعت نماز خواندم مثل این است که هشتاد سال نماز خواندم. اگر یک مقدار صدقه دادم

مثل این است که هشتاد سال صدقه دادم. برای سلامتی امام زمان صدقه بدهید که ارزشش

بسیار بیشتر می‌شود. یک صلوات فرستادم مثل این است که هشتاد سال صلوات فرستادم.

ارزش این را فراموش نکنید.

شاید این شب هشتاد ساله امشب باشد. سعی کنید به خواب و کسالت نگذرد، حوصله‌تان

سر نرود. تحمل کنید. یک شب است. یک عمل با نشاط، صد هزار برابر عملی که از سر

خستگی و بی‌حوصلگی باشد، ارزش دارد.

چنان‌كه از آیات سورة قدر بر می‌آید، در هر سال شبی است كه ارزش و قدر و فضیلت آن از

هزار ماه برتر است. در این شب فرشتگان به همراه بزرگ خویش ـ روح ـ فرود می‌آیند و هر امر،

فرمان و تقدیری را كه از سوی خدا معین شده است، به نزد ولی مطلق زمان می‌آورند و به او

تسلیم می‌كنند. این واقعیت همواره بوده است و خواهد بود. این شب در روزگار پیامبر اكرم

(ص) بوده است و پس از ایشان نیز این شب صاحبانی دارد.1

امام جواد(ع) در بیان حقایق شب قدر فرموده‌اند:  

خداوند متعال شب قدر را در ابتدای آفرینش دنیا آفرید همچنین در آن شب نخستین پیامبر و

نخستین وحی را آفرید. در قضای الهی چنان گذشت كه در هر سال شبی باشد كه در آن

شب تفصیل امور و مقدرات یك سال فرود آید. بی‌شك پیامبران با شب قدر در ارتباط بوده‌اند و

پس از ایشان نیز باید «حجت خدا» وجود داشته باشد؛ زیرا زمین از نخستین روز خلقت خود تا

لحظة فنای آن بی‌حجت نخواهد بود. خداوند در شب قدر مقدرات را به نزد آن كس كه بخواهد

(وصی و حجت) ‌فرو می‌فرستد. به خدا سوگند روح و ملائكه در شب قدر بر آدم نازل شدند و

مقدرات امور را نزد او آوردند، و حضرت آدم درنگذشت مگر این كه برای خود وصی و جانشین

تعیین كرد. بر هر یك از پیامبرانی كه بعد از آدم آمدند نیز در شب قدر امر خداوند نازل می‌شد و

هر پیامبری این مرتبت را به وصی خویش می‌سپرد.2

قرآن در شب قدر:

قرآن یك بار در شب قدر بر قلب پیامبر(ص) نازل شد و بار دیگر در طول بیست و سه سال بر

زبان او جاری شد. پس از گذشت سال‌ها از آن ایام در دوران ما نیز هر سال در شب قدر تفسیر

آیات مربوط به یك سال بر حضرت صاحب‌الامر(ع) نازل می‌شود. یعنی در آن شب تفصیل

مجملات قرآن و تأویل متشابهات آن و قیود اطلاقات و تمییز محكم از متشابه آن بر امام وقت

نازل می‌گردد.

بنابراین می‌فرمایند:

اگر شب قدر را بردارند، قرآن را نیز برمی‌دارند.

پس اگر شب قدر نباشد، احكامی از قرآن كه دربارة قضایای جدید است نازل نخواهد شد. این

عدل نزول بی‌تردید معلولِ نبودن شخصی است كه احكام بر او فرود آید. اگر چنین شخصی

وجود نداشته باشد قرآنی نیز نخواهد بود؛ زیرا قرآن و صاحب‌الامر هم‌گام و همراهند و از هم

جدا نمی‌شوند تا در حوض كوثر بر پیامبر اكرم(ص) وارد شوند.

امام جواد(ع) در تعلیمی گران‌قدر و معرفت‌آمیز می‌فرمایند:

ای پیروان تشیّع با مخالفان امامت به سورة «انّا انزلناه» استدلال كنید تا پیروز شوید. به خدا

سوگند این سوره پس از درگذشت پیامبر(ص)، حجت خدای متعال بر خلق است. این سوره

نقطة اوج دین شماست. این سوره نشانة ابعاد علم ماست.

شیعیان! همچنین به سورة «حم دخان»‌كه در آن آیة «انّا انزلناه فی لیلة مباركة» آمده،

استدلال كنید! این سوره (و این مقام) پس از رسول‌الله(ص) مخصوص ولی امر (حجت خدا) در

هر زمان است.

بنابر این روایات، تا جهان هست شب قدر هست و تا شب قدر هم هست حجت خدا هست

كه صاحب شب قدر و حامل علم قرآن است.

در شب‌های قدر چقدر آن خیمه دیدنی است و آن مظهر جمال و جمیل زیارت كردنی، و آن

محدوده و فضا كه پیوسته جای آمد و شد فرشتگان است تماشایی.

به درستی كه مردم در آن شب به نماز و دعا و سؤال اشتغال دارند ولی صاحب این امر(ع) در

كار دیگری است. فرشتگان بر او نازل می‌شوند و امور سال را بر او عرضه می‌دارند، از غروب

خورشید تا طلوع آن. پیوسته برای او در آن شب تا طلوع فجر سلام است. چه شود كه مطلع

الفجر سورة قدر كه فرج آن بزرگوار است فرا رسد و چنین نویدی گوش دل را صفا بخشد.

«« آنچه مخصوص شب بيست و سوم است »».

الف ـ تأكيد بر غسل.به نقل از بريد بن معاويه : « ديدم امام صادق عليه السلام در شببيست

و سوم از ماه رمضان غسل كرد: يك بار در اوّل شب ، يك بار هم در آخر آن .» (1)

ب ـ تأكيد بر شب زنده دارى

- امام على عليه السلام:

« پيامبر خدا در دهه آخر ماه رمضان ، بستر خود را جمع مى كرد و كمرش را مى بست و شب

بيست و سوم ، خانواده خود را بيدار مى كرد.

و در آن شب ، به صورت خفتگان ، آب مى پاشيد ». (2)

- دعائم الإسلام: فاطمه عليهاالسلام نمى گذاشت كه كسى از خانواده اش در آن شب

(شب بيست و سوم) بخوابد و [ خواب] آنان را با كم خوردن درمان مى كرد و از روز براى آن

شب ، آماده مى شد و مى فرمود: «محروم ، كسى است كه از خير آن بى بهره بماند». (3)

- الإقبال ـ به نقل از جميل و هشام و حفص ـ :

« امام صادق عليه السلام به سختى بيمار شد. چون شب بيست و سوم فرا رسيد ، به

غلامان خود دستور داد او را به مسجد بردند و آن شب را در مسجد بود.» (4)

ج ـ تأكيد بر صد ركعت نماز

- امام باقر عليه السلام: « هر كس شب بيست و سوم ماه رمضان را زنده بدارد و در آن صد

ركعت نماز بخواند ، خداوندْ در زندگى اوگشايش مى دهد و كار دشمنان او را خود بر عهده مى

گيرد و او را از غرق شدن ، زير آوار ماندن ، سرقت ، و از شرّ دنيا مصون مى دارد و وحشت نكير

و منكر را از او بر مى دارد ، و او در حالى از گور خويش بيرون مى آيد كه نورش بر اهل رستاخيز

مى تابد ، و نامه عملش را به دست راستش مى دهند و رهايى از آتش و عبور بر صراط و

ايمنى از عذاب را براى او مى نويسند و بدون حساب وارد بهشت مى شود و در بهشت ، از

همنشينان پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان قرار داده مى شود و آنان چه نيكو

همنشينانى اند! (5)

- امام صادق عليه السلام: « مستحب است در آن شب صد ركعت نماز خوانده شود ، در هر

ركعت: يك بار «حمد» و ده بار سوره «قل هو اللّه أحد».

(6)

د ـ تأكيد بر زيارت امام حسين عليه السلام

1- امام رضا عليه السلام:

كسى كه در ماه رمضان ، امام حسين عليه السلام را زيارت مى كند ، مواظب باشد كه نزد قبر

آن امام بودن را در شب جُهَنى از دست ندهد ،و آن ، شب بيست و سوم است؛ شبى كه

اميد است شب قدر باشد. (7)

- امام جواد عليه السلام: « هر كس در شب بيست و سوم ماه رمضان ، امام حسين عليه

السلام را زيارت كند ـ همان شبى كه اميد است شب قدر باشدو در آن شب ، هر كار حكمت

آميزى فيصله مى يابد ـ روح هاى بيست و چهار هزار فرشته و پيامبر با او مصافحه مى كنند ،

كه همگى از خداوندْ اذن مى گيرندكه آن شب ، حسين عليه السلام را زيارت كنند. » (8)

ه ـخواندن سوره هاى عنكبوت ، روم و دُخان

امام صادق عليه السلام ـ خطاب به ابو بصير ـ :

« هر كس دو سوره عنكبوت و روم را در ماه رمضان ، در شب بيست و سوم بخواند ، به خدا

قسم ـ اى ابو محمّد ـ او از اهل بهشت است و هرگز در اين سخن استثنا نمى كنم و نمى

ترسم كه خداوند ، در اين سوگند گناهى بر من بنويسد.

اين دو سوره نزد خداوند ، جايگاهى والا دارند.» (9)

الإقبال: و از اعمال افزون در شب بيست و سوم ، خواندن سوره دُخان در آن شب و در هر شب

است… .(10)

و ـ خواندن هزار بار سوره قدر

سيّد ابن طاووس ـ در الإقبال ـ :از قرائت قرآن در اين شب [ قرائتِ] هزار بار سوره «إنّا أنزلناه»

است. روايتى براى اين ، در شب اوّل ، به صورت كلّى (براى همه ماه) گذشت. اختصاص

خواندن اين سوره در اين شب نيز با سندهاى چندى از امام صادق عليه السلام براى ما روايت

شده است ،كه فرمود: «اگر كسى در شب بيست و سوم ماه رمضان ، هزار بار سوره إنّا أنزلناه

بخواند ، صبح خواهد كرد ، در حالى كه يقين او ، با اعتراف به آنچه مخصوص ماست ، استوار

خواهد بود و اين نيست ، مگر به سبب آنچه در خواب خود مى بيند». (11)

ز ـ دعا براى امام زمان عليه السلام

مصباح المتهجّد ـ به نقل از محمّد بن عيسى ، با سدر شب بيست و سوم ماه رمضان ، اين

دعا در حال سجود ، ايستاده ، نشسته و در هر حال و در همه ماه و هر گونه و هر وقت از

روزگارت كه ممكن شود ، مكرّر خوانده مى شود. پس از ستايش خداى متعال و درود بر پيامبر ،

محمّد صلى الله عليه و آله ، مى گويى :

«خداوندا! در اين ساعت و در هر ساعت ، براى ولىّ خود ، … پسر … (حجة بن الحسن ع) ،

سرپرست و نگهبان و پيشوا و ياور و راهنما و چشم باش ،تا آن كه او را در زمين خود ، با

اطاعت و رغبت مردم ساكن سازى و وى را در آن به مدّت طولانى بهره مند گردانى!».

(12)

فضيلت و آداب روز قدر:


الإقبال ـ به نقل از هشام بن حكم ، از امام صادق : روزِ شب قدر ، مثل شب قدر است. (13)

امام صادق عليه السلام:شب قدر ، در هر سال ، هست و روز شب قدر ، مثل شب قدر است.

(14)

امام صادق عليه السلام: صبح روز شب قدر ، مثل شب قدر است. پس ، عمل و تلاش كن . (15

)التماس دعا



بانوی باحجابی داشت در یکی از سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای در فرانسه خرید می‌کرد؛ خریدش

که تمام شد برای پرداخت رفت پشت صندوق.

صندق‌دار زنی بی‌حجاب و اصالتاً عرب بود.

صندوق‌دار نگاهی از روی تمسخر به او انداخت و همینطور که داشت بارکد اجناس را می‌گرفت

اجناس او را با حالتی متکبرانه به گوشه میز می‌انداخت.

اما خواهر باحجاب ما که روبنده بر چهره داشت خونسرد بود و چیزی نمی‌گفت و این باعث

می‌شد صندوقدار بیشتر عصبانی شود! 

بالاخره صندوق‌دار طاقت نیاورد و گفت: «ما اینجا توی فرانسه خودمون هزار تا مشکل و بحران

داریم و این نقابی که تو روی صورتت داری یکی از همین مشکلاته که عاملش تو و امثال تو

هستید! ما اینجا اومدیم برای زندگی و کار نه برای به نمایش گذاشتن دین و تاریخ! اگه

می‌خوای دینت رو نمایش بدی یا روبنده به صورت بزنی برو به کشور خودت و هر جور می‌خوای

زندگی کن!»

خانم محجبه اجناسی رو که خریده بود توی نایلون گذاشت، نگاهی به صندق‌دار کرد… روبنده

را از چهره برداشت و در پاسخ خانم صندوق‌دار که از دیدن چهرهٔ اروپایی و چشمان رنگین او جا

خورده بود گفت:

«من جد اندر جد فرانسوی هستم… این دین من است و اینجا وطنم… شما دینتان را

فروختید و ما خریدیم!»

بانوی باحجابی داشت در یکی از سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای در فرانسه خرید می‌کرد؛ خریدش

که تمام شد برای پرداخت رفت پشت صندوق.

صندق‌دار زنی بی‌حجاب و اصالتاً عرب بود.

صندوق‌دار نگاهی از روی تمسخر به او انداخت و همینطور که داشت بارکد اجناس را می‌گرفت

اجناس او را با حالتی متکبرانه به گوشه میز می‌انداخت.

اما خواهر باحجاب ما که روبنده بر چهره داشت خونسرد بود و چیزی نمی‌گفت و این باعث

می‌شد صندوقدار بیشتر عصبانی شود! 

بالاخره صندوق‌دار طاقت نیاورد و گفت: «ما اینجا توی فرانسه خودمون هزار تا مشکل و بحران

داریم و این نقابی که تو روی صورتت داری یکی از همین مشکلاته که عاملش تو و امثال تو

هستید! ما اینجا اومدیم برای زندگی و کار نه برای به نمایش گذاشتن دین و تاریخ! اگه

می‌خوای دینت رو نمایش بدی یا روبنده به صورت بزنی برو به کشور خودت و هر جور می‌خوای

زندگی کن!»

خانم محجبه اجناسی رو که خریده بود توی نایلون گذاشت، نگاهی به صندق‌دار کرد… روبنده

را از چهره برداشت و در پاسخ خانم صندوق‌دار که از دیدن چهرهٔ اروپایی و چشمان رنگین او جا

خورده بود گفت:

«من جد اندر جد فرانسوی هستم… این دین من است و اینجا وطنم… شما دینتان را

فروختید و ما خریدیم!»

بانوی باحجابی داشت در یکی از سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای در فرانسه خرید می‌کرد؛ خریدش

که تمام شد برای پرداخت رفت پشت صندوق.

صندق‌دار زنی بی‌حجاب و اصالتاً عرب بود.

صندوق‌دار نگاهی از روی تمسخر به او انداخت و همینطور که داشت بارکد اجناس را می‌گرفت

اجناس او را با حالتی متکبرانه به گوشه میز می‌انداخت.

اما خواهر باحجاب ما که روبنده بر چهره داشت خونسرد بود و چیزی نمی‌گفت و این باعث

می‌شد صندوقدار بیشتر عصبانی شود! 

بالاخره صندوق‌دار طاقت نیاورد و گفت: «ما اینجا توی فرانسه خودمون هزار تا مشکل و بحران

داریم و این نقابی که تو روی صورتت داری یکی از همین مشکلاته که عاملش تو و امثال تو

هستید! ما اینجا اومدیم برای زندگی و کار نه برای به نمایش گذاشتن دین و تاریخ! اگه

می‌خوای دینت رو نمایش بدی یا روبنده به صورت بزنی برو به کشور خودت و هر جور می‌خوای

زندگی کن!»

خانم محجبه اجناسی رو که خریده بود توی نایلون گذاشت، نگاهی به صندق‌دار کرد… روبنده

را از چهره برداشت و در پاسخ خانم صندوق‌دار که از دیدن چهرهٔ اروپایی و چشمان رنگین او جا

خورده بود گفت:

«من جد اندر جد فرانسوی هستم… این دین من است و اینجا وطنم… شما دینتان را

فروختید و ما خریدیم!»

صفت شجاعت يكى از اركان اصلى فضائل نفسانى است و عبارت است از عدم تزلزل نفس در

امور خطيره و هولناك،و مظهر تام و مصداق حقيقى آن وجود على عليه السلام بود.

اگر چه در فصول پيشين ضمن شرح خدمات نظامى آنجناب چه در غزوات رسول اكرم صلى الله

عليه و آله و چه در جنگهاى دوران خلافتش (جنگهاى جمل و صفين و نهروان) شمه‏اى از هيبت

و شجاعت او نگارش گرديد ليكن هر چه در اينمورد گفته و نوشته شود اندكى از بسيار و يكى

از هزار بيشتر نخواهد بود.

بنا به نقل مورخين رنگ على (ع) گندمگون،چشمان مباركش درشت و جذاب،ابروانش پيوسته 

و پر پشت،دندانهايش محكم و سفيد و چون مرواريد بود.دست و بازو و ساعد بى نهايت قوى و

گوشت آن پيچيده و محكم و در تمام عرب بسطبرى بازو و محكمى عضلات مشهور بود چنانكه

گوئى گوشت و پوست و استخوان آنرا كوبيده و آنگاه دست بازو و ساعد ساخته‏اند.

على عليه السلام متوسط القامه بود و تمام گوشت بدن او ورزيده و محكم و چون آهن صلب

بنظر ميآمد و بطور كلى آنحضرت در اعتدال مزاج و رشد جسمانى و در نهايت نيرومندى

بود.مورخين عموما معتقدند كه شجاعت و زورمندى على عليه السلام در تمام عرب منحصر

بفرد بود،پدرش ابو طالب او را با جوانان عرب بكشتى وا ميداشت و آنحضرت با اينكه از جهت

سن خيلى كوچكتر از آنان بود ولى با سرعت عجيبى آنها را بر زمين ميزد.از زبير بن عوام نقل

كرده‏اند كه قسم ياد كرد و گفت در هيچيك از جنگها از هيچ شجاعى نترسيدم مگر در مقابل

على عليه السلام كه از شدت وحشت خود را گم ميكردم.و اين تنها زبير نبود كه از مقابله با او

وحشت مينمود بلكه تمام قهرمانان نيرومند و مردان رزم از تصور مقابله با او بوحشت افتاده و در

برابرش عرض اندام نميكردند چه خوب گفته شاعر:

اغمد السيف متى قابله‏

كل من جرد سيفا و شهر ⁽¹⁾

هيبت على عليه السلام بحدى بود كه چون چشم مبارزى باو ميافتد رعب و وحشت سراسر

وجودش را فرا ميگرفت و در اثر هيبت آنحضرت نيروى هر گونه مقاومت و تهاجم از وى سلب

شده و با كمال درماندگى طعمه شمشير او ميگشت چنانكه خود آنجناب در پاسخ اين سؤال

كه بچه چيزى بر مبارزان غلبه كردى فرمود كسى را ملاقات نكردم جز اينكه او مرا عليه جان

خود كمك نمود (سيد رضى عليه الرحمة دنبال كلام امام فرمايد مقصود حضرت تمكن هيبت او

در دلها است) ⁽²⁾ رشادتها و جانفشانيهاى او در غزوات پيغمبر صلى الله عليه و آله همه را

متحير و متعجب نمود و خوابيدن وى در شب هجرت پيغمبر صلى الله عليه و آله در فراش

آنحضرت از يك قلب قوى و روح بزرگ حكايت ميكند،ثبات و پايدارى على عليه السلام در

صحنه‏هاى كارزار در برابر حملات عمومى دشمن براى مردم ديگر محال و غير ممكن

است.معاويه براى اينكه لشگر آرائى خود را بگوش على عليه السلام برساند در يكى از

نامه‏هاى خود به آنحضرت نوشت كه سپاهى عظيم براى جنگ او آماده نموده است،طرماح

به معاويه گفت ترسانيدن تو على را از زيادى و انبوهى سپاه مثل ترسانيدن مرغابى است

بزيادى آب!

حضرت سجاد عليه السلام در مجلس يزيد ضمن ايراد خطبه‏اى كه خود را معرفى ميكرد بپاره‏اى

از اوصاف و فضائل على عليه السلام اشاره نمود و فرمود:من پسر كسى هستم كه از همه

قوى‏تر و شجاع‏تر و در عزم و اراده از همه استوارتر و چون شير دليرى بود كه در هنگام جنگ و

كشيده شدن نيزه‏ها و نزديك شدن سواران آنها را مانند آسياب نرم ميكرد و مانند تند بادى كه

در گياه خشگيده بوزد آنها را پراكنده ميساخت ⁽³⁾ .

اين توصيفى كه امام چهارم درباره شجاعت جد بزرگوارش نموده از نظر علاقه و رابطه

خانوادگى نبوده است بلكه يك حقيقت غير قابل انكارى است كه يك امام از امام ديگر كه مقام

و منزلت او بهتر از همه آشنائى داشت آنرا بيان نموده است.

شيخ مفيد شجاعت آنحضرت را نوعى اعجاز دانسته و مينويسد:هيچ جنگجوى كار آزموده‏اى

ديده نشده است كه هميشه در جنگ پيروز شود بلكه گاهى بر دشمنش غلبه كرده و گاهى

نيز شكست خورده است و همچنين ضربت شمشير هيچ دلاورى هميشه چنان نبوده است كه

دشمن در اثر زخم آن جان سپرد بلكه گاهى فوت كرده و گاهى هم بهبودى يافته است و چنين

امرى در طول تاريخ سابقه ندارد مگر امير المؤمنين عليه السلام كه با هر هماوردى بمبارزه

برخاست بر او چيره گشت و بهر رزمجوئى ضربتى زد او را بهلاكت رسانيد و اين هم از

موجباتى است كه او را از همگان ممتاز ميكند و خداوند جريان عادى امور را در هر جا و زمان

بوسيله او بهم زده و وجود وى يكى از نشانه‏هاى روشن خداى تعالى ميباشد ⁽⁴⁾ .

قوت قلب على عليه السلام كه از ايمان و يقين وى سر چشمه مى‏گرفت در هيچ‏بشرى ديده

نشده است،روزى در جنگ صفين بچهره خود نقاب زده و بصورت يك فرد ناشناس در جلو صفوف

شاميان مبارز ميطلبيد پس از آنكه گروهى از مبارزان شام را بخاك هلاكت افكند معاويه بعمرو

عاص گفت:اين شجاع قويدل كيست؟

عمرو گفت يا عبد الله ابن عباس است!و يا خود على است معاويه گفت چگونه ميتوان

تشخيص داد؟

عمرو گفت:ابن عباس مرد شجاعى است ولى در مقابل حمله عمومى سپاه باين انبوهى

نميتواند مقاومت كند تمام سپاهيان را فرمان حمله بده.كه از جاى بجنبند و باين جنگجو حمله

كنند اگر رو گردانيد ابن عباس است و اگر ثابت و پا بر جا ماند على است زيرا على از تمام

عرب اگر بمقابله‏اش برخيزند رو نميگرداند چه رسد بسپاه تو ⁽⁵⁾ .

معاويه براى آزمايش فرمان حمله عمومى داد و تمام سپاه او بحركت در آمد اما آن مبارز چون

كوه آهنين در جاى خود ثابت و بر قرار بود آنگاه فهميدند كه على عليه السلام است پيكار

ميكند لذا فرمان عقب نشينى دادند.

وقتى صداى على عليه السلام در ميدانهاى جنگ بلند ميشد دل و زهره قهرمانان آب ميگرديد و

لرزه بر اركان وجود آنها ميافتاد.در جنگهاى جمل و صفين غالب اوقات يك تنه خود را بر سپاهيان

مخالف ميزد و صفوف آنها را متلاشى كرده و پراكنده ميساخت.

بتصديق دوست و دشمن على عليه السلام كرار غير فرار و اسد الله الغالب و غالب كل غالب

بود،زره آنحضرت كه بمنزله لباس جنگ او بود مانند پيشبندى فقط با چند حلقه در شانه‏هاى او

بهم وصل ميشد و بكلى فاقد قسمت پشت بود علت اين امر را از وى سؤال كردند فرمود:من

هرگز پشت بدشمن نخواهم نمود در اينصورت احتياجى به پشت بند زره ندارم.سعدى

گويد:مردى كه در مصاف زره پيش بسته بود

تا پيش دشمنان نكند پشت بر غزادر يكى از جنگها فرماندهان على عليه السلام از آنحضرت

پرسيدند كه اگر جنگ مغلوبه شد و صفوف ما از هم پاشيده شد ما بعدا شما را كجا پيدا كنيم

خوبست قبلا نقطه الحاقى تعيين شود تا همه بآن نقطه گرد آيند.على عليه السلام فرمود

شما مرا در هر كجا رها كنيد من در همانجا خواهم بود و از جاى خود تكان نخواهم خورد ⁽⁶⁾ .

يكى از اصحاب على عليه السلام خدمت آنحضرت عرض كرد كه براى ميدانهاى جنگ اسب

تندرو و چالاك ابتياع كنيد كه چنين اسبى صاحب خود را در مهلكه‏ها نجات ميدهد على عليه

السلام فرمود من هرگز از جلو دشمن فرار نخواهم كرد تا با اسب تند رو از ورطه خطر دور شوم

و دشمن فرارى را نيز تعقيب نخواهم نمود تا بخواهم زودتر باو برسم بنا بر اين مركب من هر

چه باشد اهميتى ندارد ⁽⁷⁾ .

ابن ابى الحديد گويد:على عليه السلام شجاعى بود كه نام گذشتگان را محو كرد و محلى

براى آيندگان باقى نگذاشت،در قوت ساعد و نيروى بازو نظيرى نداشت و يكضربت او براى

قوى‏ترين شجاعان مرگ و هلاكت را پيش ميآورد چنانكه هيچ مبارزى از دست او جان سالم بدر

نبرد و شمشيرى نزد كه احتياج بدومى داشته باشد و هر رزمجوى دلاورى را كه ميكشت تكبير

ميگفت و در ليلة الهرير شماره تكبيراتش به 523 رسيد و معلوم گرديد كه 523 نفر از ابطال

نامى را در آنشب بديار عدم فرستاده است ⁽⁸⁾ .در جنگ احد پس از آنكه مردان رزمى قبيله

بنى عبد الدار بدست آنحضرت كشته شدند غلامى از آن قبيله كه حبشى بود و صواب نام

داشت در حاليكه بسيار خشمگين و دهانش كف زده بود سوگند ياد كرد كه بجاى كشته

شدگان قبيله خود شخص محمد صلى الله عليه و آله را خواهم كشت!اين غلام ضمن اينكه

شجاع بود جثه بزرگى هم داشت لذا مسلمين از او ترسيدند و جرأت مبارزه با او را

نداشتند،على عليه السلام چنان ضربتى بر او زد كه او را از كمردو نيم نمود بطوريكه بالا تنه‏اش

بزمين افتاد و نيم پائين در حال ايستاده ماند هر دو لشگر متعجب و مبهوت شده و مسلمين

ميخنديدند ⁽⁹⁾ !

در تمام جنگها مجاهد فى سبيل الله بود و اندوه و پريشانى مسلمين با وجود وى زائل

مي گشت،وقتى دست بقبضه ذو الفقار ميبرد پيروزى مسلمين محرز و مسلم ميشد و

هنگاميكه پيغمبر صلى الله عليه و آله را از طرف مشركين غم و اندوهى ميرسيد و سپاهيان

مخالف براى قتل او تصميم ميگرفتند وجود على عليه السلام باعث بر طرف شدن غم و اندوه

پيغمبر ميگرديد و بهمين جهت او را الكاشف الكرب عن وجه رسول الله گفتند.

شجاعت و نيروى بازوى على عليه السلام اظهر من الشمس بود و مخالفين و دشمنانش نيز

او را به شجاعت ميستودند،مشهور است كه با دو انگشت سبابه و وسطى گردن خالد بن

وليد را فشار داد بطوريكه خالد نعره زد و نزديك بهلاكت بود.در غزوات پيغمبر صلى الله عليه و

آله  بسيار اتفاق افتاده بود كه على عليه السلام در مقابل دشمنان ايستادگى كرده بود و اگر 

آن حضرت نبود كار مسلمين يكسره ميشد.

در قاموس زندگانى على عليه السلام كلمه ترس معنى و مفهومى نداشت او نه از جنگ

ميترسيد و نه از مرگ وحشت ميكرد در سراسر زندگانى خود با مرگ و خطر هماغوش بود و

بارها ميفرمود :و الله لابن ابيطالب آنس بالموت من الطفل بثدى امهـبخدا سوگند پسر ابيطالب

بمرگ بيشتر از طفل شير خوار به پستان مادرش مأنوس و مشتاق است ⁽¹⁰⁾ .

در جنگ صفين بدون زره در ميان دو لشگر ميگشت،امام حسن عليه السلام عرض كرد اين

عمل در موقع جنگ بى احتياطى است فرمود:يا بنى ان اباك لا يبالى وقع على الموت او وقع

الموت عليه ⁽¹¹⁾ . (پسر جانم پدرت باكى ندارد كه رو بمرگ رود يا مرگ بسوى او آيد.) عده‏اى از

ياران على عليه السلام از اين دليرى و بى باكى او احتياط ميكردند كه مبادا از طرف دشمن

غافلگير شود لذا نزد آنحضرت آمدند و عرض كردند يا امير المؤمنين شما در مواقع جنگ

هيچگونه احتياط نميكنيد و از هيچ پيشامدى هراس نداريد در پاسخ آنان اين رباعى را فرمود:

اى يومى من الموت افر

يوم ما قدر ام يوم قدريوم ما قدر لا اخشى الوغا

يوم قد قدر لا يغنى الحذرشاعر فارسى زبان مضمون رباعى فوق را بفارسى چنين سروده

است:

از مرگ حذر كردن دو روز روا نيست‏

روزى كه قضا هست روزى كه قضا نيست‏روزى كه قضا هست كوشش ندهد سود

روزى كه قضا نيست در آن مرگ روا نيست‏هر شجاعى كه در جنگ بدست آنحضرت كشته

ميشد موجب افتخار قبيله خود ميگشت و افراد قبيله از تقابل مقتول با آن شير بيشه شجاعت

مباهات مينمودند چنانكه در غزوه خندق عمرو بن عبدود كه بدست وى كشته شد خواهرش

گفت اگر جز على كه حقا لياقت آنرا دارد كه قاتل برادرم باشد ديگرى عمرو را كشته بود تمام

عمر ميگريستم لكن على را در شجاعت در تمام جهان نظيرى نيست و كشته شدن بدست او

عين افتخار و اعتبار است .

ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه مينويسد روزى معاويه خفته بود پس از بيدار شدن عبد

الله بن زبير را (كه هر دو از شجاعان بودند) در پايين پايش ديد كه بر تخت او نشسته بود،عبد

الله از روى شوخى بمعاويه گفت اگر ميخواستم ترا (در خواب كه بودى) غفلتا ميكشتم.معاويه

گفت بعد از ما اظهار شجاعت كن!عبد الله گفت براى چه شجاعت مرا انكار ميكنى با اينكه من

در جنگ برابر على بن ابيطالب بايستادم!معاويه گفت اگر چنين جرأت ميكردى يقينا على تو و

پدرت را با دست چپ ميكشت و دست راستش بيكار ميماند و دنبال ديگرى ميگشت كه بقتل

رساند ⁽¹²⁾ .بارى على عليه السلام ضيغم الغزوات و اسد الله الغالب بود كه وقتى پا بميدان

محاربه مى‏گذاشت نفس‏هاى دليران و شجاعان در سينه‏ها تنگ ميشد و بهر فرقه حمله ميكرد

عفريت مرگ با صورت هولناكى بر آنگروه نمايان ميگشت.رباعى زير منسوب بآنحضرت است:

صيد الملوك ارانب و ثعالب‏

و اذا ركبت فصيدى الابطال‏صيدى الفوارس فى اللقاء و اننى‏

عند الوغاء لغضنفر قتال ⁽¹³⁾

سفيان ثورى گويد كه على عليه السلام در ميان مسلمين كوه آهنينى بود و براى كفار و

منافقين حريفى نيرومند،خداوند عزت و احترام مسلمين و ذلت و خوارى مشركين را بدست او

قرار داده بود.

ثمره شجاعت و مجاهدت على عليه السلام رواج دين حنيف اسلام و پيشرفت احكام الهى و

محو كفر و بت پرستى گرديد.

صفت شجاعت يكى از اركان اصلى فضائل نفسانى است و عبارت است از عدم تزلزل نفس در

امور خطيره و هولناك،و مظهر تام و مصداق حقيقى آن وجود على عليه السلام بود.

اگر چه در فصول پيشين ضمن شرح خدمات نظامى آنجناب چه در غزوات رسول اكرم صلى الله

عليه و آله و چه در جنگهاى دوران خلافتش (جنگهاى جمل و صفين و نهروان) شمه‏اى از هيبت

و شجاعت او نگارش گرديد ليكن هر چه در اينمورد گفته و نوشته شود اندكى از بسيار و يكى

از هزار بيشتر نخواهد بود.

بنا به نقل مورخين رنگ على (ع) گندمگون،چشمان مباركش درشت و جذاب،ابروانش پيوسته 

و پر پشت،دندانهايش محكم و سفيد و چون مرواريد بود.دست و بازو و ساعد بى نهايت قوى و

گوشت آن پيچيده و محكم و در تمام عرب بسطبرى بازو و محكمى عضلات مشهور بود چنانكه

گوئى گوشت و پوست و استخوان آنرا كوبيده و آنگاه دست بازو و ساعد ساخته‏اند.

على عليه السلام متوسط القامه بود و تمام گوشت بدن او ورزيده و محكم و چون آهن صلب

بنظر ميآمد و بطور كلى آنحضرت در اعتدال مزاج و رشد جسمانى و در نهايت نيرومندى

بود.مورخين عموما معتقدند كه شجاعت و زورمندى على عليه السلام در تمام عرب منحصر

بفرد بود،پدرش ابو طالب او را با جوانان عرب بكشتى وا ميداشت و آنحضرت با اينكه از جهت

سن خيلى كوچكتر از آنان بود ولى با سرعت عجيبى آنها را بر زمين ميزد.از زبير بن عوام نقل

كرده‏اند كه قسم ياد كرد و گفت در هيچيك از جنگها از هيچ شجاعى نترسيدم مگر در مقابل

على عليه السلام كه از شدت وحشت خود را گم ميكردم.و اين تنها زبير نبود كه از مقابله با او

وحشت مينمود بلكه تمام قهرمانان نيرومند و مردان رزم از تصور مقابله با او بوحشت افتاده و در

برابرش عرض اندام نميكردند چه خوب گفته شاعر:

اغمد السيف متى قابله‏

كل من جرد سيفا و شهر ⁽¹⁾

هيبت على عليه السلام بحدى بود كه چون چشم مبارزى باو ميافتد رعب و وحشت سراسر

وجودش را فرا ميگرفت و در اثر هيبت آنحضرت نيروى هر گونه مقاومت و تهاجم از وى سلب

شده و با كمال درماندگى طعمه شمشير او ميگشت چنانكه خود آنجناب در پاسخ اين سؤال

كه بچه چيزى بر مبارزان غلبه كردى فرمود كسى را ملاقات نكردم جز اينكه او مرا عليه جان

خود كمك نمود (سيد رضى عليه الرحمة دنبال كلام امام فرمايد مقصود حضرت تمكن هيبت او

در دلها است) ⁽²⁾ رشادتها و جانفشانيهاى او در غزوات پيغمبر صلى الله عليه و آله همه را

متحير و متعجب نمود و خوابيدن وى در شب هجرت پيغمبر صلى الله عليه و آله در فراش

آنحضرت از يك قلب قوى و روح بزرگ حكايت ميكند،ثبات و پايدارى على عليه السلام در

صحنه‏هاى كارزار در برابر حملات عمومى دشمن براى مردم ديگر محال و غير ممكن

است.معاويه براى اينكه لشگر آرائى خود را بگوش على عليه السلام برساند در يكى از

نامه‏هاى خود به آنحضرت نوشت كه سپاهى عظيم براى جنگ او آماده نموده است،طرماح

به معاويه گفت ترسانيدن تو على را از زيادى و انبوهى سپاه مثل ترسانيدن مرغابى است

بزيادى آب!

حضرت سجاد عليه السلام در مجلس يزيد ضمن ايراد خطبه‏اى كه خود را معرفى ميكرد بپاره‏اى

از اوصاف و فضائل على عليه السلام اشاره نمود و فرمود:من پسر كسى هستم كه از همه

قوى‏تر و شجاع‏تر و در عزم و اراده از همه استوارتر و چون شير دليرى بود كه در هنگام جنگ و

كشيده شدن نيزه‏ها و نزديك شدن سواران آنها را مانند آسياب نرم ميكرد و مانند تند بادى كه

در گياه خشگيده بوزد آنها را پراكنده ميساخت ⁽³⁾ .

اين توصيفى كه امام چهارم درباره شجاعت جد بزرگوارش نموده از نظر علاقه و رابطه

خانوادگى نبوده است بلكه يك حقيقت غير قابل انكارى است كه يك امام از امام ديگر كه مقام

و منزلت او بهتر از همه آشنائى داشت آنرا بيان نموده است.

شيخ مفيد شجاعت آنحضرت را نوعى اعجاز دانسته و مينويسد:هيچ جنگجوى كار آزموده‏اى

ديده نشده است كه هميشه در جنگ پيروز شود بلكه گاهى بر دشمنش غلبه كرده و گاهى

نيز شكست خورده است و همچنين ضربت شمشير هيچ دلاورى هميشه چنان نبوده است كه

دشمن در اثر زخم آن جان سپرد بلكه گاهى فوت كرده و گاهى هم بهبودى يافته است و چنين

امرى در طول تاريخ سابقه ندارد مگر امير المؤمنين عليه السلام كه با هر هماوردى بمبارزه

برخاست بر او چيره گشت و بهر رزمجوئى ضربتى زد او را بهلاكت رسانيد و اين هم از

موجباتى است كه او را از همگان ممتاز ميكند و خداوند جريان عادى امور را در هر جا و زمان

بوسيله او بهم زده و وجود وى يكى از نشانه‏هاى روشن خداى تعالى ميباشد ⁽⁴⁾ .

قوت قلب على عليه السلام كه از ايمان و يقين وى سر چشمه مى‏گرفت در هيچ‏بشرى ديده

نشده است،روزى در جنگ صفين بچهره خود نقاب زده و بصورت يك فرد ناشناس در جلو صفوف

شاميان مبارز ميطلبيد پس از آنكه گروهى از مبارزان شام را بخاك هلاكت افكند معاويه بعمرو

عاص گفت:اين شجاع قويدل كيست؟

عمرو گفت يا عبد الله ابن عباس است!و يا خود على است معاويه گفت چگونه ميتوان

تشخيص داد؟

عمرو گفت:ابن عباس مرد شجاعى است ولى در مقابل حمله عمومى سپاه باين انبوهى

نميتواند مقاومت كند تمام سپاهيان را فرمان حمله بده.كه از جاى بجنبند و باين جنگجو حمله

كنند اگر رو گردانيد ابن عباس است و اگر ثابت و پا بر جا ماند على است زيرا على از تمام

عرب اگر بمقابله‏اش برخيزند رو نميگرداند چه رسد بسپاه تو ⁽⁵⁾ .

معاويه براى آزمايش فرمان حمله عمومى داد و تمام سپاه او بحركت در آمد اما آن مبارز چون

كوه آهنين در جاى خود ثابت و بر قرار بود آنگاه فهميدند كه على عليه السلام است پيكار

ميكند لذا فرمان عقب نشينى دادند.

وقتى صداى على عليه السلام در ميدانهاى جنگ بلند ميشد دل و زهره قهرمانان آب ميگرديد و

لرزه بر اركان وجود آنها ميافتاد.در جنگهاى جمل و صفين غالب اوقات يك تنه خود را بر سپاهيان

مخالف ميزد و صفوف آنها را متلاشى كرده و پراكنده ميساخت.

بتصديق دوست و دشمن على عليه السلام كرار غير فرار و اسد الله الغالب و غالب كل غالب

بود،زره آنحضرت كه بمنزله لباس جنگ او بود مانند پيشبندى فقط با چند حلقه در شانه‏هاى او

بهم وصل ميشد و بكلى فاقد قسمت پشت بود علت اين امر را از وى سؤال كردند فرمود:من

هرگز پشت بدشمن نخواهم نمود در اينصورت احتياجى به پشت بند زره ندارم.سعدى

گويد:مردى كه در مصاف زره پيش بسته بود

تا پيش دشمنان نكند پشت بر غزادر يكى از جنگها فرماندهان على عليه السلام از آنحضرت

پرسيدند كه اگر جنگ مغلوبه شد و صفوف ما از هم پاشيده شد ما بعدا شما را كجا پيدا كنيم

خوبست قبلا نقطه الحاقى تعيين شود تا همه بآن نقطه گرد آيند.على عليه السلام فرمود

شما مرا در هر كجا رها كنيد من در همانجا خواهم بود و از جاى خود تكان نخواهم خورد ⁽⁶⁾ .

يكى از اصحاب على عليه السلام خدمت آنحضرت عرض كرد كه براى ميدانهاى جنگ اسب

تندرو و چالاك ابتياع كنيد كه چنين اسبى صاحب خود را در مهلكه‏ها نجات ميدهد على عليه

السلام فرمود من هرگز از جلو دشمن فرار نخواهم كرد تا با اسب تند رو از ورطه خطر دور شوم

و دشمن فرارى را نيز تعقيب نخواهم نمود تا بخواهم زودتر باو برسم بنا بر اين مركب من هر

چه باشد اهميتى ندارد ⁽⁷⁾ .

ابن ابى الحديد گويد:على عليه السلام شجاعى بود كه نام گذشتگان را محو كرد و محلى

براى آيندگان باقى نگذاشت،در قوت ساعد و نيروى بازو نظيرى نداشت و يكضربت او براى

قوى‏ترين شجاعان مرگ و هلاكت را پيش ميآورد چنانكه هيچ مبارزى از دست او جان سالم بدر

نبرد و شمشيرى نزد كه احتياج بدومى داشته باشد و هر رزمجوى دلاورى را كه ميكشت تكبير

ميگفت و در ليلة الهرير شماره تكبيراتش به 523 رسيد و معلوم گرديد كه 523 نفر از ابطال

نامى را در آنشب بديار عدم فرستاده است ⁽⁸⁾ .در جنگ احد پس از آنكه مردان رزمى قبيله

بنى عبد الدار بدست آنحضرت كشته شدند غلامى از آن قبيله كه حبشى بود و صواب نام

داشت در حاليكه بسيار خشمگين و دهانش كف زده بود سوگند ياد كرد كه بجاى كشته

شدگان قبيله خود شخص محمد صلى الله عليه و آله را خواهم كشت!اين غلام ضمن اينكه

شجاع بود جثه بزرگى هم داشت لذا مسلمين از او ترسيدند و جرأت مبارزه با او را

نداشتند،على عليه السلام چنان ضربتى بر او زد كه او را از كمردو نيم نمود بطوريكه بالا تنه‏اش

بزمين افتاد و نيم پائين در حال ايستاده ماند هر دو لشگر متعجب و مبهوت شده و مسلمين

ميخنديدند ⁽⁹⁾ !

در تمام جنگها مجاهد فى سبيل الله بود و اندوه و پريشانى مسلمين با وجود وى زائل

مي گشت،وقتى دست بقبضه ذو الفقار ميبرد پيروزى مسلمين محرز و مسلم ميشد و

هنگاميكه پيغمبر صلى الله عليه و آله را از طرف مشركين غم و اندوهى ميرسيد و سپاهيان

مخالف براى قتل او تصميم ميگرفتند وجود على عليه السلام باعث بر طرف شدن غم و اندوه

پيغمبر ميگرديد و بهمين جهت او را الكاشف الكرب عن وجه رسول الله گفتند.

شجاعت و نيروى بازوى على عليه السلام اظهر من الشمس بود و مخالفين و دشمنانش نيز

او را به شجاعت ميستودند،مشهور است كه با دو انگشت سبابه و وسطى گردن خالد بن

وليد را فشار داد بطوريكه خالد نعره زد و نزديك بهلاكت بود.در غزوات پيغمبر صلى الله عليه و

آله  بسيار اتفاق افتاده بود كه على عليه السلام در مقابل دشمنان ايستادگى كرده بود و اگر 

آن حضرت نبود كار مسلمين يكسره ميشد.

در قاموس زندگانى على عليه السلام كلمه ترس معنى و مفهومى نداشت او نه از جنگ

ميترسيد و نه از مرگ وحشت ميكرد در سراسر زندگانى خود با مرگ و خطر هماغوش بود و

بارها ميفرمود :و الله لابن ابيطالب آنس بالموت من الطفل بثدى امهـبخدا سوگند پسر ابيطالب

بمرگ بيشتر از طفل شير خوار به پستان مادرش مأنوس و مشتاق است ⁽¹⁰⁾ .

در جنگ صفين بدون زره در ميان دو لشگر ميگشت،امام حسن عليه السلام عرض كرد اين

عمل در موقع جنگ بى احتياطى است فرمود:يا بنى ان اباك لا يبالى وقع على الموت او وقع

الموت عليه ⁽¹¹⁾ . (پسر جانم پدرت باكى ندارد كه رو بمرگ رود يا مرگ بسوى او آيد.) عده‏اى از

ياران على عليه السلام از اين دليرى و بى باكى او احتياط ميكردند كه مبادا از طرف دشمن

غافلگير شود لذا نزد آنحضرت آمدند و عرض كردند يا امير المؤمنين شما در مواقع جنگ

هيچگونه احتياط نميكنيد و از هيچ پيشامدى هراس نداريد در پاسخ آنان اين رباعى را فرمود:

اى يومى من الموت افر

يوم ما قدر ام يوم قدريوم ما قدر لا اخشى الوغا

يوم قد قدر لا يغنى الحذرشاعر فارسى زبان مضمون رباعى فوق را بفارسى چنين سروده

است:

از مرگ حذر كردن دو روز روا نيست‏

روزى كه قضا هست روزى كه قضا نيست‏روزى كه قضا هست كوشش ندهد سود

روزى كه قضا نيست در آن مرگ روا نيست‏هر شجاعى كه در جنگ بدست آنحضرت كشته

ميشد موجب افتخار قبيله خود ميگشت و افراد قبيله از تقابل مقتول با آن شير بيشه شجاعت

مباهات مينمودند چنانكه در غزوه خندق عمرو بن عبدود كه بدست وى كشته شد خواهرش

گفت اگر جز على كه حقا لياقت آنرا دارد كه قاتل برادرم باشد ديگرى عمرو را كشته بود تمام

عمر ميگريستم لكن على را در شجاعت در تمام جهان نظيرى نيست و كشته شدن بدست او

عين افتخار و اعتبار است .

ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه مينويسد روزى معاويه خفته بود پس از بيدار شدن عبد

الله بن زبير را (كه هر دو از شجاعان بودند) در پايين پايش ديد كه بر تخت او نشسته بود،عبد

الله از روى شوخى بمعاويه گفت اگر ميخواستم ترا (در خواب كه بودى) غفلتا ميكشتم.معاويه

گفت بعد از ما اظهار شجاعت كن!عبد الله گفت براى چه شجاعت مرا انكار ميكنى با اينكه من

در جنگ برابر على بن ابيطالب بايستادم!معاويه گفت اگر چنين جرأت ميكردى يقينا على تو و

پدرت را با دست چپ ميكشت و دست راستش بيكار ميماند و دنبال ديگرى ميگشت كه بقتل

رساند ⁽¹²⁾ .بارى على عليه السلام ضيغم الغزوات و اسد الله الغالب بود كه وقتى پا بميدان

محاربه مى‏گذاشت نفس‏هاى دليران و شجاعان در سينه‏ها تنگ ميشد و بهر فرقه حمله ميكرد

عفريت مرگ با صورت هولناكى بر آنگروه نمايان ميگشت.رباعى زير منسوب بآنحضرت است:

صيد الملوك ارانب و ثعالب‏

و اذا ركبت فصيدى الابطال‏صيدى الفوارس فى اللقاء و اننى‏

عند الوغاء لغضنفر قتال ⁽¹³⁾

سفيان ثورى گويد كه على عليه السلام در ميان مسلمين كوه آهنينى بود و براى كفار و

منافقين حريفى نيرومند،خداوند عزت و احترام مسلمين و ذلت و خوارى مشركين را بدست او

قرار داده بود.

ثمره شجاعت و مجاهدت على عليه السلام رواج دين حنيف اسلام و پيشرفت احكام الهى و

محو كفر و بت پرستى گرديد.

1- غسل

غسل در شبهای 19و21و23 در همان اول شب، مقارن طلوع آفتاب سفارش شده وهدف ازآن

تطهیرجسمانی برای آمادگی روحی و پاک شدن از تمامی زشتیها وپلیدیهای روحی است وتا

جان از آلودگیها پاک نشود روح نیزپاک نخواهد شد. در روایتی از امام صادق(علیه السلام)

آمده؛ «انجام دادن چنین غسلی انسان را از گناهان پاک می گرداند، ومانند روزی می شود که

از مادر متولد گردیده است».¹

2- احیاء (شب زنده داری)

برای انسان مومن، سزاوار نیست تا در شبی که آسمانیان میهمان او شده اند، حجاب غفلت

به روی خویش اندازد و خود را از همنشینی با آنها محروم سازد، لذا مستحب است، آن شب

را زنده نگهدارد و تا صبحگاهان شب زنده داری نماید و این خود نوعی مبارزه با خمودگی و

سستی و خواب سنگینی است که انسان را از هدف های عالی اش باز می دارد.

3- تلاوت قرآن

در روایتی آمده هرکس یک آیه از قرآن در این ماه بخواند ثواب کسی را دارد که در ماه های دیگر

ختم قرآن کرده است. وهمچنین تلاوت سوره های یس، عنکبوت، روم ،دخان و…وارد شده

است. همچنین تلاوت سوره« قدر» نیز در شب قدر تأکید شده است بطوریکه در روایتی از

پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده است: «کسی که سوره قدر را بخواند، اجرش چون اجر

کسی است که ماه رمضان را روزه داشته و شب قدر را احیاء داشته است.» ²

4- توبه و استغفار

5- خواندن دعا

خواندن دعای جوشن کبیر و دیگر ادعیه مأثوره (جوشن صغیر، دعای توسل، دعای مجیر، دعای

اللهم انی امسیت… و خواندن دعای فرج)

6- توسل به ولایت ائمه هدی

در شب قدر وسیله ای مطمئن تر از ائمه هدی (علیه السلام) برای انسان وجود ندارد، پس

باید به ایشان توسل جست، مخصوصا به مولی الموحدین، علی ابن ابیطالب که «لیالی قدر»

مصادف با شهادت مظلومانه آن امام متقین است ونیز با تمسک به زیارت ابا عبد الله الحسین

به در گاه حضرت احدیت به استغاثه پرداخت.

7- نماز

نماز که سر لوحه همه عبادات است در ردیف اعمال و وظایف لیالی قدر، به طرق مختلفی وارد

شده است:

- خواندن نمازهای قضا شده در گذشته به خصوص نمازهای سال اخیر.

- خواندن نمازهای مستحبی برای کسب ثواب بیشتر. از جمله نمازهای مستحبی خواندن دو

رکعت نماز با یک سلام، همچون نماز صبح با این تفاوت که در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه

سوره توحید بخواند و بعد از سلام هفتاد مرتبه «استغفرالله و اتوب الیه» بگوید بطوریکه در

روایت نبوی آمده است از جای خود بر نخیزد تا حق تعالی او را و پدر و مادرش را بیامرزد.³

- خواندن صد رکعت نماز، همچون نماز صبح به صورت دو رکعتی و نیز مجاز است به جای این

صد رکعت، شش روز از نمازهای قضا شده خود را بجا آورد، بگونه ای که از ظهر روز اول شروع

کرده و در عشاء روز ششم ختم نماید.

در روایتی آمده هرکس یک آیه از قرآن در این ماه بخواند ثواب کسی را دارد که در ماه های دیگر

ختم قرآن کرده است

8- قرآن بر سر گذاشتن

ازامام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «قرآن را در سه شب از ماه رمضان بردار و

بگشا و جلوی روی خود قرار می دهی و در ادامه فرمود،چنین بگویید: اللهم انی اسئلک

بکتابک المنزل، وما فیه وفیه اسمک الاکبر، واسمائک الحسنی، و ما یخاف و یرجی ان تجعلنی

من عتقائک من النار.⁴  

9- تجدید عهد با امام زمان (عج) و خواندن دعای فرج

در شب 19 ماه مبارک رمضان، یکی از شب های احتمالی قدر، امام علی (علیه السلام) در

مسجد کوفه به دست ابن ملجم مرادی با شمشیری زهر آلود ضربت خوردند و در بستر بیماری

قرار گرفتند و در شب 23 ماه مبارک رمضان -یکی دیگر از شبهای احتمالی قدر- به شهادت

رسیدند. لذا یکی از اعمال شب 19 ماه مبارک رمضان، گفتن صد مرتبه «اللهم العن قتله

امیرالمومنین» می باشد.

چرا شب قدر را احیا می کنیم؟

لیلة القدر شب نزول کاملترین کتاب آسمانی یعنی قرآن است پس باید آن شب را احیاء نمود

تا از فیض و برکات معنوی و بی حد و حصر نزول کلام خدا بر آسمان دنیا برخوردار شویم و آن را

بر سر نهیم و زیر سایه قرآن با توسل به ائمه (س) از خدا طلب آمرزش و مغفرت نموده و آیات

نورانی آن را دائما در اندیشه و فکر خود داشته و در آن شب عزیز با حالت خضوع و خشوع

تصمیم بگیریم دستورات عالیه آن را واقعا در زندگانی با تمام روح و روان خود عملا پیاده کنیم.

شب قدر؛ شبی است که گفته شده عبادت در آن شب اگر خالصانه باشد برابر است با بیش

از سی هزار شب.

شب قدر؛ شبی است که اگر بیدار بمانیم طاعتی افزون تر از شب های دیگر بنماییم، و در آن

هنگام فرشتگان فوج فوج تا صبح بر مومنین و مومنات در حال عبادت سلام و درود و رحمت می

فرستند و خود شاهد و ناظر رکوع و سجود متواضعانه اشرف مخلوقات هستند تا بدینوسیله

اشرفیت و خلیفه اللهی انسان بر فرشتگان تفسیر گردد و رمز سجده ملائک در برابر آدم را

بیابند.

شب قدر؛ شبی است که آدمی راه طولانی سیرالی الله را یکشبه طی می نماید و در این

شب آدمی بهتر می تواندبه تهذیب نفس بپردازد چرا که در این شب شیاطین در اسارتند

وانسانها از شر وسوسه های او تا صبح در امانند مگر اینکه انسان خود نعوذ با ا لله با اعمال نا

شایست درآن شب بند از پای شیطان باز نهد.

شب قدر؛ شبی است که مقدرات یکساله هر انسان و سرنوشت همه موجودات جهان در آن

رقم زده می شود.

شب قدر؛ شبی است که حضرت مهدی(عج) مقدرات یکساله هر انسانی را به امضاء می

رساند وشب شناخت آن انسان عظیم الشان، «امام عصر» است وشب قدر انسان کامل

است.

شب قدر؛ شبی است که لیله الاسراء ومعراج رسول الله در آن واقع شده است.

شب قدر؛ شبی است که اگر نبود ونیامده بود شب تیره، بد بختی انسان به پایان نمی رسید

و بامداد، نیک بختی او طلوع نمی کرد، و از بند اسارت اقویا و استعمار گران آزاد نمی گشت.

حال با این تفاضیل آیا شایسته است که انسان مسلمان خود را از برکات و فیوضات چنین 

چنین شبی سازد! لذا بر هر مسلمان پاس داشت واحیاءاین شب ضروری می نماید.

رابطه بین زن و شوهرها، رابطه بسیار پیچیده ای است. نکات ظریف بی شماری وجود دارد که

با رعایت نکردن آن ها، یک مسئله یا حتی یک مشکل کوچک به یک دعوای بزرگ یا یک بحث و

مشاجره بیهوده تبدیل می شود. زن و شوهرها باید مسائلی را در زندگی بدانند و رعایت کنند

تا بتوانند برای سال های طولانی در کنار هم زندگی شاد و عاشقانه ای داشته باشند.

دوران متاهلی از زیباترین دوران زندگی برای هر مرد و زنی است. زوج ها برای زیباتر شدن این

دوران از زندگی، باید نکاتی را همیشه در نظر داشته باشند که به دوام و بهتر شدن رابطه آن

ها با همسرشان کمک می کند. در ادامه به ۷ مورد از نکاتی که باید برای عاشقانه تر شدن

زندگی مشترک تان رعایت کنید، اشاره می شود.

از معجزه مهربانی استفاده کنید:

این روزها زندگی همه ما بسیار شلوغ است و همه مان مشغله های کاری و فکری بسیاری

داریم. گاهی تحت فشار و سختی ها یادمان می رود مهربانی های خود را نثار همسرمان

کنیم. شما باید سعی کنید مهربانی را به یکی از رفتارهای دایمی خود در زندگی با همسرتان

تبدیل کنید. هرچه بیشتر به همسرتان مهربانی کنید، مهربانی بیشتری هم دریافت می کنید.

همچنین باید توجه داشته باشید که محبت، رابطه میان انسان ها را قوی تر می کند.

درباره همسرتان زود قضاوت نکنید:

این را به یاد داشته باشید هیچ فردی، خوشبخت مطلق نیست. همه افراد، روزهای خوب و بد

در زندگی شان دارند. طبیعت زندگی همین است که در کنار خوبی ها، بدی ها وجود دارند.

برخی روزها هستند که آدم ها حوصله هیچ کاری را ندارند. شما به عنوان همسر، باید این

مسئله را درک کنید و بدانید که نمی شود همیشه همه چیز خوب باشد و لبخند و شادی در

خانه جریان داشته باشد. خود شما هم گاهی به قدری مشغله و دل مشغولی دارید که نمی

توانید به اندازه کافی برای همسرتان وقت بگذارید. در چنین مواقعی، خیلی زود قضاوت نکنید.

اگر یک روز همسرتان به شما کمتر توجه کرد، به این معنی نیست که دیگر دوست تان ندارد یا

از شما خسته شده است.

در جمع بحث یا دعوا نکنید:

شک نکنید که همه زن و شوهرها در زندگی با یکدیگر با اختلاف هایی مواجه می شوند. قرار

نیست هر چه شما دوست دارید، همسرتان هم دوست داشته باشد یا برعکس. تفاهم

نداشتن در همه زندگی ها وجود دارد. با این که هر ۲ نفر شما این اختلاف نظرها را قبول دارید،

دلیلی وجود ندارد جلوی دیگران آن ها را مطرح کنید. وقتی جلوی دیگران بحث می کنید، شاید

خودتان پس از مدتی آن را فراموش کنید، اما این مسئله در ذهن دیگران می ماند و این موجب

بدنامی شما و همسرتان می شود. وجهه اجتماعی خود را برای مسائل ساده یا حتی مهم

خراب نکنید. مشاجره ها یا بحث کردن درباره مسائلی که با هم اختلاف دارید را در خانه و به

دور از جمع های دوستانه و فامیلی انجام دهید.

همسرتان را به راحتی ببخشید:
زن و شوهرهایی که به راحتی می توانند به خاطر مسائل کم اهمیت یکدیگر را ببخشند،

رابطه عاطفی طولانی تر و قوی تری با هم دارند. باید این درک را داشته باشید که هیچ فردی

کامل نیست. همه انسان ها اشتباه می کنند و باید این واقعیت را پذیرفت و درک کرد. با این

دید، می توانید عشق بیشتری به همسر خود بورزید و از آرامش بیشتری در ارتباط با

همسرتان بهره بگیرید.

همیشه با هم بخندید:

احساسات خوب، به ویژه خندیدن موجب سر حال آمدن روح می شود. وقتی با همسرتان که

دوستش دارید، می خندید و از رویدادهای شاد و لحظه های ناب لذت می برید، یک مهر تایید

روی استحکام رابطه عاشقانه خود با همسرتان می زنید. برای هم لطیفه تعریف کنید؛ کلیپ

های خنده دار تماشا کنید. به مکان های شاد و هیجان انگیز بروید و از ته دل با هم و در کنار

هم به زیبایی های دنیا بخندید.

رک و بدون کنایه با همسرتان حرف بزنید:

شما باید خواسته ها و نیازهای خود را به زبان بیاورید و سپس انتظار برآورده شدن آن ها را از

همسرتان داشته باشید. این مشکل بین بسیاری از زوج ها وجود دارد که خیال می کنند

همسرشان باید خودش بفهمد که الان آن ها چه می خواهند یا چه نیازی دارند! نه این طور

نیست خیلی رک و صریح درباره علاقه مندی ها، نیازها، خواسته ها و ایده های خود با

همسرتان حرف بزنید. با هم همفکری کنید و برای انجام و برآورده کردن آن ها با هم تلاش

کنید. قرار نیست برای هم معما طرح کنید و ببینید همسرتان این قدر آی کیو دارد که بداند در

گوشه مغز شما چه می گذرد؟!

تعهدتان را به صورت عملی نشان دهید:

یکی از مهم ترین مسائلی که در رابطه زن و شوهری باید رعایت کرد، تعهد است. وقتی شما

قبول می کنید که ازدواج کنید یعنی متعهد می شوید و قول می دهید در همه لحظه های

شادی و غم در کنار همسرتان باشید و به طور طبیعی باید در جریان زندگی هم این تعهد را به

صورت عملی نشان بدهید. زن و مرد باید بتوانند به یکدیگر تکیه و اعتماد کنند و باید بدانید که

تعهد، هسته اصلی تداوم ارتباط عاشقانه بین زن و شوهر است.